Spelers: Anda, Dirk Jan, Peter Hein, René, Sten en Wendy
Gespeelde spellen:
Door een paar afzeggingen was het vanavond wat rustiger dan verwacht, en waren er uiteindelijk zes spelers aanwezig. Een lastig aantal, omdat er maar weinig spellen zijn die echt leuk zijn met zes. Sten had Princes of the Renaissance bij zich, dat hij een tijdje geleden had aangeschaft. Omdat dat met zes kan, werd besloten dat te gaan spelen.
Spelers: Anda, Dirk Jan, Peter Hein, René, Sten en Wendy
Sten was aanvankelijk wat terughoudend met het voorstellen van zijn spel, omdat hij vreesde dat het wel eens te lang en te ingewikkeld zou kunnen zijn. De rest wilde de uitdaging wel aangaan, dus begon hij toch met de uitleg. De regels van het spel zijn vrij uitgebreid, maar gelukkig had Sten een samenvatting gekopieerd, zodat iedereen de regels snel kon raadplegen tijden het spel.
In Princes of the Renaissance vertegenwoordigen de spelers Italiaanse families uit provinciesteden, die strijden om invloed in de grote steden van Italië. Beschikbare middelen zijn geld en invloedfiches. Tijdens je beurt kun je diverse tegels veilen, die aan het einde van het spel overwinningspunten opleveren. Ook kun je je troepen versterken, verraadtegels (een soort kanskaarten) kopen, en oorlogen tussen twee steden initiëren.
Na de uitleg had niemand een idee van wat nu een verstandige strategie zou zijn. De eerste stadstegels werden voor hoge bedragen geveild. Verder koos iedereen ervoor om direct maar wat troepen te werven, zeker omdat er al snel een paar oorlogen kwamen. Vooral Wendy richtte zich erop een sterke aanvalsmacht op te bouwen. Ze was dus vaak betrokken bij de oorlogen, die haar van inkomsten en lauwerkransen voorzagen. Dirk Jan investeerde juist veel in verdedigend ingestelde troepen. Behalve Wendy kocht iedereen aardig wat stadsfiches. Sten had aanvankelijk nog veel betaald voor een Venetiaanse koopman. De status van Venetië was toen nog hoog. Maar niemand anders leek geïnteresseerd in Venetië, en een paar oorlogen verder bungelde Venetië helaas onderaan in de statustabel. Het waren Milaan, Rome en Napels die hier om de eerste plaats streden. Peter Hein en Sten hadden veel belangen in Rome, terwijl Dirk Jan en René Milaan een hoge status toewensten. In het tweede decennium waren het dus vooral deze twee steden die vaak in een conflict verzeild raakten. Uiteindelijk was het toch Napels dat de hoogste status kreeg, al bleef het grotendeels buiten de strijd. Wendy had als een echte huurling aan beide kanten gevochten, vooral met het oog op lauwerkransen. Peter Hein had nog een keer het pauselijke leger ingezet, en daarmee Rome een onverwachte overwinning bezorgd in een van de vele oorlogen met Milaan in het tweede decennium. Mede hierdoor eindigde Rome in status vóór Milaan.
Iedereen begon het spel nu aardig door te krijgen. Het derde decennium zou waarschijnlijk minder lang duren dan de eerdere twee, maar omdat het al vrij laat was werd er na twee speelrondes toch maar gestopt. Bij de puntentelling bleek dat iedereen erg dicht bij elkaar zat. Tot zijn verrassing bleek Peter Hein de winnaar. Nog een decennium zou Wendy zeker hebben goed gedaan, omdat haar lauwerkransen dan eindelijk flink punten waren op gaan leveren.
Princes of the Renaissance is een lang en complex spel, waarbij het lastig is om na één keer spelen al een waardering te geven. Iedereen was het er wel mee eens dat het een spel met potentie is, dat veel in zich heeft als je het eenmaal een beetje door hebt. Maar door de lange speelduur en de uitvoerige regels is het minder geschikt voor een doordeweekse avond.
Uitslag: Peter Hein 27, Anda en René 26, Wendy 24, Sten 23, Dirk Jan 21
Waardering: Anda, Dirk Jan, Peter Hein en Sten 3, René en Wendy 2½