2-4 spelers
45-60 minuten
Auteur: Andreas Seyfarth
Uitgever:
alea
(2004)
Het spel …
Je kunt gerust stellen dat Puerto Rico twee jaar geleden insloeg als een bom in de spellenwereld. Dit was een spel met veel strategische diepgang, dat door spellenliefhebbers werd omarmd als de nieuwe favoriet, een status die het nog niet is kwijtgeraakt. Maar niet alleen doorgewinterde spelers waren enthousiast, ook bij het grote publiek neemt de waardering alleen maar toe. Reden voor Ravensburger de gok te wagen en dit spel als eerste uit de alea-reeks zelf uit te brengen in het Nederlands. Dit lijkt een goede beslissing, want vorig jaar werd het direct al bekroond met de Nederlandse Spellenprijs. Het vertrouwen van Ravensburger is nu groot genoeg om bijna tegelijkertijd met de Duitse versie ook een Nederlandse vertaling van het nieuwe kaartspel uit te brengen. Ravensburger heeft er bij ‘onze’ versie wel voor gekozen de verwijzing naar het bordspel expliciet te maken. In Duitsland heet het San Juan, wat ook (per abuis?) op de achterkant van de Nederlandse kaarten staat.
Uiteraard liggen de overeenkomsten tussen het kaartspel en zijn grote broer voor het oprapen: te beginnen met de gouverneur kiest iedereen een karakter, waarmee o.a. geproduceerd, gehandeld en gebouwd kan worden. In het kaartspel scoor je echter alleen punten met het maken van gebouwen.
Die gebouwen zijn er net als in het bordspel in twee varianten: productiegebouwen en paarse gebouwen. De productiegebouwen leveren goederen, die je later kunt verkopen om meer kaarten te krijgen. Hier draait alles om de kaarten: het zijn de gebouwen die je maakt, maar ze dienen ook als geld en als goederen.
Daardoor kan het spel ogen als een wat uitgeklede versie van het bordspel, maar er staat tegenover dat de variatie in gebouwen veel groter is. De vele paarse gebouwen hebben doorgaans interessante eigenschappen, die in veel gevallen erg leuk combineren. De strategie van het spel zit ‘m vooral in het maken van de juiste combinaties van gebouwen om daarmee veel inkomsten te genereren, of juist (later in het spel) veel bonuspunten.
Door de eenvoudige regels en het feit dat er altijd wel wat te doen is, verloopt het spel erg vlot. Hierdoor komt het einde soms verrassend snel dichtbij. Tijd dus voor nog een potje, om weer een andere strategie te proberen!
… en de waardering
Als je het voor het eerst speelt, lijkt het Puerto Rico kaartspel op een sterk vereenvoudigde versie van het bordspel. Maar na twee of drie keer spelen begin je de verschillende gebouwen beter te kennen, en doemen er allerlei mogelijke strategieën op. Dan blijkt dat het kaartspel uitstekend op eigen benen kan staan, al is er misschien wat minder diepgang en is de geluksfactor hoger (het blijft tenslotte een kaartspel). Net als bij het bordspel zijn er zoveel verschillende manieren om punten te scoren dat het niet snel zal vervelen. Daar komt nog eens bij dat het met alle spelersaantallen leuk is, ook met twee. Een aanrader!
Het Puerto Rico kaartspel is op zich zelf een heerlijk kaartspel. Na een paar rondjes spelen heeft iedereen de principes wel door en na een paar potjes ken je de kaarten goed genoeg om te proberen om kaarten bij elkaar te krijgen die elkaars werking versterken. Deze combinatie van een toegankelijk kaartspel, met een beperkte speelduur en behoorlijke diepgang, is al genoeg om het spel hoog te waarderen. Wat ik er bovendien aan waardeer, is dat het een prima opstapje is naar het bordspel, dat toch wel zo ingewikkeld is dat het voor veel mensen te moeilijk is om meteen te begrijpen.