Geplaatst door Dit jaar zijn we op zaterdag naar Spiel geweest (de vrije dagen zijn schaars met dank aan de verhuizing). We vertrokken rond 8 uur en de wereld liet zich van zijn beste kant zien met een mooie opkomende zon (Catan waardig als je het mij vraagt). Iets na 10 uur reden we het Messe-terrein op. We werden keurig naar een parkeerplekje gedirigeerd. We hebben de bus naar de ingang genomen, een minuutje of 10 in de rij gestaan om kaartjes te kopen en toen konden we naar binnen.
Het eerste wat opviel was dat er, in vergelijking met de andere keren dat we naar Spiel zijn geweest, erg veel kinderen aanwezig waren. Ik had al op internet gelezen dat de herfstvakantie dit keer nog niet begonnen was en dus kwamen uit de regio massaal gezinnen met kleine kinderen en jeugdgroepen een bezoekje brengen aan Spiel. Het was zo druk, dat het ook geen zin had om gericht een bepaald spel te willen gaan spelen, maar dat je maar beter genoegen kon nemen met wat er toevallig beschikbaar was.
Nadat we een beetje hadden rondgelopen om de sfeer te proeven, zagen we een leeg tafeltje bij Mayfair waar we Ablaze konden proberen. Er was helaas geen uitlegger beschikbaar, dus we hebben zelf de regels maar even door genomen. Het bleek een kort spelletje te zijn waarbij iedere beurt een nieuwe tegel omgedraaid wordt met daarop een getal (dat de zwaarte van de brandhaard weergeeft). Vervolgens mag je maximaal drie brandweermannen op een willekeurige tegel zetten. Aan het eind van het spel bepaal je hoeveel punten je krijgt door per groep aaneengesloten tegels waar jouw brandweermannen op staan de waardes op te tellen en dit te delen door het laagste getal in deze groep. We vonden het wel een aardig spelletje, maar niets bijzonders. Dit spel ging dus zonder twijfel niet mee naar huis.
Vervolgens gingen we weer rondlopen. De spellen zijn natuurlijk de belangrijkste reden om naar de beurs te gaan, maar de mensen die er rond lopen zijn ook zeker de moeite van het bekijken waard. En dan vooral degenen die verkleed zijn. We hebben aardig wat elfen, orcs, ridders, jonkvrouwen en rare monster voorbij zien komen. Maar ook een normaal geklede bezoeker op blote voeten. De beursorganisatoren weten schijnbaar dat er onder de spellenliefhebbers veel mannen zitten en dus was er voor hen ook wat vrouwelijk schoon te bewonderen.
We besloten weer op zoek te gaan naar een spel om te spelen. Het was inmiddels echter super druk geworden. Het was schuifelen door de paden ondertussen speuren naar een plekje. Dit viel niet mee, maar uiteindelijk vonden we wederom bij Mayfair een plekje. Dit keer bij het spel Nuns on the Run. Ik heb op BGG hier wel een aantal positieve verhalen over gelezen dus ik was nieuwsgierig. De vaste speluitlegger was even met pauze en de collega die het over nam, had het spel nog niet helemaal in de vingers. De uitleg verliep hierdoor niet echt vloeiend wat het speelplezier niet ten goede kwam. We hebben uiteindelijk maar een ronde of drie gespeeld (van de vijftien). In het kort komt het spel er op neer dat één of twee spelers de nonnen spelen die toezicht houden in het klooster. De rest van de spelers (maximaal 5) spelen de novices die stiekem in het midden van de nacht uit hun kamers komen om stiekeme dingen uit te spoken in het klooster (bijvoorbeeld een slaapmiddeltje halen in de apotheek). De nonnen proberen de novices te pakken. De novices lopen niet met een pion over het bord, maar schrijven op een blok waar ze zijn. En als de nonnen in de buurt zijn als ze lopen, dan maken ze geluid wat een aanwijzing oplevert voor de nonnen. Ik kan me voorstellen dat dit een leuk spel is om met een wat grotere groep te doen. Ik speel alleen niet zo vaak met grotere groepen, dus ik heb het spel, ondanks de aantrekkelijke prijs, niet meegenomen.
Na Nuns on the Run gingen we weer aan de wandel. We hoopten nog wat spellen te kunnen spelen, maar dit bleef lastig. Het is gelukt om Crokinole te spelen. Dit is behendigheidsspel dat een beetje op een ronde sjoelbaan lijkt. Je moet proberen je schijven in het midden van het bord in een gaatje te krijgen of in ieder geval in het middelste vak. Wij speelden tegen twee Italianen die veel bedrevener waren in het goed wegschuiven van onze stenen. Ik vond Crokinole best vermakelijk en zou het wel vaker willen doen. De grootte van het bord (sta in de weg) met de vermoedelijke prijs (hoog) maakten het alleen geen spel dat ik ook zelf zou willen bezitten.
Het was inmiddels een uur of drie en door de drukte begonnen we er wel genoeg van te krijgen. We besloten nog wat laatste aankopen te doen. Dit was door de drukte al lastig genoeg en bovendien heb ik altijd moeite om bepaalde zalen terug te vinden. En in één van die onvindbare zalen was een spel dat ik mee wilde nemen. Gelukkig wist Niek de zaal te vinden en ik in de zaal de stand zodat mijn missie slaagde.
Wat ik nog wel aardig vind om te vermelden is dat bij Queen een poster hing waarop ze aankondigden dat ze spellen gaan uitbrengen voor de iPad/iPhone/iPod. Ravensburger en Days of Wonder hebben deze stap al gezet en hun apps lopen volgens mij goed. Het verbaasd me dan ook niet dat ook andere uitgevers hun voorbeeld gaan volgen.
We zijn met de auto naar het hotel gegaan wat we geboekt hadden. Nadat we waren ingecheckt zijn we nog even Essen zelf in gegaan om daar nog wat te slenteren (verademend rustig in vergelijking met de beurs) en een hapje te eten. In het hotel zaten in de bar allemaal mensen spellen te doen toen we terug kwamen, maar Niek was het zat dus wij zijn lekker naar onze kamer gegaan om naar Deutschland sucht ein Super Star (of zo iets dergelijks) te kijken. Op zondagochtend zijn we weer uitgerust huiswaarts gekeerd.
Terugkijkend op ons dagje Spiel, kom ik tot de conclusie dat je echt niet op zaterdag moet gaan. Het is gewoon te druk. Je kan daardoor niet spelen wat je wilt en de hele tijd in die mensenmassa zijn, is super vermoeiend. Bovendien zijn op zaterdag de eerste spellen al uitverkocht. Naar aanleiding van berichten op internet had ik bijvoorbeeld mijn zinnen gezet op een uitbreiding voor Cash ’n Guns en Gepakt en Gezakt voor weinig, maar die waren al op. Ook bij de Heidelberger stand die normaal enorme stapels heeft staan, was al behoorlijk geplunderd waardoor hij een wat kale indruk maakte. Ik heb mijn aankopen verder redelijk door mijn wensenlijstje laten sturen. Twee nieuwe spellen die ik graag wilden waren helaas niet verkrijgbaar (Das Dorf helemaal niet en Ora et Labora alleen in het Duits) doordat ze niet op tijd waren afgeleverd. Verder had ik gehoopt Glory to Rome te kopen, maar die heb ik niet kunnen vinden. Wel was er een Duitse versie (die er ook veel verzorgder uitzag), maar omdat er zo veel tekst op de kaarten staat, wil ik heel graag de Engelse versie, maar die is ongeveer nergens te koop. Ach, je moet wat te wensen over houden!
