Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Hieke, Judith, Linda, Niek, Peter Hein en Willemien
Gespeelde spellen:
Kolonisten van de Prehistorie
Alexandros
Finstere Flure
Hick Hack in Gackelwack
Foodie
Op de eerste avond van het nieuwe jaar waren er negen spelers aanwezig. Omdat de spellen waar aanvankelijk interesse voor was (Alexandros en Kolonisten van de Prehistorie) maar voor maximaal vier spelers zijn, vormden zich uiteindelijk drie groepjes. Dirk Jan en Niek zagen af van Alexandros en begonnen met Judith aan Finstere Flure.
Spelers: Dagmar, Peter Hein en Willemien
Peter Hein had goede verhalen gehoord uit deze zoveelste Kolonistenvariant, en wilde het nu eindelijk wel eens spelen. Dagmar had het onlangs een paar keer gespeeld (waaronder vorige week) en wilde wel uitleggen. Voor Willemien was het überhaupt drie jaar geleden dat ze een spel uit de Catan-familie had gespeeld, en ze was er wel weer eens aan toe.
Tijdens de uitleg bleek dat het bij deze variant om veel meer gaat dan alleen het bouwen van nederzettingen. Sterker nog, er is een maximum van vijf, dus je zult elders ook punten moeten halen. Hierdoor is de kans minder groot dat de speler met een voorsprong nog maar moeilijk is in te halen, wat een minpuntje is in het originele spel. In dit potje bleek dit inderdaad het geval.
Omdat het spel nieuw was voor Peter Hein en Willemien werd voor de vaste startopstelling gekozen. Beiden vertrokken snel uit Afrika om hun eerste nederzettingen in Europa te stichten. Dagmar had aanvankelijk een gebrek aan vlees, en volgde pas later. Zij besteedde de tijd nuttig door flink te investeren in R&D op het gebied van voedselbereiding, zodat haar nomaden de maximale afstand af konden leggen als ze eenmaal over vlees beschikte. Daarmee haalde ze die van Peter Hein en Willemien snel in.
Ondertussen waren Peter Hein en Willemien begonnen met het verkennen van de Noordelijke IJszee, waar ontdekkingsfiches te verdienen waren. Vooral Peter Hein investeerde hier flink in. Hij kreeg daarmee de bonuskaart van twee punten, die hij niet meer af zou staan. Omdat hij ook twee fiches met een extra bonuspunt ontdekte, kreeg hij al snel een aardige voorsprong op de andere twee. Helaas voor hem had hij een permanent gebrek aan ivoor, wat zijn ontwikkeling vertraagde.
Het was Willemien die als eerste de Beringstraat overstak en in Amerika een nederzetting stichtte. Dagmar deed hetzelfde in Australië, maar in tegenstelling tot Willemien had ze al geen familie meer in Afrika. Dagmar had als enige geen enkel ontdekkingsfiche, maar had des te meer nederzettingen gesticht. Toen ze ook de oversteek naar Amerika maakte en daar een nederzetting stichtte, leverde dat haar direct drie punten op, omdat ze als eerste in alle continenten een nederzetting had. Daarmee kwam ze in een klap op gelijke hoogte met Peter Hein, die al een tijdje op negen punten stond. Het ontbrak Peter Hein nog steeds aan geschikte grondstoffen voor een nederzetting (die natuurlijk niemand met hem wilde ruilen). Hij stuurde zijn nomade nog maar eens op het ontdekkingspad, in de hoop het bonuspuntje in Australië te vinden. Die kans was 1/3, maar jammer genoeg greep hij mis. Dagmar gooide in de volgende beurt zeven, maar had zelfs na het wegleggen nog ruim voldoende kaarten over om haar laatste puntje te scoren.
Iedereen vond het een leuk spel met een spannende ontknoping.
Uitslag: Dagmar 10, Peter Hein 9, Willemien 6
Waardering: allen 4
Spelers: Bas, Hieke en Linda
Hieke wilde graag eens Alexandros proberen dat bij Dagmar en Niek in de kast lag. Ze had het een keer in Essen gespeeld, maar met verkeerde regels. Het kon echter maar met z’n vieren en er waren nog vijf spelers. Bijna was het alweer in de kast beland toen werd besloten om dan maar in drie groepjes van drie te spelen in plaats van vier plus vijf. Bas kende het niet en is altijd in voor iets nieuws en Linda schoof ook aan.
Mede dankzij de aanwezige Nederlandse vertaling waren de regels snel gelezen en kon de tocht van Alexander de Grote door het Midden-Oosten (dat met enige moeite in de kaart herkenbaar bleek) aanvangen.
Bas had als eerste een gebiedje bezet en belasting geïnd. Dat was ook gelijk het laatste moment in het spel dat hij voorstond. Zijn gebied werd gelijk doormidden gesneden en Hieke en Linda veroverden het grootste deel van de beginhoek van het bord.
Daarna begon Alexander aan een zeer voorzichtige route midden over de lengte van het bord, waarbij de spelers elkaar geen kansen gaven om gebieden af te sluiten. De regelmatige belastingacties maakten de gaten tussen Hieke, Linda en Bas (in die volgorde) in de puntenstand steeds groter.
Toen er weer wat gebieden begonnen te worden afgesloten werden de scores wat wisselender en liepen de achterlopers op het scorespoor weer wat in. Lange tijd leek Hieke op een onoverwinnelijke positie in de puntentelling te staan. Elke belastingactie die de anderen wat deed inlopen bracht haar ook dichter bij de honderd, voldoende voor een onmiddellijke winst. Toen ze echter in haar laatste beurt een gebied van Bas veroverde, in plaats van de haar meer bedreigende Linda, en de laatste vervolgens ook nog een gebied van Hieke overnam, wist Linda in de allerlaatste beurt er toch nog met de overwinning vandoor te gaan.
Hoewel het een aardig spel lijkt, was het nog niet zo duidelijk of er veel strategie op toe te passen valt. De geluksfactor is niet groot, maar het leek meer een kwestie van iedere beurt er het beste van maken dan van enig vooruitdenken. Iedereen gaf het een gemiddelde waardering.
Uitslag: Linda 91, Hieke 90, Bas 83
Waardering: allen 3
Spelers: Dirk-Jan , Judith en Niek
Het spelbord met veel vakjes, de aanwezigheid van een gevangeniskelder op het bord en het in elkaar zetten van een monster deed de vaste leden van het D&D spel (zie voorgaande spelverslagen) zich direct afvragen of in dit spel ook een kerkermeester aanwezig was. Dat is bij dit vrolijke spel niet het geval en na de vrij eenvoudige uitleg kon het spel snel van start. Doel van het spel is om met vier van de eigen stukken zo snel mogelijk de uitgang van het bord te bereiken en daarbij het monster te ontwijken. Wie het eerst drie van zijn eigen stukken binnen heeft, heeft gewonnen.
Al vrij vlot werd Furunkulos (het monster) naar de het begin van het bord gedirigeerd, daar waar de spelers starten, hetgeen tot massale slachtpartijen leidde, waarbij bij alle spelers slachtoffers vielen. Gelukkig reïncarneerden deze stukken in de eerste ronde nog.
Dirk Jan had als eerste een stuk binnen, waarna de anderen snel met hun eerste volgden. Judith kon daarna ook een tweede binnen lopen. Dirk Jan had zijn nummer twee en drie een eind de goede richting uit, maar probeerde het monster naar Nieks nummer twee en drie te sturen. Die maakten een uitwijkmanoeuvre waardoor opeens Dirks-Jan stukken weer in het vizier van het monster kwamen. Helaas voor hem mocht het monster net doorlopen tot er twee doden vielen, wat het definitieve einde van twee van de stukken van Dirk-Jan leidde, die toen niet meer kon winnen (want Judith had er al twee binnen). Niek zijn tweede en derde stuk waren al dicht bij de uitgang, maar Judith kon van de uitwijkmanoeuvres gebruik maken door net voor Niek haar derde stuk naar binnen te leiden en daarmee het spel te eindigen.
Het spel werd goed gewaardeerd. Het is vrij eenvoudig qua regels, maar best lastig om te spelen. Je bent sterk afhankelijk van de acties van de medespelers. Het was erg leuk om te spelen.
Uitslag: 1. Judith 3 stukken binnen 2. Dirk-Jan 1 stuk als eerste binnen, 3. Niek 1 stuk binnen
Waardering: allen 4
Spelers: Bas, Hieke, Linda en Willemien
Willemien wilde wel weer eens een keer Hickhacken, maar omdat dat met maximaal zes kon (en er nog acht gegadigden voor een afzakkertje waren) werd besloten de groep te splitsen. Met zijn vieren viel het alleen een beetje tegen omdat de concurrentie om de lekkerste granen en vetste kippen te klein wordt. Dit probleem zou mogelijk opgelost kunnen worden om met net zo veel kleuren te spelen als er spelers zijn. Bas stond als enige haan in het kippenhok duidelijk vooraan en wist de winst binnen te halen.
Uitslag: Bas 53, Hieke 44, Willemien 27, Linda 20
Waarderling: Hieke 3½, Bas en Willemien 3, Linda 2½
Spelers: Dagmar, Dirk-Jan , Judith en Niek
Terwijl Dagmar wachtte tot Finstere Flure was afgelopen, las ze snel de spelregels van King Lui (de Duitse versie van Foodie) door. In King Lui zijn de genodigden op een koninklijk diner. De koning is uitermate beleefd en serveert de gasten eerst, maar ja die willen natuurlijk niet zo onbeschoft zijn om meer te eten dan de koning. Iedere ronde worden er per speler twee kaarten met gerechten uit de koninklijke keuken neergelegd. De spelers mogen dan om de beurt alle kaarten van een gerecht soort pakken. De gerechten die niet gekozen worden, gaan naar de koning. De spelers kunnen ook nog het huisdier-draakje Emerald kiezen en hem twee gerechten van de koning laten opeten. Op het eind krijg je punten voor de soorten gerechten waarvan je er niet meer hebt dan de koning (aantal kaarten met het gerecht x aantal kaarten dat de koning van die soort voor zich heeft liggen). De soorten waar je meer kaarten van hebt dan de koning leveren 0 punten op. Het is dus de kunst om zo dicht mogelijk bij het aantal kaarten van de koning te komen, maar er niet over heen te gaan. Omdat Dagmar het laatste stukje met de puntentelling niet goed had gelezen, was het spel aan het begin nog wat vaag. Iedereen pakte grote porties en er bleef niets over voor de koning. Emerald at bovendien ook nog regelmatig een hapje mee waardoor de tafel voor de koning akelig leeg bleef. Toen de regels nog eens goed doorgelezen werden, hadden de spelers pas door wat ze te doen stond. In hoog tempo werden er kleinere porties gepakt zodat de koning een beetje kon inhalen. Bij de eindtelling bleek dat niemand gelukkig meer had dan de koning en alle kaarten dus punten gingen opleveren. Dirk Jan bleek uiteindelijk de beste hapjes te hebben binnengehaald en werd winnaar.
Uitslag: Dirk Jan 74, Judith en Niek 64, Dagmar 55
Waardering: Dirk Jan 4, Dagmar 3½ Niek 3, Judith 2½