Skye

Looks can be deceiving! Zo ook bij (Isle of) Skye. Als je dit spel voor het eerst ziet dan denk je dat je met een Carcassonne-kloon te maken hebt, maar als je het spel gaat spelen kom je er al snel achter dat andere spelmechanismes in dit spel veel belangrijker zijn dan het leggen van tegels. Skye is namelijk vooral schatplichtig aan Kingdom Builder en biedspellen.

In Skye bouw je met vierkante tegels een landschap waar je punten mee probeert te verdienen. Nou denk je vast, ja maar, het leek toch niet op Carcassonne en dit klinkt exact als Carcassonne. Dat klopt. De overeenkomst houdt hier namelijk op doordat je op een heel andere manier aan tegels en punten komt.

Aan het begin van iedere ronde (nadat de spelers geld hebben gekregen) trekken alle spelers drie tegels. Eén daarvan gooien ze weer terug in de zak en de twee andere leggen ze achter hun eigen spelersschermpje neer. Vervolgens bepalen de spelers de prijs voor deze tegels. Daarna mogen de spelers om de beurt één tegel kopen van de andere spelers (je wilt je tegels dus niet te laag prijzen omdat je geen cadeautjes wilt weggeven). De tegels die je over houdt, mag je vervolgens zelf houden, maar je moet er wel de prijs voor betalen die je zelf gesteld hebt (je wilt je tegels dus ook weer niet te hoog prijzen).

Vervolgens bouw je je tegels aan in je koninkrijkje. Iedereen start met een tegel met een kasteel en daaromheen moeten de tegels passend worden aangelegd (de landschappen dan, dat wegen in het niets eindigen of vanuit het niets beginnen, boeit niemand). En daarna worden er punten vergeven.

Waarvoor vraag je je nu af? Dat weet ik ook niet. Elk potje is namelijk anders. Er zijn zestien verschillende tegels die bepalen waarvoor je punten krijgt en daarvan worden er elk spel maar 4 gebruikt. Soms krijg je punten voor het aantal schapen in je koninkrijk, soms juist voor wie de meeste schepen heeft of voor wie de meeste afgemaakte landschapselementen (meren, bergen, weilanden heeft). Op het centrale bord staat aangegeven welke elementen in welke ronde gewaardeerd worden. Elk element komt drie keer aan bod.

Naast deze tussentijdse tellingen, kan je ook aan het eind van het spel nog punten verzamelen. Op sommige tegels staat namelijk een banderol met daarop nog iets waar je punten voor krijgt (boerderijen, whisky-vaten, dieren). En als je banderol ook nog in een landschapselement ligt, wat is afgemaakt, scoor je zelfs dubbel.

… en de waardering

Skye is me erg goed bevallen. Het spel duurt maar vijf rondes, maar in elke ronde moet je lastige keuzes maken. Welke tegels doe je terug in de zak, welke prijs vraag je voor de tegels die je wel houdt, koop je een tegel en zo ja welke dan en waar leg je je nieuwe tegels neer. Keuzes, keuzes, keuzes. Het spel werkt prima met twee, maar wat mij betreft geldt bij dit spel: hoe meer spelers, hoe beter omdat met meerdere spelers er de kans bestaat dat van één speler beide tegels worden gekocht (en dus zwemt in het geld voor de volgende ronde waardoor hij zijn tegels dan duur kan prijzen en/of de beste tegel kan kopen) en iemand anders juist beide tegels overhoudt (maar waarschijnlijk weinig geld meer heeft). Ik vind het knap dat ondanks de korte speelduur (maar vijf rondes, het is echt voorbij voor je het door hebt), er zo veel spanning en speelplezier zit. Dit is geen spel waar je even rustig op gang kan komen, je moet meteen vol aan de bak. Maar ik heb daar nog niemand over horen klagen!