Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy
Blijkbaar hadden nogal wat mensen paasvakantie genomen, want het bleef vrij rustig. Het voordeel van één groep spelers is dat het makkelijker is om een spel uit te kiezen. Peter Hein wilde Ticket to Ride wel eens spelen, maar dat hadden Bas en Wendy de week ervoor nog gedaan. Wendy had als alternatief Oase bij zich; terwijl zij de fiches losweekte uit de stansramen legde Peter Hein het alvast uit.
Gespeelde spellen:
Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy
Wendy had Oase al eens eerder gespeeld, maar dat was niet haar eigen exemplaar. Dat zat nog verpakt in cellofaan, dus moest ze eerst de fiches en kaarten ontdoen van stansramen en plastic.
Bij het verdelen van de fiches die de spelervolgorde bepalen, deed Bas al de visionaire uitspraak dat als hij zou verliezen, het aan het ?5?-fiche zou liggen dat hij kreeg. Daardoor begon hij de eerste ronde als laatste speler, terwijl het juist gunstig is te mogen beginnen.
Wendy en Peter Hein hadden geleerd van hun eerste potje, en pasten hun tactiek daarop aan. Dat wil zeggen: al vroeg bonusfiches kiezen wanneer dat kan, en niet in alle richtingen punten proberen te scoren. Wendy verzamelde vooral veel bonusfiches, terwijl Peter Hein zich volledig beperkte tot het ontwikkelen van weilanden en steppes. Daarbij bouwde hij de andere spelers direct in, zodat zijn territoria flink konden groeien. Bas en Niek waren dit spel de kamelenherders. Later meldde ook Dagmar zich hier, maar ze kwam tapijten tekort om er flink mee te scoren. Niek koos niet altijd voor de tapijten, maar investeerde liever in het maximaliseren van zijn kudde, die aan het einde van het spel inderdaad erg groot was. Die van Bas was iets kleiner, maar omdat hij een tapijt meer had dan Niek, scoorde hij toch meer punten met zijn kamelen. Verder had hij nauwelijks bonusfiches, zodat hij inderdaad laatste werd. Dagmar had aardig wat bonusfiches, maar helaas voor haar van de verkeerde soort. Ze had een aardig groot weiland, maar omdat ze geen enkele oase had, scoorde ze daar geen punten voor. Peter Heins poging tot specialisatie was goed gelukt, want hij had een grote steppe geclaimd, en een nog groter weiland. Helaas had hij weer te weinig bonusfiches om als eerste te kunnen eindigen. Dat was Wendy, die verreweg de meeste bonusfiches van iedereen had. Ze had maar liefst acht oovols, en ook voor haar steppe en weiland had ze genoeg bonusfiches om goed te scoren. Daardoor eindigde ze weer ruim voor de anderen.
Iedereen was wel te spreken over dit spel. Peter Hein en Wendy hielden vast aan hun waardering van de vorige keer, en ook het oordeel van de rest was positief.
Uitslag: Wendy 105, Peter Hein 82, Niek 79, Dagmar 64, Bas 60
Waardering: Niek, Peter Hein en Wendy 4, Bas en Dagmar 3½
Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy
Na een gestrande poging de vorige week wilde Dagmar erg graag weer eens Tops spelen. De animo was helaas niet overweldigend. Peter Hein had nog Drachenfaust (Fist of Dragonstones) meegenomen, dat de anderen niet kenden. Bij Bas en Wendy wekte het even associaties met Dragon?s Gold, maar behalve het fantasythema en Bruno Faidutti als (co-) auteur hebben de spellen niets gemeen.
In de eerste ronden probeerden Bas, Niek en Wendy een steen te bemachtigen waardoor ze vier stenen in dezelfde kleur zouden hebben. Hiermee zou het mogelijk zijn twee punten te scoren met de tovenaar. Het krijgen van de stenen lukte, maar de tovenaar te pakken krijgen was moeilijker. Niek blokkeerde onder meer de tovenaar door zijn eerder verkregen heksensteen in te zetten. Maar omdat zijn concurrenten Bas en Wendy dit wel verwacht hadden, boden ze niets, waardoor niemand goud kwijtraakte. Dat was overigens iedere ronde het lot van de speler die de heksensteen kreeg. Telkens als deze gespeeld werd, was er maximaal één speler die daadwerkelijk iets geboden had. Hierdoor zat het voornaamste nut in de dreiging die er van uitging. En natuurlijk het feit dat niemand de speler met de heksensteen kan dwarsbomen.
Ondertussen was het Peter Hein die de eerste punten scoorde. Eerst leverde hij drie stenen in voor de heksenmeester, en in dezelfde ronde pakte hij ook de charlatan. Daarvoor hoefde hij maar één steen in te leveren. De anderen zagen dat aankomen, maar hadden geen zin om zelf op de charlatan te bieden, omdat hen dat allemaal vijf stenen voor slechts één puntje zou kosten. Peter Hein was nu wel door zijn stenen heen, en nam een paar rondes de tijd om weer stenen te verzamelen, die hij onder meer van Dagmar jatte. Dit verhoogde haar speelvreugde, die toch al niet groot was, nou niet echt.
Inmiddels had ze al wel een punt gescoord, en Bas en Niek hadden er dankzij respectievelijk de tovenaar en de bezweerster reeds twee. Wendy wachtte nog steeds op haar eerste puntje. Ze had de heksensteen verkeerd ingezet, waardoor Bas (met een erg hoog bod, dat wel) met de tovenaar aan de haal ging.
Peter Hein had nu weer wat stenen verkregen, van iedere soort een. Het was voor hem dus zaak de heksenmeester te krijgen, en de heks om te voorkomen dat iemand anders hem zou dwarsbomen. Dat eerste lukte, en de heksenmeester was zowaar het eerstvolgende karakter. De anderen konden alleen met een bod van zes of meer goudstukken voorkomen dat Peter Hein zou winnen. Maar omdat niemand echt behoefte voelde het spel verder te rekken, bood niemand iets en kon Peter Hein zijn derde punt scoren.
Niek en Peter Hein vonden het nog wel een aardig spel. Bas en Wendy vonden het maar matig. Dagmar, die al tijdens het spel vaak had verzucht wat een stom spel het wel niet was, vond zelfs die kwalificatie nog te gunstig.
Uitslag: Peter Hein 3, Bas en Niek 2, Dagmar 1, Wendy 0
Waardering: Niek en Peter Hein 3, Bas en Wendy 2, Dagmar 1½