Pendulum

Het spel…

In de inleiding van een recensie vertel ik vaak wat over het thema van het spel. Bij Pendulum is het thema (iets fantasy-achtigs met machtige families die weer eens strijden) tijdens het spelen zo onzichtbaar, dat ik het thema dit keer verder maar gewoon over sla. Pendulum is een rasecht JASE-spel (just another soulless euro) met een twist. In dit spel ga je namelijk in het ritme van leeglopende zandlopers (de twist) werkers plaatsen en blokjes verschuiven.

Alle spelers hebben een eigen spelersbordje voor hun neus liggen waarop boven aan drie ontwikkelingssporen staan (rood, blauw en zilver). Het doel van het spel is om je op deze sporen zo ver mogelijk te ontwikkelen in de 4 ronden die het spel duurt. Dit doe je door je werkers op het centrale bord bij acties te plaatsen die je het recht geven om stappen te zetten op de ontwikkelingssporen. Om de betreffende actie te mogen uitvoeren moet je wel over de juiste grondstoffen beschikken, maar gelukkig is het ook niet moeilijker dan je werker op de juiste plek op het centrale bord zetten om die te krijgen. Met de grondstoffen kan je daarnaast ook nog bepaalde ontwikkel-kaarten kopen waardoor je acties die je kiest sterker maakt (een vleugje engine-builden). Zo ver niets nieuws onder de zon dus.

De twist in dit spel is dat zandlopers bepalen waar je je werkers mag plaatsen en wanneer ze hun acties mogen uitvoeren. Er zijn drie vakken met twee identieke rijen actie-velden op het bord. Bij ieder vak hoort een zandloper die je telkens als hij leeg is naar de andere rij mag verplaatsen. Je mag werkers (ver)plaatsen op het moment dat ze in een rij staan waar op dat moment de zandloper niet is. En vervolgens mag je ze hun actie laten uitvoeren als de zandloper er wel staat. Er zijn in dit spel geen spelersbeurten: je mag gewoon doen en laten wat je wil (binnen de spelregels). De tijd die een zandloper nodig heeft om door te lopen varieert van 45 seconden tot 3 minuten. Soms moet je dus een behoorlijke tijd wachten voor een werker weer beschikbaar komt.

De eerste keer dat je het spel speelt hoef je nog niet op tijd te spelen. Voor de eerste keer is er een schema die zegt in welke volgorde de zandlopers naar de andere rij worden verplaatst. Als alle spelers aangeven dat ze gedaan hebben wat ze willen doen, worden de zandlopers volgens het schema verplaatst. Dit haalt wat tijdsdruk van het spel af.

…en de waardering

Ik krijg bij Pendulum het gevoel dat de auteur een origineel idee had (de zandlopers die bepalen of werkers mag plaatsen of gebruiken), maar dat het niet gelukt is om dat idee goed uit de verf te laten komen. De rest van het spel is namelijk weinig origineel en eigenlijk een beetje saai. Je moet vooral goed nadenken over op welk moment je je werkers waar neer zet, zeker voor de plekken waar ze lang vast staan doordat de zandlopers er lang over doen voor ze doorgelopen zijn. Maar dit vraagstuk voelt eerder als werk dan als speelplezier. 

Doordat er geen spelersbeurten zijn en iedereen gewoon aan de slag gaat, moet je er bovendien maar op vertrouwen dat iedereen zich netjes aan de spelregels houdt. En dat is best een dingetje, als je bedenkt dat de spelregels 23 pagina’s lang zijn. Ik moet daarbij wel opmerken dat de regels niet echt lekker waren opgeschreven. Ik vond ze onvoldoende gestructureerd en behoorlijk langdradig met bijvoorbeeld tekstblokken met een opmerking van de auteur die de vaart nog verder uit het lezen haalden (met als dieptepunt een opmerking over wanneer je even wat drinken kan pakken of naar de wc kan gaan). Als je zo veel tekst en uitleg nodig hebt voor een eigenlijk niet  eens zo ingewikkeld spel, dan heb je iets niet goed gedaan.

Dus tsja, dit spel sparkt bij mij weinig joy. En dat vind ik best jammer want het idee van de zandloper die bepaalt wanneer je werkers mag plaatsen of gebruiken heeft wel potentie.