Rette sich wer kann

Geplaatst door

2 spelers
15-30 minuten
Auteur: Rudi Hoffmann
Uitgever: Kosmos (2003)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel …

Ruim tien jaar geleden verscheen er een vlijmscherp onderhandelingsspel met de toepasselijke titel Rette Sich Wer Kann. Met dat spel heeft dit tweepersoonsspel van Kosmos niks te maken, of het zou de aanwezigheid van water moeten zijn. Wel is dit spel veel ouder, want de eerste versie dateert al uit de jaren zestig.

Beide spelers beschikken over zes hotelgasten, die baantjes trekken in het luxe zwembad van het hotel. De bedoeling is om als eerste zoveel mogelijk badgasten aan de overkant van het zwembad te krijgen, alwaar ze zich aan de bar zetten voor een verfrissend drankje.

Maar wat is dat? Plotseling blijken de badgasten geen gewone zwemmers te zijn, maar bloeddorstige krokodillen die het op de badgasten dan wel krokodillen van de tegenstander voorzien hebben! Dit klinkt als een van de meest absurde spelthema’s die ik ken, en dat soort humor kan ik wel waarderen. Maar is het spel even leuk als het thema?

De spelers verplaatsen om beurten een van hun badgasten. Deze mogen een of twee vakjes zwemmen, zowel voor- als achteruit. Een speler kan er ook voor kiezen een van zijn gasten te laten veranderen in een krokodil, door het fiche om te draaien. De krokodillen hebben waardes van 1 tot 6; is een badgast in een krokodil veranderd, dan moet de krokodil daarna een aantal vakjes zwemmen gelijk aan zijn waarde. Zwemmen mag alleen horizontaal of verticaal, en het is toegestaan één keer van richting te veranderen. Uitzonderingen zijn de krokodillen met waardes 1 en 6, die respectievelijk diagonaal mogen zwemmen dan wel twee keer van richting veranderen. Eindigt een krokodil op een krokodil of badgast van de tegenstander, dan is dit stuk geslagen. Geslagen fiches blijven onder (in?) de krokodil liggen. Als deze krokodil later verplaatst of geslagen wordt, gaat de hele stapel mee.

Als de krokodil de overkant van het zwembad bereikt, klimt hij eruit en neemt plaats aan de bar. Eventuele fiches in de stapel eronder gaan ook mee. Het spel eindigt zodra één speler geen krokodillen meer in het zwembad heeft. De spelers tellen het aantal fiches dat ze naar de overkant hebben gebracht (ongeacht de kleur van de fiches) en de speler met de meeste fiches wint.

… en de waardering

Rette Sich Wer Kann heeft duidelijke overeenkomsten met De Beer is Los! van dezelfde auteur. Stukken worden op een schaakachtige wijze verplaatst, en ook hier moet je fiches van de tegenstander slaan. De geluksfactor is duidelijk aanwezig, maar wel minder dan in De Beer is Los! Toch vind ik Rette Sich Wer Kann een minder leuk spel. Het spelverloop is een stuk droger, en kent minder verrassingen. Net als in schaken is het te goed mogelijk door te rekenen wat de mogelijke effecten zijn van een zet. Dat is precies de reden waarom ik schaken nooit veel aan heb gevonden, en ook wat ik hier minder kan waarderen. Zodra alle fiches zijn omgedraaid (en er is geen enkele reden om daarmee te wachten) slaat het spel snel dood. Rette Sich Wer Kann kan ik geen slecht spel noemen, maar het heeft me ook niet echt kunnen bekoren. Matig.

Van Rette Sich Wer Kann heb ik het nooit warm gekregen. Ondanks het absurde thema is het een gortdroog spelletje waarin je je zetten te goed door kan rekenen zodat ik de neiging krijg om ze niet eens meer allemaal te maken (je weet toch al wie er aan gaat).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *