Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Willemien
Gespeelde spellen:
Dagmar had zich door de regels van Reef Encounter geworsteld en stond net op het punt met de uitleg te beginnen toen Willemien als vijfde speler binnen kwam. Reef Encounter verdween dus weer in de kast en er werd een geschikt spel voor vijf gezocht. Funkenschlag leek een optie. Iedereen behalve Peter Hein had dit al eerder gespeeld. Peter Hein vond dat dat toch eens tijd werd en dus werd hij vanavond eindelijk in Funkenschlag ingewijd.
Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Willemien
Vanavond werd er met de kaart van Duitsland gespeeld, waarbij het zuidelijkste gedeelte, van Freiburg tot München, niet meedeed. Bas legde de regels uit, wat bij Funkenschlag gelukkig niet zo lang duurt.
Voor de eerste paar centrales werd niet fors opgeboden en iedereen kon voor een aardig bedrag wat krijgen. Een geleidelijke overgang naar telkens wat betere centrales bleek dit potje niet mogelijk, want na de eerste paar goedkope centrale kwamen direct enkele vrij dure tevoorschijn. Peter Hein bood flink voor de olie/kolencentrale die vier steden kan voorzien, maar had daarna geen geld meer over om nieuwe huizen te bouwen. Hij kwam zo met een forse overcapaciteit te zitten en werd in zijn uitbreidingsmogelijkheden op het bord in de weg gezeten door Dagmar. Niek dacht de eerste twee kerncentrales te kunnen claimen, maar Dagmar bood net iets meer voor de tweede dan hij wilde betalen. Een monopolie in de uraniummarkt zat er voor hem niet in. Bas ging voor monocultuur met alleen maar kolencentrales, Willemien begon bijna als vanzelfsprekend met een windmolenpark.
Nadat er een paar dure centrales langs waren gekomen kwamen juist weer enkele goedkope langs, waar niemand meer interesse in had. Ze konden gewoon te weinig steden van stroom voorzien.
Vooral Peter Hein had hier last van. Met twee windparken en een kolen/oliecentrale hoefde hij zich om grondstoffen geen zorgen te maken (er waren maar weinig oliecentrales in het spel, waardoor olie erg goedkoop was). Geld voor huizen had hij ook genoeg, maar het had geen zin om die te bouwen als hij ze toch niet van stroom kon voorzien. Alle spelers bleven een beetje hangen op een capaciteit van tussen de 10 en 12; alleen Dagmar kon er meer van stroom voorzien, maar had niet genoeg geld om huizen te bouwen.
Uiteindelijk kwamen de grote centrales dan toch tevoorschijn. Niek kocht een grote kolencentrale, maar helaas had hij over het hoofd gezien dat Koning Kool Bas voor hem grondstoffen mocht inkopen. Bas was natuurlijk niet te beroerd om alle kolen voor de neus van Niek weg te kopen, waardoor Niek meer last dan profijt van zijn nieuwe central had.
Ook Willemien had iets over het hoofd gezien: iedereen had wel een capaciteit van twaalf, maar niemand had twaalf huizen. Zij had de meeste huizen en mocht daardoor pas als laatste huizen bouwen. Als ze er drie bij had gebouwd had ze het spel direct beëindigd en daarmee gewonnen. Nu kwam er nog een ronde en maakten de anderen nog kans. Desalniettemin waren de vooruitzichten van Willemien gunstig.
De laatste ronde bouwde iedereen flink huizen bij en werd er ook in meer grote centrales geïnvesteerd. Alleen Niek onbrak het aan de juiste grondstoffen om zijn centrales op te stoken, door het akkefietje met de kolen. Hij zwom in het geld, maar daar had hij nu helaas weinig aan.
Op Niek na eindigde alle speler op veertien voorziene steden. Het geld zou nu de beslissing moeten brengen. Peter Hein had goede hoop op de winst, omdat hij al een paar beurten nauwelijks geld had uitgegeven. De laatste ronde met vier huizen was echter vrij kostbaar geweest, waardoor hij ?slechts? 156 elektro over hield. Willemien bleek er nog een kleine vijftig meer te hebben. Haar foutje had haar dus niet de kop gekost.
Peter Hein was erg enthousiast over zijn verlate eerste kennismaking met Funkenschlag. De andere waarderingen waren zelfs nog hoger.
Uitslag: Willemien 14 (205 elektro), Peter Hein 14 (156), Bas 14 (99), Dagmar 14 (29), Niek 12
Waardering: Bas, Dagmar, Niek en Willemien 5, Peter Hein 4½