Geplaatst door Spelers: Anda, Anneke, Bas, Dagmar, Dirk Jan, Jacqueline, Niek, Peter Hein, Wendy en Willemien
Gespeelde spellen:
Machiavelli
Sleuth
Dice Run
Casanova
Mü
Deze avond was het met tien spelers weer eens wat drukker dan gewoonlijk. Jacqueline en Anneke waren na een tijdje afwezigheid weer van de partij, en hadden wat nieuwe spellen mee die ze tijdens het Spellenspektakel gekocht hadden. Ook Dagmar en Niek en Peter Hein hadden nog wat nieuws bij zich.
Spelers: Anda, Dagmar, Jacqueline, Niek en Peter Hein
Dagmar en Niek hadden Machiavelli inclusief de uitbreiding De Donkere Landen mee, die ook Peter Hein graag wilde spelen. Anda en Jacqueline waren de andere liefhebbers. Uit de uitbreiding werden de volgende nieuwe karakters gekozen: de belastinginner, de alchemist, de diplomaat en de koningin. Verder koos iedereen nog een nieuw paars gebouw om aan de stapel toe te voegen.
Dagmar begon als koning, en bleef dat ook een tijdje. Vooral toen Peter Hein de troonzaal had gebouwd, was er wel motivatie om de koningsfiguur mooi bij Dagmar te laten. Peter Hein kon dus niet van zijn troonzaal genieten, vooral niet nadat Niek hem had afgepakt en er een lullig groen gebouwtje voor teruggaf. Gelukkig voor hem zat hij naast Dagmar, zodat hij nog een keer voor koningin kon spelen en het ook geld opleverde.
Ondanks dat de koopman geslachtofferd was voor de alchemist kwam er telkens veel geld in het spel. Daar bleek direct al het zwakke punt van de belastinginner in plaats van de dief: als de dief er uit is, kan iedereen straffeloos geld oppotten. Een gevolg was dus ook dat iedereen veel dure gebouwen plaatste, en de eindscores redelijk hoog waren. Daardoor werd de diplomaat weer extra interessant, vooral voor de universiteit en de drakenpoort. Zodoende werd de diplomaat regelmatig vermoord en minder gekozen. Niek had de diplomaat nog een paar keer met succes kunnen kiezen; omdat hij ook aardig wat rode gebouwen bezat, leverde het hem nog eens veel extra geld op ook. Peter Hein bulkte ook in het geld, maar had telkens geen interessante gebouwen om te maken. Anda had weinig gebouwen, die allemaal echter heel veel punten waard waren. Dagmar en Jacqueline leken het beste te boeren, maar Jacqueline kwam op achterstand nadat ze een paar keer vermoord was. Dagmar had beide gebouwen van acht punten, maar raakte er een kwijt aan Peter Hein. Mede daardoor greep ze naast de overwinning, die uiteindelijk naar Niek ging. Hij bouwde als eerste het achtste gebouw, en had ook nog eens alle kleuren. Iedereen had veel punten gescoord, zelfs de laatste twee plaatsen hadden nog 29 punten, wat normaal gesproken je een overwinning op kan leveren.
Iedereen vond het een erg leuk spel. De uitbreiding zorgt voor de nodige variatie, al is niet ieder nieuw karakter even interessant.
Uitslag: Niek 39, Dagmar 34, Peter Hein 31, Anda en Jacqueline 29
Waardering: Jacqueline en Niek 5, Anda, Dagmar en Peter Hein 4½
Spelers: Anneke, Bas, Dirk Jan, Wendy en Willemien
Deze keer speelden we Sleuth in plaats van de eerder gespeelde Supersleuth. In deze variant van het cluedoachtige spel krijgt de steller van een vraag (meestal) meer informatie dan de andere spelers. Dat komt doordat de vragensteller de kaarten te zien krijgt die voldoen aan de gestelde vraag. Daardoor weet de vrager bijvoorbeeld niet alleen dat de bevraagde twee gele parelkaarten heeft, maar ook dat dat de kaarten met twee en drie gele parels zijn. Alleen als er natuurlijk geen kaarten voldoen aan de vraag weet iedereen evenveel. Hierdoor verloopt het spel sneller, maar is de geluksfactor groter. Als jij namelijk gunstige vraagkaarten hebt kun je met een vraag meer te weten komen dan de anderen.
Wendy was jammer genoeg voor het eind vertrokken omdat Jurre honger had. De anderen speelden vervolgens door waarbij Niek vragen over de kaarten van Wendy beantwoordde. Bas vertrouwde erop dat niet alleen hij zo logisch mogelijk te werk ging, maar zijn medespelers ook. Daardoor trok hij een verkeerde conclusie uit een vraag die Dirk Jan stelde. Dit kostte hem de overwinning omdat hij een foute gok deed naar de ‘verdwenen’ kaart. Een vraag later wist Willemien het wel goed te raden. Bij natellen bleek dat Willemien gunstige vragen had gesteld, in ieder geval ten opzichte van Dirk Jan. Zij had wel zeventien kaarten van medespelers kunnen bekijken en Dirk-Jan maar zeven.
Waardering: Bas en Wendy 3½, Anneke, Dirk Jan en Willemien 3
Spelers: Anda, Anneke, Dagmar, Niek, Peter Hein en Willemien
Sleuth en Machiavelli waren bijna gelijktijdig afgelopen, en er was genoeg tijd voor nog een spel. Na wat geschuif met stoelen vond iedereen een nieuwe bestemming. Aan deze kant van de tafel viel de keuze op Dice Run, dat Peter Hein had meegenomen. Dice Run is een simpel racespelletje, dat gespeeld wordt met kaarten en dertig gekleurde dobbelstenen. Om het niet te ingewikkeld te maken, werd er nu gespeeld met de basisvariant, waarin iedereen per ronde een ?doelfiche? krijgt.
Met zes spelers volgen de puntentellingen snel op elkaar, en ben je soms maar twee keer aan de beurt tussen de puntentellingen. Een keer had de puntentelling een beurt eerder moeten komen, omdat iemand vergeten was een kaart te trekken, die de puntentelling bleek te zijn. Heel veel maakt het ook weer niet uit, want het blijft een luchtig spelletje.
Na de tweede puntentelling was er al geen sprake meer van een peloton, en waren de dobbelstenen verdeeld in minstens tien groepen. Dit trok erg de aandacht van de andere spelers, die geen idee hadden wat dit had te betekenen. Na de derde puntentelling had iedereen wel wat punten gescoord. Het winnen van de laatste telling levert vijf punten op, dus iedereen hoopte in ieder geval een kleur te trekken waarvan veel dobbelstenen vooraan liggen. Niek was de gelukkigste. Hij won de laatste race en dus ook het spel. Gek genoeg gaf hij het de laagste waardering van iedereen, omdat hij de geluksfactor toch wel erg hoog vond. Misschien de ?strategische? variant eens proberen?
Uitslag: Niek 8, Willemien 5, Anneke en Dagmar 4, Peter Hein 3, Anda 2
Waardering: Anneke 4½, Anda 4, Dagmar en Willemien 3½, Peter Hein 3, Niek 2½
Spelers: Bas, Dirk Jan en Jacqueline
Als laatste, kort spel heeft Jacqueline Casanova meegenomen, dat zij heeft gekocht op het Spellenspektakel. Het spel ziet er mooi verzorgd uit: de kaarten hebben afbeeldingen van het oude Venetië. Het spel kan met 2 tot 4 spelers gespeeld worden. In de doos zitten vier complete series kaarten met een waarde van 1 tot 13 en 48 muntjes. Iedere speler krijgt een complete serie en 12 muntjes.
Doel van het spel is om de meeste weddenschappen te winnen door het spelen van de hoogste kaart, die echter niet hoger mag zijn dan het dobbelresultaat. Winnaar is diegene die aan het eind van 12 ronden de rijkste speler is.
Spelverloop: de jongste speler begint. De beginspeler zegt hoeveel dobbelstenen hij zal gebruiken. Daarna kiest hij één van zijn kaarten en legt die gedekt voor zich op tafel. Als inzet legt hij één munt op tafel. Alle andere spelers doen hetzelfde.
Nu gooit de beginspeler het aangegeven aantal dobbelstenen. Winnaar van de inzet is de speler met de hoogste geldige kaart, namelijk niet hoger dan het aantal gegooide ogen.
De winnaar krijgt de inzet. Bij meerdere winnaars wordt de inzet gelijk verdeeld; een eventuele rest blijft in de pot voor de volgende ronde. In het geval dat niemand wint, dus als alle kaarten hoger zijn dan het gegooide aantal ogen, blijft de hele inzet in de pot voor de volgende ronde.
Na het gooien van de dobbelstenen kan alleen de beginspeler beginnen met het verhogen van de inzet. Hij legt dan nog een munt in de pot. Pas daarna kunnen de andere spelers besluiten of zij meegaan of passen.
Als de beginspeler verdubbelt en alle andere spelers passen, krijgt de beginspeler de hele pot, ook als hij gebluft heeft en zijn kaart hoger is dan het aantal gegooide ogen. De spelers die gepast hebben hoeven hun bod niet bloot te leggen; zij leggen hun kaart gedekt tussen de rij gespeelde kaarten voor zich op tafel.
In het geval dat één of meerder andere spelers meegaan met het verhogen van de inzet wint de speler met de hoogste geldige kaart. Nu wordt een volgende ronde gespeeld met de volgende speler als beginspeler.
Einde van het spel: na 12 ronden is het spel over en de speler met de meeste munten is de winnaar. 1 kaart van de serie van 13 wordt dus niet gebruikt. Afvallers: wie tijdens de 12 ronden geen munten meer heeft valt af en mag niet meer meespelen. Er mag dus niet van elkaar geleend worden.
De uitslag van het spel van vanavond was: Bas 18 munten, Dirk Jan 11 en Jacqueline 7.
Waardering: Dirk Jan en Jacqueline 2½, Bas 2
Spelers: Bas, Dirk Jan, Peter Hein en Willemien
De meeste spelers gingen nu naar huis. Omdat het nog niet verschrikkelijk laat was, bleven Dirk Jan en Peter Hein voelden nog wel voor een afsluiter en bleven nog even plakken. Peter Hein had ook weer wat slagenspelletjes meegenomen; de keuze van de rest viel op Mü. Na een niet helemaal vlekkeloze uitleg begonnen we het spel. Vooral het concept van de dubbele troef zorgde voor wat hoofdbrekens, en af en toe gooide iemand dan ook een verkeerde kaart op. Dit verstoorde het spelverloop niet echt, hooguit resulteerde het in wat vertraging.
De biedrondes duurden bijna even lang als de slagrondes. Iedereen vond het moeilijk om de kwaliteit van de eigen hand te beoordelen, laat staan wat de waarde was van de biedingen van de medespelers als partner. Dirk Jan begon de eerste ronde als chef en koos Peter Hein als partner. Dat bleek een verstandige keuze, want samen haalden ze ruim tien punten meer dan het benodigde minimum. Daardoor kwamen ze direct op grote voorsprong te staan. Willemien had zelfs niet een slag gehaald en zat nog zonder punten.
Peter Hein was in de tweede ronde chef, en koos Dirk Jan als partner, zodat we dezelfde koppels hadden als in de eerste ronde. Zelf haalde Peter Hein praktisch evenveel punten als in de eerste ronde. Dirk Jan haalde echter niet zoveel slagen, maar gelukkig genoeg om het bod te halen. Beide spelers waren nu de grens van honderd punten gepasseerd. Nog een ronde zou genoeg kunnen zijn om over de 150 te komen, de vooraf afgesproken limiet. Weer was Dirk Jan chef. Hij koos nu bewust niet voor Peter Hein, omdat zijn enige hoop om hem te passeren zou zijn om juist met iemand anders het doel te halen. Helaas voor hem bleek Peter Hein weer over de beste kaarten te beschikken. Bas en Dirk Jan kwamen tien punten tekort voor het bod en gingen dus erg nat. Peter Hein was daardoor de afgetekende winnaar, en gaf het spel direct maar de hoogste waardering van alle spelers.
Uitslag:
Peter Hein (27+30) + (26+40) + (21+20) = 164
Dirk Jan (18+30) + (12+40) + (21-40) = 81
Willemien (0+0) + (4+0) + (15+20) = 39
Bas (15+0) +(18+0) + (3+0) = 36
Waardering: Peter Hein 4½, Dirk Jan 3½, Willemien 3, Bas 2½