Geplaatst door Spelers: Bas, Chuck, Dagmar, Hieke, Maartje, Niek, Peter Hein en Willemien
Gespeelde spellen:
Bakari
Croa
Manhattan
Eden
Foodie
Chuck kwam deze avond ook weer eens meespelen, en had Maartje meegenomen, voor wie het de eerste keer was. Chuck schoof aan bij Bakari, terwijl Maartje wel wat zag in ??? dat Hieke erg geschikt leek voor Dagmar (waarover later meer).
Spelers: Bas, Chuck, Peter Hein en Willemien
Peter Hein had Querulon en Bakari meegenomen, die beide eens gespeeld moesten worden. Hieke kende ze wel, en raadde Querulon sterk af. Voor Bakari waren nog wel liefhebbers te vinden, al was het maar omdat de speelduur beperkt is. In Bakari proberen de spelers als eerste met drie totems het speelbord over te steken, dat een jungle vol beesten voorstelt. Eén diersoort is telkens taboe, daar mogen totems niet overheen.
Chuck ging in het begin als een speer, en had al snel twee totems binnen. Willemien koos ervoor om zijn derde totem te blokkeren, zodat hij om zou moeten lopen. Chuck wilde liever een paar rondjes wachten, in de hoop dat een volgend taboe gunstiger voor hem zou zijn. Bas had toen al vaak gepast, omdat al zijn totems in de startopstelling achter een vogel stonden, het eerste dier dat taboe was. Peter Hein en Willemien ondertussen hadden ook hun eerste totem binnen, en probeerden met hun tweede de eindstreep te bereiken en tegelijkertijd Chuck af te remmen. Peter Hein deed dat op een geniepige manier, door het laatste vakje voor de finish te bezetten. Op die manier blokkeerde hij het pad voor zowel Chuck als Willemien, die nu omwegen moesten gaan zoeken. Bas had nu ook zijn eerste totem binnen, maar kwam voor een onmogelijk dilemma te staan: welk dier hij ook als volgend taboe zou kiezen, er zou altijd iemand meer van profiteren dan hij. Omdat Peter Heins beide overgebleven totems erg dicht bij de finish stonden, leek zijn overwinning onafwendbaar. Bas probeerde dus Willemien maar dwars te zitten, wellicht in de hoop op een tweede plaats. Die positie haalde hij niet, maar hij eindigde nog wel voor Chuck, die het cliché ?hardlopers zijn doodlopers? persoonlijk kon ondervinden.
Uitslag: Peter Hein, Willemien, Bas, Chuck
Waardering: Chuck en Peter Hein 3, Willemien 2½, Bas 2
Spelers: Dagmar, Hieke, Maartje en Niek
Toen Hieke Dagmar zag, trok ze Croa (Frans voor ‘Kwaak’) uit de kast omdat daarin eindelijk echt kindertjes gebaard mogen worden. Dagmar heeft namelijk de gewoonte om bij het plaatsen van extra poppetjes op het bord, te zeggen dat ze een baby krijgt. Croa is een Frans kinderspelletje waarin de spelers proberen om de moederkikkers van de andere spelers uit te moorden (survival of the fittest dus). Op sommige tegels staat een aantrekkelijke kikkerman waarmee gepaard kan worden, waardoor de spelers extra babykikkertjes krijgen die ze kunnen gebruiken om de moederkikkers in het nauw te drijven.
Dagmar wilde zo graag baren dat ze op de eerste de beste beschikbare kerel sprong. Helaas kwam ze daardoor te dicht bij Nieks kikkers in de beurt die onmiddellijk op de Dagmars barende kikker sprongen. Dagmar was hierdoor meteen af en mocht verder toekijken. Nieuwkomer Maartje was de tweede die door Niek werd bedreigd. Ze hield echter de eer aan zichzelf en sprong expres met een luide kwaak in de muil van een karper, die haar moederkikker smakelijk opat om vervolgens op de bodem van de vijver te gaan liggen wachten op het volgende smakelijke hapje. Hieke had de pech dat er erg veel lelies in haar deel van de vijver lagen. Kikkers kunnen namelijk heel snel van lelie naar lelie hoppen en daardoor grote afstanden afleggen. Hierdoor voelde ze zich ernstig bedreigd en had moeite om uit haar hoek te komen om op zoek te gaan naar een lekkere kerel of om andere moederkikkers om zeep te brengen. Haar vrees werd bewaarheid toen Nieks enorme familie haar langzaam insloot en naar de eeuwige vijver stuurde.
De spelers vonden het maar een matig spel door de hoge geluksfactor. Maar het thema maakte veel goed. Vooral Maartje had vol overgave de speltip om bij het verplaatsen van de kikkers een kikkergeluid te maken opgevolgd en hier veel lol om gehad.
Uitslag: Niek 1e, Hieke 2e, Maartje 3e, Dagmar 4e
Waardering: Maartje 3, Niek 2½, Dagmar en Hieke 2
Spelers: Bas, Chuck, Peter Hein en Willemien
Uit de stapel spellen van Hieke kwam Chuck vervolgens met Manhattan aanzetten. Tijdens de uitleg bleek dat hij zich vergist had. Hij had graag Big City willen spelen, en had de doos van Manhattan voor die van Big City aangezien. Maar Manhattan leek hem ook wel wat, dus bleef het bord liggen.
In de eerste ronde nam hij direct een voorsprong op de rest, onder andere door de hoogste toren te bezitten. In deze toren verkeerde hij in een strijd met Peter Hein. Beiden hadden al snel zo veel verdiepingen in deze toren zitten dat het voor Bas en Willemien niet meer mogelijk was zich ermee te bemoeien. Zij kozen andere steden om hun aandacht op te richten. In de tweede ronde was Chuck startspeler, en scoorde hij weinig punten. Het was nu Willemien die op kop kwam te liggen. Zij had in maar liefst drie steden de meerderheid, wat al goed was voor zes punten. Peter Hein volgde op enige afstand, Chuck en Bas zaten daar weer achter. Na de derde ronde was het weer een andere speler die op kop kwam te liggen, namelijk Peter Hein. Hij had Willemien in enkele steden de meerderheid afhandig gemaakt. In de vierde ronde probeerde Willemien ze terug te krijgen, maar Peter Hein had telkens de juiste kaarten om zich te verdedigen. Bas gebruikte nu zijn positie als laatste speler goed door in enkele steden de meerderheid te verwerven. Chuck ondertussen besloot veel nieuwe kleine torens te beginnen. Deze waren niet interessant genoeg voor de anderen om over te nemen, en leverden hem erg veel punten op. Omdat hij ook weer de hoogste toren in zijn bezit had gekregen, scoorde hij deze ronde verreweg de meeste punten. Hij kwam op gelijke hoogte met Peter Hein. Omdat de regels niets zeggen over een tiebreak, kwamen ze samen als winnaar uit de bus. Helaas voor Bas kwam na de vierde ronde niet weer een andere speler aan kop. Willemien was fors dwarsgezeten door Bas en Peter Hein, en eindigde laatste. Ze merkte op dat je wel erg afhankelijk bent van wat de tegenstanders doen, maar vond het zeker nog een leuk spel.
Uitslag: Chuck en Peter Hein 37, Bas 33, Willemien 25
Waardering: Chuck en Peter Hein 4, Willemien 3½, Bas 2½
Spelers: Dagmar, Hieke, Maartje en Niek
Niek zag Eden liggen tussen Hiekes spellen. Omdat dat spel al wel in zijn spellenkast stond, maar het nog nooit gespeeld was, hoopte hij dat Hieke het al wel had gespeeld en dus kon uitleggen. Hieke had de spelregels al wel eens gelezen, maar het spel nog nooit gespeeld. Ter plekke werden dus de spelregels doorgenomen en uitgepuzzeld en daarna kon begonnen worden.
In Eden moet je stukjes grond zien vol te planten. Hoe meer planten, hoe meer punten. Wie het eerst twintig planten/punten heeft is de winnaar. Er zijn drie soorten acties. Ten eerste kan je een stukje grond ontginnen, ten tweede kan je de grond van een andere speler aanvallen (vervolgens ontstaat er een veiling op elkaars grond) en als laatste kun je je grond opwaarderen door het realiseren van bepaalde grondformaties (vier stukjes op een rij, een vierkantje). Zeker als je een spel voor het eerst speelt is een veiling erg lastig, want hoeveel is de grond waard. Je moest bovendien goed opletten dat je nog genoeg geld overhoudt om een eventuele vijandelijke aanval af te slaan. Verder ben je in Eden behoorlijk afhankelijk van de kaartjes die je trekt (voor welke stukken grond je mag ontginnen en welke grondformaties opgewaardeerd mogen worden).
Maartje had heel veel geluk met het trekken van ontginningskaarten en had al snel een mooi aan een gesloten stuk land. Helaas trok ze geen formatiekaarten waardoor ze de grond niet mocht doorontwikkelen. Niek raakte snel veel land kwijt, maar daardoor had hij weer veel geld waardoor hij weer gevaarlijk werd. Dagmar durfde niet goed aan te vallen en had ook niet de juiste kaarten om haar eigen grond op te waarderen. Hieke wist zich goed te ontwikkelen en strategisch land te veroveren en had daardoor als eerste de twintig punten bij elkaar.
De spelers vonden het typisch een spel dat je vaker moet spelen om het goed te kunnen beoordelen. Op het eerste gezicht lijkt het wel aardig, maar de geluksfactor is behoorlijk hoog, maar toch kan je wel een beetje een plan uitdenken.
Uitslag: Hieke 20, Maartje 15, Dagmar 11, Niek 10
Waardering: allen 3
Spelers: Bas, Chuck, Peter Hein en Willemien
Er was nog tijd voor een kort spelletje, maar helaas had Hieke al de hare uitgeleend. Gelukkig had Dagmar King Lui (Foodie) bij zich. Niemand kende het, maar de regels bleken vrij eenvoudig en snel uitgelegd.
Aan het begin had niemand enig idee wat nu een handige tactiek was. Het draakje kwam al snel een paar keer tevoorschijn, en toen de koning eenmaal wat had liggen mocht hij van de spelers wat van de koning snoepen. Uiteindelijk had de koning van ieder gerecht aardig wat porties van de spelers opgeschept gekregen, zodat bijna niemand iets weg hoefde te gooien (was dat weer Emerald die onder de tafel lag te smakken?). Peter Hein leek te gaan winnen, omdat hij een klapper van 25 maakte bij het fruit. Maar Willemien bleek haar menu wat minder eenzijdig te hebben samengesteld, en won met een duidelijke voorsprong. Iedereen vond het wel een aardig afsluitertje.
Uitslag: Willemien 70, Peter Hein 56, Bas 55, Chuck 48
Waardering: Chuck 4, Bas, Peter Hein en Willemien 3