Spel aan de Maas: 16 maart 2004

Geplaatst door

Spelers: Judith, Peter Hein, Sten, Wendy en Willemien

Gespeelde spellen:

Oase
Saga

Peter Hein had wat nieuwe spellen over laten komen uit Duitsland, en omdat hij niet weer wilde dat ze eerst een half jaar stof verzamelen voor ze eens gespeeld worden, had hij direct maar een paar meegenomen. Sten had Princes of the Renaissance klaarliggen, maar omdat hij de regels nog niet kende, werd de voorkeur gegeven aan Oase, dat Peter Hein wel had voorbereid.

Oase

Spelers: Judith, Peter Hein, Sten, Wendy en Willemien

De voorbereiding van Peter Hein bleek niet helemaal vlekkeloos, want het biedsysteem had hij niet helemaal correct begrepen uit de regels. Tijdens de eerste ronde bleek zijn eerste interpretatie wel erg vreemd (dat soort zaken blijkt vaak pas als je daadwerkelijk aan het spelen bent). Na een valse start en wat geneus in de regels kon snel genoeg met de juiste regels gespeeld worden.
Het biedsysteem in Oase lijkt nogal willekeurig. Je kunt niet bepalen welke kaarten biedt, maar alleen hoeveel. Omdat zeker in het begin alle kaarten eigenlijk wel goed zijn, maakt het dan nog niet zoveel uit wat je biedt, en is de kwantiteit best belangrijk. Maar je kunt niet te vaak veel bieden, want dan moet je het daarna een tijdje met een mager aanbod doen. Met vijf spelers is er veel keuze, dus iedereen was toch redelijk geneigd veel te bieden, om daarna maar eerste keuze te hebben. Naarmate het einde naderde, werd dit wat minder, vooral als de eerste aangeboden kaart al erg aantrekkelijk was.
Judith koos in het begin vaak voor bonusfiches, en besteedde nog weinig aandacht aan haar positie op het bord. Peter Hein deed het tegenovergestelde, en begon direct veel kamelen te plaatsen. Wendy liet de kamelen voor wat ze waren, en richtte zich eerst op het afbakenen van territoria in de woestijn. Dit leek een goede strategie, want al gauw had ze hele stukken geclaimd, die niet meer door de anderen ingeperkt konden worden. Ze begon daarna vooral bonusfiches te verzamelen, om verzekerd te zijn van een hoge score. Willemien had een grote steppe gemaakt, en ook aardig wat paardenfiches. Bij de andere categorieën had ze wat weinig bonusfiches, zodat die haar weinig of zelfs geen punten opleverden. Ze trof het daarbij niet dat de matten telkens bij haar aanbod bleken te zitten, terwijl ze die zelf goed kon gebruiken. Sten tenslotte had een indrukwekkende karavaan, maar miste de juiste combinaties van gebieden en bonusfiches.
Uiteindelijk bleek dat specialisatie de voorkeur verdient boven diversificatie. Wendy had dit het beste aangepakt, vooral haar oase bleek goed voor een monsterscore. Tot haar verrassing werd Judith tweede, wat vooral kwam doordat ze al vroeg bonusfiches had verzameld, zodat ze snel wist welke gebieden haar veel punten op zouden leveren. 
Ondanks de willekeur in het biedsysteem had iedereen het een erg plezierig spel gevonden.

Uitslag: Wendy 131, Judith 100, Willemien 98, Peter Hein 74, Sten 53
Waardering: allen 4

Saga

Spelers: Peter Hein, Sten, Wendy en Willemien

Judith ging weer naar huis, en met vier overgebleven spelers zag Peter Hein zijn kans schoon om Saga op tafel te krijgen. Saga is een van de vier spellen in een nieuwe reeks kaartspellen van Kosmos, in handige vierkante doosjes. Bij de aanschaf was Peter Hein afgegaan op de naam van auteur Wolfgang Kramer, zonder verder iets van het spel te weten.
In Saga proberen de spelers met ridders diverse gebieden te veroveren. Deze leveren roempunten op, het einddoel van het spel. Gebieden kunnen van speler wisselen, maar worden zo steeds moeilijker te veroveren. Nadat de eerste paar gebieden vaak met het minimale aantal ridders werden veroverd, werd al snel duidelijk dat dit geen verstandige tactiek is. Het is beter om gebieden juist met een maximum aan riddersterkte te veroveren, omdat je ze dan ook langer in bezit houdt.
Sten was de eerste die twee gebieden had veroverd. Omdat een van deze twee het oranje goudgebied was, leverde hem dat een aantal beurten flink wat roempunten op. Uiteindelijk kwam het bij Peter Hein terecht, die het met een totale sterkte van 15 veroverde. Dit was sterk genoeg om het gebied veilig te stellen. Dat had hem wel een paar beurten en wat roempunten aan wervingskosten gekost, maar zijn positie zag er nu goed uit. Ook Wendy en Willemien stonden nu goed in een paar gebieden. Maar Willemien raakte het paarse gebied kwijt aan Peter Hein (ondanks een keer bijsterken), en Wendy het groene gebied aan Sten, in wat bleek de laatste beurt. Dit trok een streep door de rekening van zowel Wendy als Peter Hein. Het groene gebied beschermt namelijk tegen strafpunten, die Wendy nu in overvloed scoorde en Sten dus niet. Daardoor eindigde Sten net boven Peter Hein, die daar niet op gerekend had.
De reacties op het spel waren wat lauw. Niemand had het gevoel veel grip op het spelverloop te hebben. Maar misschien verandert dat als je het vaker speelt?

Uitslag: Sten 55, Peter Hein 52, Willemien 30, Wendy 11
Waardering: Peter Hein en Sten 3, Wendy en Willemien 2½