Manhattan

Het spel …

Al enkele jaren voordat Andreas Seyfarth eeuwige faam verwierf met zijn uitmuntende bordspel Puerto Rico, had hij al een spel op zijn naam staan waarmee hij de prestigieuze Spiel des Jahres won (iets dat hem met Puerto Rico niet is gelukt). Dat is Manhattan, overigens de laatste winnaar uit het pre-Catan tijdperk.

Manhattan doet alleen al door de titel denken aan spellen als Big City en Fifth Avenue. Ook hier moeten wolkenkrabbers gebouwd worden. Manhattan is echter een wat abstracter spel, en zeker in vergelijking met Big City lijkt het thema vergezocht.

De wolkenkrabbers in kwestie moeten behalve in Manhattan in nog vijf andere wereldsteden wolkenkrabbers gebouwd worden. Het liefst zo hoog mogelijk, en als het even kan ook veel. Elke speler heeft maar een beperkt aantal bouwstenen om wolkenkrabbers mee te bouwen, dus helaas kun je meestal niet allebei.

Het spel wordt in rondes gespeeld; zes bij drie spelers en vier bij twee of vier spelers. Elke ronde nemen de spelers een gelijk aantal bouwstenen uit hun voorraad. Deze bouwstenen bestaan uit een tot vier verdiepingen. Door middel van het uitspelen van kaarten plaatsen de spelers de bouwstenen op het bord. De steden hebben negen bouwlocaties, ieder met een corresponderende kaart. Een kaart kan voor iedere stad gebruikt worden, maar de locatie in de stad ligt vast. Bij het plaatsen heb je de keuze om een nieuwe wolkenkrabber te maken, of om een toren van een medespeler over te nemen. De eigenaar van de bovenste verdieping is namelijk eigenaar van de hele toren. Bijplaatsen mag overigens alleen als je daardoor minstens zoveel verdiepingen in de toren hebt als de vorige eigenaar.

Aan het einde van iedere ronde is er een puntentelling. Je krijgt punten voor de hoogste toren op het bord, de meeste torens in een stad en voor elke toren op het bord. De speler dien na de laatste ronde de meeste punten heeft, wint het spel.

… en de waardering

Manhattan is een karakteristieke winnaar van de Spiel des Jahres: vlot, toegankelijk en toch voldoende mogelijkheden tot tactiek. Daarmee sluit het prima aan bij latere winnaars als Carcassonne en Ticket to Ride. Niet voor niets is het een van de weinige spellen die na tien jaar nog steeds volop verkrijgbaar is.

Verwacht bij Manhattan geen diepgaande kost zoals bij Puerto Rico, maar eerder een spel met een aangename speelduur en veel mogelijkheden om je medespelers lekker te pesten. Vooral de strijd om de hoogste toren en de meerderheid in de verschillende steden maakt dat er veel interactie in het spel zit. Als je van dat soort spellen houdt, zal Manhattan regelmatig op je speeltafel verschijnen.