Geplaatst door Spelers: Coen, Dagmar, Helene, Niek, Peter Hein en Raymond
Gespeelde spellen:
Thurn & Taxis
Heersers der Woestijn
Rinks & Lechts
Coen had het erg naar zijn zin gehad tijdens zijn eerste twee spelavonden en nodigde de anderen uit eens bij hem te komen spelen. Dat was wel helemaal in Den Haag, maar de Rotterdammers zagen dat deze keer door de vingers. Nou ja, de Tour de France is ook wel eens gestart in Berlijn. Er waren deze keer weer zes spelers en na enig geho en gehum ontstonden er nu dan twee groepen die Thurn & Taxis en Heersers der Woestijn gingen spelen.
Spelers: Dagmar, Niek en Peter Hein
Dagmar had dit spel onlangs in Duitsland gekocht en nu het net de Spiel des Jahres had gewonnen werd het toch eens tijd dat het op de dinsdagavond gespeeld werd. Ondanks de benaming van familiespel zitten er toch wel een paar bijzondere regeltjes over het punten scoren in, zodat het nog even duurde voor Dagmar met de uitleg klaar was. Het hielp ook niet dat Niek nog wat moeite had met het onthouden van de regel dat als je een route maakt, je bij het plaatsen van huisjes mag kiezen uit of alle steden in een regio of in iedere regio een stad. Peter Hein noemde dit maar de ?Union Pacific-regel?, maar dat hielp nog niet echt.
Peter Hein ging direct goed van start door in Baden, de meest westelijke regio, een route van lengte drie aan te leggen die alle steden daar aandeed. Dit leverde hem direct een bonusfiche voor dat gebied op.
Dagmar en Niek deden gezellig mee met het bouwen van de routes, maar moesten telkens veel kaartjes afgooien na het voltooien van een route. Bovendien bleef Niek maar last houden van die stomme UP-regel, wat hem ernstig vertraagde. Peter Hein daarentegen was bij het voltooien van een route alweer bezig met zijn volgende plannen en bleef als een speer gaan. Nog even was er een strijd tussen Niek en Peter Hein wie als eerste alle regio?s bezocht zou hebben, maar dankzij -weer- de UP-regel trok Peter Hein aan het langste eind, goed voor nog meer bonuspunten.
Dagmar had inmiddels ook wat tegenslag gehad doordat ze niet de kaartjes kon pakken die ze wilde, ondanks dat er geregeld ?changez!? geroepen werd als de kaartjes weer eens vervangen moesten worden.
Uiteindelijk was het Peter Hein die als eerste een route van lengte 7 aanlegde en daarmee het spel beëindigde. De anderen slaagden er niet in ook de langste route te maken. Dit en hun gebrek aan bonusfiches had als gevolg een groot gat in de scores.
Niet verbazend had Peter Hein zich prima vermaakt, terwijl Niek nog iets mompelde over een geluksfactor. Het valt nog te bezien of hun beider oordelen blijven staan na meerdere potjes, die vast wel zullen volgen.
Uitslag: Peter Hein 29, Dagmar 14, Niek 9
Waardering: Peter Hein 4, Dagmar 3½, Niek 2½
Spelers: Helene, Raymond en Coen
Na enig wikken en wegen werd gekozen voor ?Heersers der Woestijn?. Het spel zat nog nieuw in de doos, Helene had het (als enige) lang geleden gespeeld. Raymond ontfermde zich over het scheiden van de kamelen en nomaden en anderszins speelklaar maken van het spel, terwijl Helene en Coen zich over de spelregels bogen; na afloop van het spel ging alles weer door elkaar in de doos, dat had handiger gekund (en zakjes om de verschillende kleuren in te doen, waren niet voorhanden)! Deze voorbereiding kostte al behoorlijk wat tijd, maar daarna konden we toch aan de gang. De bedoeling was om zoveel mogelijk gebied in te sluiten, en tegelijkertijd het maken van een zo lang mogelijke nomade van (minimaal) een kleur. En tja, dan blijkt al gauw dat je in het begin van het spel juist net wel of net niet handige plaatsen gekozen hebt om vanuit te vertrekken. Het was een vrij rustig spel, waarin rustig nagedacht werd over uit te voeren zetten; echt grote klappers of missers vallen er niet te maken bij dit spel. Maar misschien lag dat ook aan de warmte: onder een plat dak waar de zon de hele dag op gebrand heeft, was het deze zomer nou niet echt lekker toeven. Hoe dan ook: Raymond had al gauw een tactiek in de gaten, Coen zat hem als snel op de hielen, en Helene werd met haar karavanen uiteindelijk wat in het nauw gedreven.
Uitslag: Raymond 84, Coen 83, Helene 71
Waardering: Helene en Raymond 3, Coen 4
Spelers: Helene, Raymond, Peter Hein en Coen
Een (heel) kort en melig spelletje als afsluiting: op tafel liggen in een cirkel 7 kaarten van politieagenten met een object (stopbord, ambulance, fiets, lantaarnpaal, etc.); de ene agent is op z?n rug te zien, de ander van voren. De kaarten op de trekstapel geven een object aan, en het aantal stappen dat je linksom of rechtsom moet doen. De bedoeling is dat je in gedachten als eerste de aanwijzingen op de getrokken kaart volgt: vanaf het beginobject het aantal kaarten linksom of rechtsom tellen, gezien vanuit het standpunt van de betreffende agent. De kaart met aanwijzingen is voor degene die dit het snelste doet. Omdat er al snel een tendens duidelijk werd waarin Peter Hein sneller was dan de rest, werd afgesproken om na vijf gewonnen kaarten te stoppen.
Waardering: Coen en Peter Hein 3, Helene 2, Raymond 1½