Geplaatst door Spelers: Bas, Dirk Jan, Jaap, Leunis, Marjon, Mark, Peter Hein, Wendy en Willemien
Gespeelde spellen:
Notre Dame
HeroQuest
Rasende Roboter
Dankzij hun zomervakantie mochten Leunis en Jaap een keer meekomen van hun vader. Peter Hein zag zijn kans en deed een voorstel voor HeroQuest. Mark’s emotionele leeftijd bleek ook wat lager dan zijn uiterlijk doet vermoeden, want ook hij wilde graag monsters hakken. De anderen hielden het liever bij wat beschaafdere spellen en richtten zich op de rattenbestrijding.
Spelers: Bas, Leunis, Marjon, Wendy en Willemien
Wendy wilde alleen komen als er nog iets anders dan HeroQuest werd gespeeld. Zij stelde het nieuwe Alea spel Notre Dame voor. Er waren ruim voldoende anderen die er geen enkel probleem mee hadden om geen HeroQuest te spelen, dus ze kon met een gerust hart op komen dagen. Ze had Notre Dame alleen niet voorbereid, en Willemien en Leunis die het eerder hadden gespeeld kenden de details niet meer, waardoor het veel tijd en moeite kosten voor iedereen de regels een beetje helder had.
Vooral in het begin hadden de meesten niet door wat handig was. Bas maakte te vlug zijn goud op en kon lang niet aan nieuw komen, waardoor hij vaak geen persoon kon inhuren. Dat was bijzonder ongunstig. Wendy zat een hele tijd zonder blokjes. Dingen die men in een volgend spel zeker beter zal plannen.
Leunis ging voor veel boodschappen. Degenen die hierin achterbleven konden al vlug niet meer met een enkele actie een geschikte boodschap bereiken en vonden het dan niet meer de moeite waard. Leunis had hier blijkbaar de effectiefste tactiek mee, want hij won het spel.
Uitslag: Leunis 50, Wendy 48, Marjon 46, Willemien 38, Bas 37
Waardering: Leunis, Wendy, Willemien en Bas 4, Marjon 3
Spelers: Dirk Jan, Jaap, Mark en Peter Hein
Peter Hein vond snel drie spelers bereid om eindelijk eens HeroQuest te spelen. Voor hem een stukje jeugdsentiment. Al eerder hadden we het D&D bordspel gedaan, een HeroQuest-kloon, maar vandaag stond dan toch het echte spel op het programma. Peter Hein speelde zelf voor De Slechte (sic), de overige rolverdeling was Mark/Thwuck de barbaar, Dirk Jan/Ramevoot de tovenaar en Jaap/Dulcatlos de dwerg. De elf bleef in de doos, eventueel voor Leunis als die binnen zou komen. Leunis zag meer in wat anders en dus bleef de elf ongebruikt.
Ergens was dat maar goed ook, want de eerste scenario?s waren een zacht eitje voor de avonturiers. Monsters in HeroQuest gaan met een rake klap al tegen de vlakte. Tegen de tijd dat De Slechte ze op de helden af kon sturen, was het merendeel vaak al dood. Ook hadden ze veel moeite om de helden maar een schram te bezorgen. En als dat zo was, was er altijd een helende spreuk van Ramevoot. Neem dan D&D, waar zelfs de zwakke goblins vier levenspunten hebben.
We speelden simpelweg de avonturen uit het standaard scenarioboek van het basisspel. Met nog vier (semi-)uitbreidingen te gaan komen de lastige avonturen later wel, en anders is er altijd wel een extra monster bij te stoppen.
Bij het derde scenario begonnen de monsters wat harder terug te vechten en kwamen een paar helden zelfs gevaarlijk in de buurt van nul levenspunten. Een keerpunt was een gevecht met drie orks in de gang. Nu hadden de avonturiers wel voor hetere vuren gestaan, maar deze wilden maar niet dood! Zelfs Thwuck moest zich uiteindelijk terugtrekken, omdat het kans liep op een roemloze doos. Dulcatlos verborg zich ook graag achter de brede schouders van Ramevoot, maar die vond dat de dwerg het zelf maar uit moest zoeken. Uiteindelijk velde hij dan ook de laatste ork, maar alle drie de helden moesten zich zorgen maken om een vroegtijdig einde.
Het eindgevecht moest nog komen en dat was met een Chaos Krijger aan het hoofd geen klein bier. Ramevoot besloot nu toch maar een spreuk in te zetten en stuurde een Windgeest af op het gehelmde gevaarte. De geest bleek een stuk beter te vechten dan alle helden samen en zond de Chaos Krijgen naar de eeuwige entropie. De geest was echter snel weer weg, dus de anderen moesten het voor de rest zelf doen. Met de dood voor ogen slaagden ze hier wonderwel in, want de overgebleven orks en fimir waren geen partij zonder hun aanvoerder. Het goud van prins Magnus was veilig!
Omdat de anderen nog wel even bezig waren met Notre Dame, begonnen we ook maar aan het vierde scenario. Niemand was het monsters hakken nog echt zat, zeker niet nu het spannender werd.
Hierin moest in de Doolhof van Melar de Talisman der Wijsheid gevonden worden. Weer volledig bijgesterkt ging Thwuck voorop in de strijd. Hij ontwaarde in een lange gang een mummie en een valstrik. Hier maakte De Slechte een fout, want met de mummie in zicht had Thwuck natuurlijk nooit zijn aandacht bij eventuele vallen of deuren kunnen houden. Gedane zaken nemen geen keer, en na de definitieve dood van de mummie trok het gezelschap verder de gang in. Dit zou een wat anticlimactisch einde betekend hebben van het avontuur, dus improviseerde De Slechte een beetje en deed de gang achter hen instorten.
De Talisman was nu snel gevonden (Thwuck verdubbelde er zijn intelligentie mee en begreep nu eindelijk de flauwe grappen van de Dwerg, die dat nog zal betreuren. Maar dit terzijde), maar de weg naar de uitgang was geblokkeerd. Dit was vervelend, want in het laatste gevecht hadden sommige helden wat schade opgelopen.
Uiteindelijk kwamen ze in een kamer met een Gedrocht, die echter onbeweeglijk bleef. Pas toen een deur werd geopend kwam hij tot leven. Helaas bevonden zich achter die deur ook drie skeletten, waardoor de helden omsingeld waren. Voor Ramevoot was dit vooral vervelend, want hij stond laag in levens en had al zijn mogelijkheden om levenspunten te genezen gebruikt. Hij sprak snel een Stenen Huid over zichzelf af, in de hoop de monsters daarmee van het lijf te houden. Helaas voor hem hakte het eerste het beste skelet door zijn kunstmatige bepantsering heen en liet hij het leven. Dulcatlos, die inmiddels goed voorzien was van echte bepantsering en de rouwdouwer Thwuck maakten korte metten met de monsters, maar konden niets doen om hun vriend te redden. Een eenvoudige begrafenis, waarin Ramevoot met al zijn bezittingen (lezen jullie dit, overlevende helden?) ter aarde wordt besteld, is alles wat hem rest. Maar ja, dat is misschein nog wel beter dan door orks gevangen genomen en gemarteld te worden?
Spelers: Bas, Leunis, Marjon en Willemien
Wendy ging naar huis en Willemien haalde Rasende Roboter tevoorschijn, waar de anderen ook wel zin in hadden. Aangezien iedereen het eerder had gespeeld werden alle borddelen met spiegels gebruikt. Men had de indruk dat er gemiddeld lange routes nodig waren. Toppunt was een fiche dat Bas in 27 stappen wist op te halen. Maar ook de kortere routes wist hij
meestal als eerste te vinden. Ondanks de ongelijke uitslag vond iedereen het een leuk spel.
Uitslag: Bas 13, Willemien en Leunis 2, Marjon 0
Waardering: Bas, Willemien en Marjon 4, Leunis 3½