Queensland

In de jaren ’30 van de vorige eeuw hadden boeren in de Australische provincie Queensland een goed idee, dat verschrikkelijk slecht uitpakte. De boeren hadden last van kleine kevertjes die hun suikerriet opaten. In plaats van deze kevers met bestrijdingsmiddelen aan te pakken, besloten de boeren om een natuurlijke vijand in te zeten. Ze haalden uit Hawaii Cane Toad’s (een hele grote giftige paddensoort) om de ongewenste kevers op te vreten. Maar helaas, de padden haalden hun neuzen op voor de kevers en doken de eerste de beste waterpartij in om daar een veel lekkerder maaltje bij elkaar te scharrelen. Tel daar nog bij op dat de pad geen natuurlijke vijanden had en je ziet de ramp voor je ogen voltrekken. In het spel Queensland mag je dan ook aan de bak om deze fout recht te zetten door zo veel mogelijk van die nare padden te vangen.

Alle spelers beginnen in Queensland met hun eigen boerderij met daarbij een mooie vijver, suikerriet en graanvelden. Elke beurt mag je een nieuwe tegel kiezen die je á la Carcassonne aan je boerderij aanlegt. Maar helaas, je krijgt niet alleen een tegel, maar ook altijd één of meer padden. Dat zit zo, op tafel ligt een bordje met daarop drie tegels. Bij de eerste tegel ligt één pad, bij de tweede twee padden en bij de derde tegel liggen er zelfs drie. Je moet deze padden op de tegel leggen die je zojuist gekozen heb.

Padden blijven natuurlijk niet stilzitten, maar springen als ware Snollebollekes-fans over je terrein, op zoek naar een lekkere vijver om in te gaan wonen. Welke kant ze opspringen wordt bepaald door een pijl die op de tegels staat. Nadat je je tegel hebt neergelegd (met de bijkomende padden) verplaats je al je padden net zo veel stapjes (één of twee) in de richting die de pijl aan geeft. Alleen als padden in een vijver terecht zijn gekomen, blijven ze lekker zitten en springen ze nooit meer mee.

Vraag me niet waarom, maar de padden-bestrijdingsdienst komt pas langs als er ten minste vijf padden in een vijver zitten. Deze padden worden allemaal gevangen (van het bord verwijderd) en de eigenaar krijgt als dank punten. Je zou zeggen hoe meer padden, hoe meer dankbaarheid, maar zo werkt het niet. Voor exact vijf padden krijg je vijf punten, als je meer padden in een vijver hebt zitten, dan krijg je maar drie punten (misschien moet de bestrijdingsdienst dan overwerken en houden ze er niet van).

Tijdens het spel kun je dus al flink wat punten scoren door er voor te zorgen dat de padden keurig met minimaal vijf stuks in je vijvers komen te zitten. Maar daarmee ben je er nog niet. Aan het eind van het spel zijn nog flink wat extra punten te verdienen via een behoorlijk uitgebreide eindtelling. Eerst wordt de speler die de minste padden over heeft nog beloond met een paar punten en de speler die de meeste heeft bestraft met een paar minpunten. Daarna moet je al je tegels waarop nog padden staan, verwijderen. Daarna scoor je nog punten voor je grootste suikerriet- en graangebied. En vervolgens moet je nog tellen hoeveel koeien, tractoren en vogelverschrikkers er op de tegels staan die je geplaatst hebt (op de meeste tegels staat één zo’n symbool). Ook hier scoor je nog punten mee. En ten slotte scoor je nog punten voor het aantal vijvers dat je hebt. Wie daarna de meeste punten heeft, wint het spel.

…en de waardering

Queensland is een soort van opgevoerde Carcassonne-variant door de drie verschillende manieren waarop je punten scoort. Daardoor ben je niet alleen bezig met het zo slim mogelijk bouwen van je landschap (een zo groot mogelijk suikerriet- en graanveld), maar ben je ondertussen ook nog aan het puzzelen hoe je via de juiste pijltjes de padden in groepjes van vijf in de vijvers krijgt en ze in ieder geval aan het eind van het spel niet liggen op een tegel die niet weggehaald mag worden (bijvoorbeeld omdat hij onderdeel is van je grootste suikerrietgebied). En dan moet je eigenlijk ook nog letten op de koeien, tractoren en vogelverschrikkers. Het is knap dat ondanks deze overdaad aan zaken die je aandacht vragen, Queensland lekker vlot blijft doorspelen. Veel spellenliefhebbers, waaronder ikzelf, houden wel van dit soort gepuzzel waar je verschillende manieren om punten te scoren probeert te optimaliseren. Ik denk dan ook dat veel mensen veel plezier aan Queensland gaan beleven.

Maar toch vraag ik me af of in dit geval less niet more was geweest. De koeien, tractoren en vogelverschrikkers hadden namelijk wat mij betreft prima weggelaten kunnen geworden. Ze voelen voor mij als een bijzaak in een spel waarin al genoeg te doen was en ook thematisch voegen ze niets toe. Een ander minpuntje vind ik de wat saaie, sombere uitvoering. Eén van de dingen die ik leuk vind aan Carcassonne is dat je een mooi landschap ziet ontstaan. Het landschap dat tijdens het spelen van Queensland ontstaat is nogal saai en eentonig. Ik vind het jammer dat er niet wat frissere kleuren zijn gebruikt en er niet ergens een paar kangoeroes rondhopsen of een paar koala’s in een eucalyptus-boom zitten te chillen. Dat zou het spel visueel aantrekkelijker hebben gemaakt.