Spel aan de Maas: 12 oktober 2004

Geplaatst door

Spelers: Anda, Dagmar, Erik, Hieke, Niek, Peter Hein en Wendy

Gespeelde spellen:

Warcraft
Goa

Omdat vooraf niet zeker was hoeveel mensen er zouden komen, had Peter Hein alvast wat kaartspelletjes voor verschillende aantallen klaargelegd. Uiteindelijk bleken we met z?n zevenen, en kon er in twee groepen gespeeld worden. Hieke vroeg of Peter Hein Goa had, want dat wilde ze graag eens spelen. Terwijl Peter Hein de regels uitlegde aan Anda, Erik en Hieke, legden Dagmar, Niek en Wendy Warcraft klaar.

Warcraft

Spelers: Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy

Peter Hein en Wendy wilden graag Warcraft nog een met vier spelers doen, en hadden Dagmar en Niek zover gekregen om mee te doen. Omdat zij het ook al eens gespeeld hadden, hoefden de regels niet nog eens doorgenomen te worden en konden we direct beginnen. Later bleek het toch niet zo verstandig om de regels niet nog even goed te bekijken?
Dagmar en Wendy speelden met de goede wezens tegen de ondoden (Elvis lives!) en orks van Niek en Peter Hein. Dagmar begon direct met het aanleggen van gebouwen om meer troepen te produceren, de anderen kozen eerst voor extra eenheden. Haar infanterie ging direct richting Peter Hein, om daar twee gebieden met punten te bezetten. Deze troepen kregen echter geen ondersteuning, en toen Peter Hein na een paar beurten met zijn cavalerie en vliegende eenheden aan kwam zetten, maakte Dagmar geen schijn van kans. De weg naar haar basispost lag wijd open, en de troepen van Peter Hein rukten in marstempo naar haar burcht op. 
Ondertussen aan de andere kant van het bord waren Niek en Wendy verwikkeld in een wapenwedloop. Wendy ging iets harder, en er vond zich een grote concentratie van blauwe troepen plaats aan de rand van Nieks territorium. Een gevecht was aanstaande.
Arme Dagmar zag haar situatie niet verbeteren; niet alleen stonden Peter Heins troepen op de stoep, ook haar mijnen en bossen waren uitgeput, zodat ze gedwongen was in gevaarlijker terrein grondstoffen te winnen. Haar gevechtstroepen had ze allemaal nodig om te aanval van Peter Hein af te slaan. Dit lukte haar niet, en Peter Hein wist haar thuisbasis te veroveren. Hij had echter wel te veel troepen verloren om jacht te maken op Dagmars overgebleven eenheden.
Hier werd nu een vergissing gemaakt met de regels: Dagmar had nu een volle beurt om haar fort weer in te nemen, anders zou ze verliezen. Onze interpretatie was nu zo dat ze pas verloor als ze haar fort nog een keer zou verliezen. Dit kwam er op neer dat het fort dus nog steeds van haar was, al stonden Peter Heins troepen hier. Peter Hein leek het dus niet zinvol om in het fort te blijven, en besloot Dagmars achtergebleven arbeiders te elimineren. Vervolgens bleek onze interpretatie er ook op neer te komen dat Dagmar haar troepen tijdens de inzetfase gewoon in het fort mocht inbrengen in plaats van in haar nieuwe buitenpost. Dit betekende dat Peter Hein weer opnieuw moest beginnen met het verzamelen van troepen.
Dit zou nu echter een stukje moeilijker worden, want Wendy roerde zich stevig aan de andere kant van het bord. Nadat ze wat legers van Niek had afgeknabbeld, begon ze ook losse eenheden van Niek en Peter Hein te verwijderen. Toen een aanval van Peter Hein mislukte omdat Wendy haar arbeiders mobiliseerde, was definitief duidelijk dat Wendy?s troepen het machtigst waren. De kansen waren nu duidelijk gekeerd in het voordeel van de dames. Maar omdat het aantal punten op het bord beperkt is, zou het nog wel even duren voor een kant de dertig punten bereikt zou hebben.
Peter Hein begon steeds meer het knagende gevoel te krijgen dat er een regel verkeerd geïnterpreteerd werd, en wilde toch eens in de regels kijken hoe het nu zit als je je fort verliest. Na enig zoeken bleek dat Dagmar geëlimineerd had moeten zijn, en de heren dus hadden gewonnen. Maar dat was achteraf gepraat, en met het vanaf nu juist toepassen van de regels leek een overwinning van Dagmar en Wendy het meest waarschijnlijk. Maar omdat beide kanten nog lang niet op dertig punten zaten, zou dat nog wel een tijd duren.
Omdat het al half elf was, besloten we maar om het spel te staken, en de uitslag onbeslist te verklaren. Dit had natuurlijk wel effect op de waardering. Iedereen vond dat het spel teveel bestaat uit langzaam opbouwen van je positie, zodat het erg veel tijd kost voor je eindelijk actie krijgt. Het heeft aardige elementen, maar haalt het door de traagheid niet bij het computerspel.

Waardering: Peter Hein en Wendy 2½, Dagmar en Niek 2

Goa

Spelers: Anda, Erik en Hieke

Voor Erik, Hieke en Anda was het de eerste keer dat we dit spel spelen. Hieke heeft thuis al een poging gedaan de regels te doorgronden, maar de hulp van Peter Hein bij de uitleg blijkt onontbeerlijk. Na de hele waslijst met regels kijkt iedereen elkaar enigszins verdwaasd aan en besluiten we om gewoon te gaan spelen. Na de eerste ronde heeft niemand een plantage en blijkt dat toch best essentieel te zijn! We leren hiervan en gaan met goede moed verder. Langzamerhand beginnen we alle regels te snappen en krijgen we meer zicht in het spel. Erik blijkt gehaaid in het bieden te zijn, want hij kaapt steeds de kaartjes weg voor Hiekes neus. Maar Hieke slaat terug en bied zoveel dat niemand er meer overheen kan!
Na zo?n drie uur spelen is het einde in zicht en kunnen de punten geteld gaan worden. Anda is laatste geworden, ook omdat het haar niet lukte genoeg plantages te veroveren. Ze eindigde met 23 punten. Hieke wordt net tweede met 40 punten en Erik mag zich winnaar noemen met 46 punten.

Waardering: Hieke 4½, Anda en Erik 4