Geplaatst door Spelers: Bas, Dirk Jan, Ilja, Mark en Peter Hein
Gespeelde spellen:
Op deze eerste nogal koude winteravond had Mark zijn open haard aangedaan. Dat was zo aangenaam dat niemand er veel voor voelde om aan de spellentafel te gaan zitten. Mark haalde dus een tafelblad op, om op de salontafel te kunnen spelen. Het spel was Morgenland, uit de kast van Mark, dat hij nog niet gespeeld had.
Spelers: Bas, Dirk Jan, Ilja, Mark en Peter Hein
Ook Ilja was onbekend met Morgenland. Uit de regelboekjes zou je het niet halen, maar Morgenland is een vrij eenvoudig spel dat zo is uitgelegd. De eerste paar ronden lieten direct een verschil zien tussen de spelers die het vaker gedaan hadden en degenen die het voor het eerst deden. Bas en Dirk Jan lieten de toverkaarten geheel links liggen, terwijl Mark en Ilja er wel pap van lustten. Peter Hein haalde in het begin ook een paar, maar had daarna geen fiche meer over voor de tent; die zette hij liever in in het paleis of de grotten.
Bas maakte een goede start door in de eerste ronde direct twee artefacten te kunnen kopen. Twee rondes later herhaalde hij dat en leek hij op rozen te zitten. Ook Mark slaagde hier een keer in, terwijl Dirk Jan, Ilja en Peter Hein af en toe overal naast grepen; in het paleis bewijst de waarde van de startspelerfiguur zich echt.
Opvallen was dat Ilja voor de schatten bijna iedere beurt een beroep deed op de marktkoopman in de stad. De anderen waren altijd goed vertegenwoordigd in de drakengrotten. Mark en Ilja begonnen de smaak van het spel steeds beter te pakken te krijgen, wat zich onder meer uitte in het veelvuldig spelen van toverkaarten. Dei zouden nog hun effect hebben bij de laatste schat?
Na vijf rondes waren alle paleiskamer leeg op de eerste na. Daar lag nog een enkele sleutel. In de zesde ronde zette iedereen daar dus fors op in. Alleen Bas had nog maar weinig schatten over en koos dus maar voor de drakengrotten om toch iets te doen te hebben (vermoedelijk had hij toch al de meeste artefacten). Een actiekaart van Ilja, die Mark nota bene aan haar had gegeven, gooide echter roet in het eten. Iedereen moest zeven schatten inleveren, met als gevolg dat niemand de sleutel nog kon betalen. Een zevende ronde was dus nodig.
Weer zette iedereen alles in op de sleutel. Bas, die weer aardig wat schatten had verzameld, was nu ook van de partij. Net als in de vorige ronde was het Peter Hein die het meest had ingezet en daarmee het artefact mocht kopen. Maar niet heus. Ilja gooide weer roet in het eten door een Zonsverduistering te spelen, waardoor alle even fiches verdwenen. Iedereen had al een artefact gespeeld en dus kon niemand de kaart tegengaan. Voor Peter Hein leek er niks aan de hand, want hij was slechts een fiche kwijtgeraakt. Maar tot ieders verbazing (en ontzetting van een enkele speler) speelde Mark nu de Maansverduistering, waardoor ook alle oneven fiches uit het paleis geschopt werden. Wederom kon niemand dus de sleutel bemachtigen.
Inflatie was het gevolg, want de volgende ronde had iedereen nog meer schatten om voor de sleutel in te zetten. En voor de derde keer had Peter Hein het meest ingezet, nu achttien om precies te zijn. Zou het dan toch lukken? Welnee, Ilja speelde eerst een kaart waarmee ze een fiche van Peter Hein verdreef. Door het inzetten van zijn verdubbelaar wist hij de impact daarvan te beperken. Maar weer deed Mark mee en hij verjoeg een tweede fiche. Dat was voldoende om Peter Hein van zijn eerste positie in het paleis te verdrijven. Vreemd genoeg kon Mark noch Ilja hiervan profiteren. Tot zijn eigen verbazing was het koploper Bas die de sleutel voor de bescheiden som van vijftien schatten mocht incasseren. Zijn overwinning was daarmee des te duidelijker.
Al met al was het een gedenkwaardig potje Morgenland met een bizar slot. Iedereen kon de humor van het gerekte einde wel inzien (al was Peter Hein vermoedelijk wat minder enthousiast geweest als die acties hem de eerste plaats hadden gekost). Dirk Jan vindt het al lang niet zon verschrikkelijk spel meer (al is de mate van controle hem nog steeds wat te laag) en Ilja vond het al met al een leuk spel, ondanks een matige eerste indruk aan het begin van het spel.
Uitslag: Bas 9, Mark 6 (1 boekrol en 14 schatten), Dirk Jan 6 (1 boekrol en 9 schatten), Peter Hein 5 (maar wel 24 schatten over!), Ilja 4
Waardering: Bas, Ilja, Mark en Peter Hein 4, Dirk Jan 3
Spelers: Bas, Dirk Jan, Ilja, Mark en Peter Hein
Door het onverwachte eindspel had Morgenland toch wat langer geduurd dan gedacht. Peter Hein had nog wat kortere spellen mee, waaronder Relikt en Quo Vadis? Dat laatste werd vanwege de auteur Knizia door Bas en Dirk Jan weggestemd en dus werd het Relikt.
Peter Hein had Relikt tijdens Spiel gekocht puur om de auteursnaam van Rüdiger Dorn, die enkele fraaie spellen, zoals Goa, Händler von Genua en Jambo, op zijn naam heeft staan.
In Relikt gaan de spelers in een Indiana Jones-achtige setting op zoek naar kostbare schatten. De meeste schatten leveren echter minpunten op, dus die wil je niet hebben. Bij de schatten leg je avontuurkaarten aan waarvan de kleur overeenkomt met de spelerskleur. Liggen er genoeg kaarten bij een schat, dan gaat de schat naar de speler van wie de kaarten met samen de hoogste waarde bij de schat liggen.
Maar. In plaats van iedereen een setje avontuurkaarten in zijn kleur te geven, worden alle kaarten geschud en krijgt iedereen een paar willekeurige. Je kunt dus avontuurkaarten van de andere spelers bij slechte juwelen leggen en je eigen kaarten natuurlijk bij de goede. Verder zijn er nog actiekaarten waarmee je Slechte Dingen kunt doen, zoals jouw kleur wisselen met die van een andere speler.
Alle spelers begonnen het spel wat voorzichtig aangezien niemand het eerder gespeeld had. Peter Hein speelde een vroege tentenwissel met Ilja om een mooie schat te kunnen innen. Dat maakte direct iedereen attent op het nut van deze kaart. Het viel snel op dat niemand graag de voorlaatste kaart bij een kaart wilde leggen. Dan maak je het voor je linkerbuurman mogelijk de schat af te maken en voor je het weet zit je met strafpunten opgescheept. Mark en Ilja maakten zich niet zo?n zorgen om de strafpunten en zorgden gewoon dat ze van de rode kaarten twee exemplaren met dezelfde waarde kregen. Of dat was tenminste het plan. Bas, Dirk Jan en Peter Hein deden wat meer hun best om de rode kaarten te ontwijken. Maar uiteindelijk moesten ook zij er aan geloven.
Uiteindelijk bleven er nog twee blauwe schatkaarten over. Bij de kaart van waarde vier lagen drie kaarten van Ilja, bij die van zes lag slechts een kaart. Omdat hij de regels iets te snel had gelezen had Peter Hein begrepen dat het spel eindigde als de voorlaatste schatkaart wordt verdeeld in plaats van als alle kaarten zijn verdeeld. Met deze uitleg zou het spel afgelopen zijn zodra de vierde kaart bij de blauwe schat zou komen te liggen. Dirk Jan was aan de beurt, maar hij kon deze kaart niet zelf meer bemachtigen. Hij kon het spel dus beëindigen en de kaart aan Ilja laten, of Bas nog aan de beurt laten. Of dirk Jan dit nog wist was niet duidelijk, maar Bas had als enige speler zijn tentenruilkaart nog niet gespeeld. Hij zou in zijn beurt dus zijn tent met die van Ilja ruilen en de laatste blauwe schatkaart inpikken. Maar helaas voor hem maakte Dirk Jan het spel toch af (onterecht zo bleek bij nalezen van de regels), waardoor niet Bas, maar Peter Hein het spel won. Na die laatste paar rondes van Morgenland zag Peter Hein wel een soort rechtvaardigheid in deze uitkomst.
Niemand was echt enthousiast over het spel. De mate van controle is beperkt, terwijl het spel toch weer redelijk lang duurt; in ons geval zelfs meer dan drie kwartier. De waarderingen waren dus niet al te hoog.
Uitslag: Peter Hein 10, Bas 7, Dirk Jan 6, Mark 5, Ilja 0
Waardering:
Bas, Dirk Jan, Mark en Peter Hein 2½, Ilja 2