Geplaatst door Afgelopen zaterdag was het dan zover, Jurre ging voor het eerst mee naar Spiel! Toch wel een momentje in het leven van een spellengek als voor het eerst je kind mee gaat naar iets wat je zelf heel gaaf vindt. We gingen met de trein, vroeg op dus. Het liep allemaal voorspoedig tot de trein stopte in Essen Atenach en we niet de enigen waren die vertwijfeld stonden te dubben. De volgende halte was voorbij Essen HBF en dus moesten we (met een internationaal gezeldschap spellengekken) een trein weer terug nemen. Om 11.45 waren we dan toch bij de ingang waar mijn broer Gert en zijn vrienden Matijn, Mark en Gerland in hal 3 op ons stonden te wachten met de Dominion promo in handen.
We kwamen gezellig meteen wat bekenden tegen en gingen kijken waar er een tafeltje vrij was om te spelen. Bij de stand van Pegasus spiele hadden ze hele mooie reuzenvarianten van hun nieuwe spellen staan. Maar de xxl River Dragons zag er kennelijk uit als een showmodel en was vrij om te spelen (dit zag ik later vaker). Naast Gert, Jurre en mezelf schoof een Duitse man aan, je kunt het met 5 mensen spelen dus dat was prima. De bedoeling van het spel is om met je poppetje (of in dit geval pop) via aangelegde planken over het water als eerste de overkant te bereiken. Iedere speler heeft 6 planken van verschillende lengte en een aantal actie kaarten. Je mag 5 kaarten uitkiezen en op speelvolgorde leggen (inderdaad net als roborally). Om planken aan te mogen leggen moeten er eerst stenen in het water worden gelegd. Er mogen nooit meer dan 3 planken op een steen rusten, en je mag de plank die je kiest niet van te voren meten. Past het niet, dan valt de plank in het water en ben je hem kwijt. Omdat er ook flink wat pestkaarten bij zitten weet je nooit of het je lukt om alle 5 kaarten uit te voeren. Het spelsysteem werkte eigenlijk heel goed. Het was echt spannend om te zien wat de anderen gedaan hadden dat je niet per ongeluk in het water zou lopen i.p.v. op een plank te stappen. Het werd aan het eind echt spannend, maar ondanks een familieverbond waarbij de arme Duitser maar liefts drie draken tegen zich kreeg in 1 ronde (= beurt overslaan) wist hij toch als eerste de overkant te bereiken. Een heel leuk familiespel, alleen niet geschikt voor tere zieltjes die niet tegen een fiks pestelement kunnen (nee we noemen geen namen).
Bij de Blackrock stand vonden we een statafel met daarop Piratoons. We kregen enthousiaste uitleg over dit biedspel. Je begint met een voor- en achtersteven van een piratenschip. Iedere ronde kan je je poppetjes inzetten op stukken die midden op tafel worden gelegd. Verlengstukken van het schip, stukken mast, relling, patrijspoorten, luiken, bemanningsleden. Bij gelijke stand gaat de derde er mee heen of als die er niet is krijgt niemand dat stuk. Voor de poppetjes die je niet hebt ingezet krijg je muntstukken. Die kan je later weer gebruiken om de stukken die zijn blijven liggen via een veiling te kopen. Het gaat in dit spel vooral om snelheid, maar je kunt niet klakkeloos overal je poppen op zetten, lege patrijspoorten, masten e.d. kunnen nml ook strafpunten opleveren. Schakel dus op tijd over van het vergroten van je schip naar het vullen van de onderdelen op je schip. Alweer een leuk familiespel dus, met wel een beetje ingewikkelde puntentelling op het eind.
Bij de Queen Games stand hebben we twee expansies van Escape zombie city aangeschaft, en Gert een dikke stapel in de aanbieding.
Na de lunchpauze vonden we iedereen weer bij …. Pictopia. Een disneyquizz. Eigenlijk wilden we snel doorlopen maar een aardig meisje vroeg of we een potje wilden spelen en aangezien er ook niet zoveel is dat we met z’n allen konden doen gingen we zitten. Op iedere kaart staan 4 Disneyfiguren afgebeeld. Bij iedere kaart horen 4 verschillende vragen, sommige vragen zijn individueel, anderen zijn groepsvragen, afhankelijk van waar de actieve speler op het bord komt. De actieve speler leest de vraag voor en de rest van de groep kan dus stappen op het bord winnen. De speler zelf mag met een dobbelsteen gooien om vooruit te komen. Het bleek heel behoorlijk gesteld met onze Disneykennis, al kende Jurre wel echt de meeste, en viel het dus reuze mee, het eerste kennisspel dat je met alle leeftijden kan spelen.
Het volgende spel waar we aan konden schuiven was een racespel: Rush Bash. Een hilarische wedstrijd met autootjes die om stenen en bommen heen moeten slalommen. Je positie in de race bepaald of je normale of hele sterke kaarten krijgt. Iedere beurt speel je een kaart waarbij je vaak twee dingen kan doen, altijd natuurlijk een aantal plaatsen vooruit, maar soms ook het weg torpederen van obstakels onderweg, een ruk aan het stuur of het leggen van een bom achter je om tegenstanders te stoppen. Je mag ook tegen andere auto’s opbotsen, die dan een schadepunt krijgen. Ben je al je drie levens kwijt, dan moet je terug naar het laatste checkpoint, maar krijg je wel een extra eigenschap doordat je een ster hebt gekregen. Deze eigenschap mag je maar 1x gebruiken, Je kunt ook wachten op je tweede of derde ster om zo een nog betere actie te kunnen gebruiken. De koppositie wisselde bij ons sterk af en in de finale leek Gerlach te gaan winnen, hij kwam echter net te kort waardoor Gert een paar bommen om hem heen kon leggen die hem in 1x naar het checkpoint terug bliezen. Maar ook Gert eindigde net voor de finish. Jurre kwam een heel eind en als laatste was ik, helemaal achteraan. Maar ik had 3 sterren gespaard en blies 15 plaatsen vooruit en kwam daarmee tot ieders verbazing als eerste over de finish. Een erg leuke spellensnack, waarbij veel gelachen kan worden.
Sufste spel van de dag was Push a monster, dat ik samen met Jure probeerde. Op een plateautje liggen een paar monsters. Een dobbelsteen bepaald welk monster je via een plankje en een stok op het plateau erbij moet schuiven. Voor de monsters die er af vallen krijg je strafkaarten. Wie aan het eind van het spel de meeste monsterkaarten heeft is de verliezer. Saaaaaaaiiii, was het oordeel van Jurre en ik kan dat alleen maar be-amen.
Op weg naar Mysterium kwamen we langs drie magier waar een tafeltje vrij was om Särge Schubsen uit te proberen. Een memorie reactiespelletje waarbij je als eerste je vampieren in een kist moet zien te krijgen en die kisten moet zien te lozen. Alle vampieren hebben een kleur en symbool. Als deze overeenkomen met een van jouw kaarten dan sla je zo snel mogelijk op de knoflook. Ben je de eerste dan mag je je vampier omdraaien. Je moet nu onthouden welke symbolen de vampier heeft, want er mag niet meer gekeken worden. Als je weer als eerste weet te slaan mag je de kist weg leggen (als kleur en symbool juist zijn). Is het fout dan ligt je vampier weer open. Je mag ook kisten van vampieren van je medespelers terug draaien als je bij hun symbolen als eerste slaat, maar wij hadden moeite genoeg met het onthouden van de symbolen van onze eigen dracula’s. Jurre vond het een leuk spel, de rest was niet zo enthousiast.
Het werd nu toch wel echt tijd om in de rij te gaan staan bij Mysterium, aangezien meerderen dit toch echt wilden spelen. Marc en ik gingen nog even op koopjesjacht. Terug bleken ze al te zijn begonnen. Het zag er werkelijk fantastisch uit en de gezichten stonden erg enthousiast. Marc en ik vroegen ons af waar het te koop was, want we hadden het niet zien liggen. Bij een kraam met Mysteriumposter gingen we binnen kijken, maar geen spel meer te vinden. Marc vroeg aan een man van de stand of het nog te krijgen was en tot onze verbazing zei hij dat hij voor ons de laatste doos uit de container ging halen, maar dan moesten we wel even wachten. Onder het wachten belden we met de spelers, Jurre riep dat het vet was en dat ik het moest kopen, meer heb ik natuurlijk niet nodig. Na zo’n 5 minuten kwam de man terug met een stapel van 6 dozen Mysterium ,waarvan wij er twee kregen. Verlekkerd vroegen andere mensen of ze ook een exemplaar mochten: nein zei de man, die gaan terug in de kluis. En weg waren ze. Wij gingen snel naar de kassa waar ze verbaasd uitriepen waar komen die vandaan, o ze zijn helmaal koud uit de contanier dus. Vraag me niet waaraan we dit te danken haddden, we vroegen het extact om 5.42, we waren de 1000e vragers ik weet het niet. Maar we waren er erg blij mee.
Na Mysterium gingen Jurre en ik met een volgepakte metro op weg naar het station, waar de trein uiteindelijk niet bleek te gaan en we via Vierssen en Venlo moesten reizen. In Vierssen was de trein naar Venlo al vertrokken. De uitbater van het enige zaakje wat nog open was keek even vreemd op toen er ineens allemaal Nederlanders in zijn zaak gingen zitten en spellen gingen doen. Wij begonnen met een reisgenoot die we ook al van de heenreis kenden aan Mysterium, dat Jurre ons kon uitleggen. Het is een mix tussen Cluedo en Dixit. De spelleider is een spook dat via prachtig geïllustreerde kaarten aanwijzingen geeft over eerste de dader, als je die geraden hebt de plek des onheils en uiteindelijk het moordwapen. Het zit heel leuk in elkaar en beloofd een topper te worden. Op zondag hebben we het al 3 x gespeeld.
