TIP
2-5 spelers
90-150 minuten
Auteur: Andreas Seyfarth
Uitgever:
alea
(2002)
Het spel …
Puerto Rico is alweer het zevende bordspel in de alea-reeks van Ravensburger. Een prototype kon uitgeprobeerd worden tijdens Spiel 2001, maar de meesten zullen tot na de beurs van Neurenberg hebben moeten wachten om het te kunnen spelen.
Net als bij Die Fürsten von Florenz krijgt iedere speler hier de beschikking over een eigen speelbord; daarnaast is er algemeen bord, dat eigenlijk niets meer is dan een plek om de gebouwen en het geld te bewaren. Een eigen speelboord bestaat ruwweg uit twee delen: de stad en het eiland. Het eiland kun je ontginnen door er plantages en steengroeven op te bouwen, in de stad is ruimte voor gebouwen.
De plantages leveren goederen op, die je kunt omzetten in winstpunten en dubloenen. De winstpunten zijn het uiteindelijke doel van het spel. Om hieraan te komen, kruipen de spelers in de rol van verschillende karakters. Iedere speler, te beginnen bij de gouverneur, kiest een karakter. Hij voert de bijbehorende actie uit, waarna alle andere spelers dezelfde actie uitmogen voeren. De speler die het karakter koos krijgt een privilege dat bij dit karakter hoort. De volgende speler kiest een van de overgebleven karakters, en weer voeren alle spelers de bijbehorende actie uit, met een privilege voor de speler die het karakter koos. Als alle spelers zo een keuze hebben gemaakt, schuift de gouverneurskaart door naar de volgende speler, en begint er een nieuwe ronde. Op karakters die niet werden gekozen komt een dubloen te liggen. Wie een volgende ronde zo’n karakter kiest, krijgt ook alle dubloenen die erop liggen. Zo worden karakters vanzelf interessant genoeg.
Er zijn zeven verschillende karakters, ieder met zijn eigen rol. Zo levert de ontginner nieuwe plantages en steengroeven, en met de bouwmeester kun je gebouwen maken. De opzichter laat de plantages produceren, maar alleen als zowel de plantage als het bijbehorende productiegebouw bemand worden door een kolonist. Nieuwe kolonisten verkrijg je met hulp van de burgermeester. Met de handelaar en de kapitein kun je je goederen omzetten in dubloenen, respectievelijk winstpunten. De goudzoeker tenslotte levert de speler die hem koos een dubloen op. De andere spelers krijgen niks.
Het spel kan op drie manieren eindigen. De meest gebruikelijke is dat er geen kolonisten meer voorhanden zijn, maar het spel eindigt ook als de fiches voor de winstpunten op zijn, of een speler zijn stad heeft volgebouwd. Iedereen telt nu zijn winstpunten op, waarbij ook de gebouwen een belangrijke bron van punten zijn, zeker de dure grote gebouwen. De speler met de meeste punten wint het spel.
… en de waardering
Omdat je nooit weet welke karakters je medespelers zullen kiezen, laat staan in welke volgorde, moet je voortdurend alert zijn en bereid om je strategie aan te passen. Dit en het gebruik van eigen speelborden is een overeenkomst met een ander alea-spel, Die Fürsten von Florenz. Het belangrijkste verschil is dat Puerto Rico veel meer interactie kent. Al je acties hebben rechtstreeks effect op het spel van je medespelers, en omgekeerd. Alles grijpt op een bijzonder ingenieuze wijze in elkaar, en het zal je een paar potjes kosten om dit spel goed te doorgronden. Ik kan maar tot één conclusie komen: Puerto Rico is een echte topper, en misschien wel het beste spel uit de alea-serie. En dat wil wat zeggen!
De eerste keer dat ik Puerto Rico speelde vond ik het grote aantal mogelijkheden overweldigend. Maar langzaamaan begon ik het spel beter te begrijpen en daardoor hoger te waarderen. De conclusie? Puerto Rico is een ontzettend goed spel, met ontzettend veel mogelijkheden en diepgang. Het spel is het meer dan waard om te leren kennen, ook al zal dat best even wat moeite kosten. Mensen die het bordspel te ingewikkeld vinden, raad ik aan om eerst het kaartspel eens te proberen, omdat het kaartspel een stuk eenvoudiger is en daardoor een goede opstap naar het bordspel.