Spel aan de Maas: 4 maart 2003

Geplaatst door

Spelers: Bas, Dagmar, Hieke, Niek, Wendy en Willemien

Gespeelde spellen:

Clans
Merchant of Venus
Kremlin
Klunker
Schwein Gehabt

Clans

Spelers: Dagmar, Hieke, Niek en Wendy

Wendy had Clans weer meegenomen, maar wilde het nu graag zelf een keer spelen. Er was enige verwarring ontstaan over de verplaatsing van hutten uit een regio. Moet de groep hutten in één aangrenzende regio worden geplaatst of mag de groep gesplitst worden en in meerdere regio’s geplaatst worden? Nadere bestudering van de regels wist Hieke te overtuigen van de eerste interpretatie, maar Wendy was niet zo makkelijk over te halen. Aangezien een spel niet zo lang duurt, werd besloten om het tweemaal te spelen: één keer met verplaatsen naar één regio en één keer met verplaatsen naar meerdere regio’s.

Merchant of Venus

Spelers: Frank, Poek, Walter en Wilemien

Poek, Frank, Walter en Willemien begonnen met Merchant of Venus, een Science Fiction handelsspel van Avalon Hill (+/-1990). Het spel draait om het ontdekken van culturen die zijn verspreid over het bord en vervolgens goederen transporteren en verhandelen tussen de verschillende culturen. Frank koos voor de taktiek van het pendelen tussen twee culturen. Nadeel daarvan was dat hij op de terugreis geen goederen mee kon nemen omdat cultuur B wel de goederen van A wilde hebben, maar omgekeerd niet. Poek deed veel ontdekkingen, maar kreeg vaak niet de kans om bij die culturen de goederen die ze bij zich had af te leveren en de bonus van het ontdekken te verzilveren.
Walter kwam op een gegeven moment in het spoor van Willemien terecht en begon in zijn laatste beurten flink geld te verdienen. Willemien was de ervaren speler. Hoewel ze in het begin niet gelijk een voorsprong nam, bleek haar taktiek, om te zoeken naar een handige route waarin je snel kunt handelen, in de laatste beurten veel geld op te leveren.
Omdat we om 23 uur nog niet uit waren gespeeld (winnaar is degene die als eerste 2000 dollar heeft verzameld) hebben we om 23 uur de vermogens vergeleken:

Willemien: 1600 dollar
Walter: 930 dollar
Frank: 575 dollar
Poek: 440 dollar

Waardering: Frank, Poek en Willemien 4, Walter 2½

Kremlin

Spelers: Bas, Dirk Jan, Kolja en Okke

Kolja zag bij Bas Kremlin liggen en wou dat graag weer eens spelen.  Hij had het zelf ook, maar slechts één keer gespeeld.  Bas was ook enthousiast en Okke en Dirk Jan wilden het wel eens proberen.  Bas vindt het met meer spelers eigenlijk leuker, maar dan zouden er te weinig mensen overblijven voor het derde spel.
Okke en Kolja hadden fors ingezet op de startende Politbureauleden en hadden in het begin veel invloed liggen. Helaas voor Kolja had Okke meestal net een puntje meer en greep Kolja ernaast. Zo had Okke tot en met ronde 6 de macht met veel hoge posities.  Helaas waren zijn Party Chiefs meestal te ziek om te zwaaien, waardoor hij dat maar twee keer kon doen. Toen sloeg de ouderdom toe, en gingen veel van Okke’s mensen
dood.
Bas had vooral ingezet op mensen die in het volk begonnen en had tot dan toe nog helemaal niets gedaan.  Nu begonnen zijn mensen echter vanzelf naar boven te komen terwijl Bas zich nog stilhield.  Die strategie bleek te werken, want hij nam snel de belangrijke plekken in en aan het einde van het spel controleerde hij de vier hoogste posities. Weliswaar met zeer oude en zieke mensen, dus als het iets langer had geduurd dan had Kolja, met inmiddels drie mensen op de level 2 posities, de macht weer
overgenomen.

Uitslag:
1. Bas (Party Chief in ronde 11)
2. Okke (2 keer gezwaaid)
3/4. Kolja/Dirk Jan

Waarderingen: Okke 4½, Bas 4 en Kolja 4, Dirk Jan 3½

Klunker

Spelers: Dagmar, Hieke, Niek en Wendy

Wendy herinnerde zich dat het spel Klunker gelijkenis vertoonde met Boonanza, wat genoeg nieuwsgierigheid opwekte om de spelregels snel door te nemen en een ronde te starten. De spelers proberen sets van vier gelijke kaarten te verzamelen, die afhankelijk van het aantal sets dat ze op dat moment open op tafel hebben liggen, meer of minder geld opleveren. Net als bij Boonanza is de achterkant van een kaart het geld. De overige kaarten van de “geoogste” set werden op de aflegstapel gelegd (zie opmerking). Daarnaast plaatsen de spelers kaarten uit hun hand in een persoonlijke etalage die hun medespelers kunnen kopen.
Aangezien niemand het spel al eerder gespeeld had, kwam het wat moeizaam op gang. Wat moet je nu in je etalage leggen? En hoeveel verschillende sets moet je tegelijkertijd open op tafel hebben liggen? Het bleek al snel dat Dagmar veel geluk had met kaarten trekken. Bij het aanvallen van je hand tot zes kaarten aan het eind van een ronde trok zij steeds kaarten van één soort, waardoor zij één of meer sets kon completeren en “oogsten”. Niek had beduidend minder geluk en kwam op een bepaald moment zelfs bijna zonder geld te zitten waardoor hij gedwongen was de kaarten uit zijn eigen etalage bij zijn sets te plaatsen: dit was tenminste gratis. Hieke koos ervoor om één set tegelijk te verzamelen. Hierdoor kon zij haar hand maar met weinig nieuwe kaarten aanvullen, maar als ze een set compleet had leverde dat wel het maximale bedrag op. En Wendy? Die probeerde wijs te worden uit de vele kaartjes die (ook nog eens dubbelzijdig) samen de spelregels vormen. Het verbaasde niemand dat Dagmar als winnaar uit de bus kwam.

Opmerking: Na nadere bestudering bleek dat we een cruciale regel niet hadden toegepast: de kaarten uit een set van vier, die niet voor de score worden gebruikt, komen niet op een aflegstapel maar worden bovenop de trekstapel gelegd! Dit kan een groot voordeel zijn voor de startspeler, die zijn hand als eerste mag aanvullen.

Schwein Gehabt

Spelers: Dagmar, Hieke, Niek en Wendy

Na enige verwarring of de verschillende kaarten nu wel of niet door elkaar geschud moesten worden (wel dus) ging het spel van start. De spelers hebben elk twee geluksgetallen, waarbij niemand dezelfde geluksgetallen heeft. In het midden van de tafel liggen drie kleurenkaarten (geel, blauw en rood). Als een .elkaart gedraaid wordt, tellen de spelers snel of het aantal afgebeelde figuurtjes in een bepaalde kleur overeenkomt met een van hun geluksgetallen. Als dat zo is trekt de speler de overeenkomende kleurenkaart zo snel mogelijk naar zich toe. Als geen van jouw geluksgetallen voorkomt, mag je elke kleurenkaart naar je toe trekken. De winnaars van de ronde ontvangen een kaart als punt. De gedraaide telkaart komt in de pot. De pot kan verkregen worden als een sandwichkaart gedraaid wordt. De spelers leggen zo snel mogelijk hun beide handen op de kleurenkaarten. Wie als eerste een hand van een medespeler gesandwiched heeft is de winnaar van deze ronde en ontvangt de hele pot!
Het bleek al snel dat dit spel de handen en de tongen goed losmaakt! Al dit sandwichen en kaarten naar je toe trekken levert heel wat enerverende taferelen op. Wendy had snel door dat de pot winnen meer punten kan opleveren dan een aantal rondes flink tellen en een schamel kaartje verkrijgen en concentreerde zich op de sandwichkaarten en liet het tellen aan de anderen over. Hieke doorzag deze taktiek en toen Wendy weer snel haar handen naar voren bracht reageerde ze bliksemsnel. Hun handen ontmoeten elkaar halverwege in een hardhandige botsing. Helaas voor Hieke won Wendy alweer de pot en Hieke bleef achter met? niks. Hoewel? Beide spelers bleven achter met pijnlijke herinneringen en er werd unaniem besloten het spel te staken.