Tea for 2

Geplaatst door

2 spelers (vanaf 10 jaar)
15-30 minuten
Auteur: Cédrick Chaboussit
Uitgever: Space Cowboys (2020)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 1 Gemiddelde: 3]

Het spel…

Tea for 2 is een kaartspel waarvoor de maker zich liet inspireren op het kaartspel “Oorlogje”. Voor wie het niet kent (ik heb het ook moeten opzoeken), dit is een kaartspel waar je een standaard deck kaarten onder een aantal spelers verdeeld. De spelers draaien vervolgens de bovenste kaart van hun stapel om en wie de hoogste kaart heeft, wint de ronde en stopt de gespeelde kaarten onder zijn of haar stapel. Dit speel je net zo lang tot nog maar één speler kaarten heeft en dan is het spel afgelopen.

Dit klinkt spellenliefhebbers behoorlijk suf in de oren omdat je geen enkele invloed hebt op wat er gebeurt. Je draait gewoon telkens een kaart open en hoopt er het beste van. In Tea for 2 is aan dit mechanisme een portie deckbuilding toegevoegd, waardoor je gelukkig meer invloed hebt op wat er gebeurt.

Desalniettemin beginnen beide spelers met een identiek deck kaarten dat ze schudden. Elke ronde wordt de bovenste kaart opengedraaid en de speler die de hoogste kaart heeft, wint die ronde. Deze speler mag vervolgens kiezen: de speciale actie uitvoeren die op zijn winnende kaart staat of voor het verschil in waardes van de twee kaarten een nieuwe kaart kopen. Daarna mag je nog (als je over zandloperfiches beschikt) op een zakhorloge de wijzer verschuiven en de actie waar die uitkomt uitvoeren. Hiermee kan je bijvoorbeeld punten scoren.

Elke kaart heeft zijn eigen actie. Zo kan je zandlopers krijgen waarmee je het zakhorloge kan bedienen, taartpunten (die je kan gebruiken om duurdere kaarten te kopen) of de flamingo (de tiebreaker bij gelijke stand). Maar je kan ook de bovenste kaart van de trekstapel van de ander vernietigen of de ander dwingen om drie kaarten ongespeeld door te draaien (dat is vervelend want iedere keer als je trekstapel op is, krijg je een kaart met waarde één om door je kaarten te schudden om zo je nieuwe trekstapel te vormen).

Je kan kaarten met een waarde vier tot en met acht kopen. Van iedere kaart zijn er vijf. Bij ieder stapeltje komt aan het begin van het spel nog een fiche te liggen. Als alle kaarten van een stapel zijn gekocht, dan wordt het fiche geactiveerd. Ieder fiche geeft een waardering aan die aan het eind van het spel wordt uitgevoerd. Zo kan je bijvoorbeeld punten scoren als je de meeste van een bepaalde kaarten hebt of leveren resterende taartpunten nog wat op.

Het spel is afgelopen als vier van de vijf stapels leeg zijn of als iemand een kaart met waarde één moet nemen, maar die stapel op is. De speler die de meeste punten heeft verzameld, wint het spel.

…en de waardering

Tea for 2 is leuker dan het klinkt, maar niet heel veel. Ook al weet je dat het één groot geluksfestijn is, toch heb je iedere keer een spanningsmomentje als je de kaarten opdraait om te kijken wie de hoogste heeft. Je begint met eenzelfde hand en dus verwacht je dat je beide ongeveer in de helft van de gevallen zult winnen. En dan verwacht je dat het spel neer komt op de vraag wie het beste gebruik maakt van de acties op de winnende kaarten of de mogelijkheid om nieuwe kaarten aan je deck toe te voegen.

Het gaat voor mij alleen mis doordat “ongeveer de helft winnen” niet eerlijk genoeg uitpakt. In de potjes die ik deed, zorgden geluk/pech (twee kanten van dezelfde medaille in dit geval) er voor dat de ene speler meer mogelijkheden kreeg om zijn deck in de eerste ronde te verbeteren. En dat werkt dan de rest van het spel door waardoor je al snel een run away leader krijgt. Als je bijvoorbeeld de pech hebt dat de ander aan het begin van het spel een ronde wint en jou dwingt je bovenste kaart van je trekstapel te vernietigen en dit een hele hoge kaart blijkt te zijn, dan sta je al meteen drie nul achter zonder dat je er wat aan kan doen.

Tea for 2 duurt gelukkig kort genoeg om te voorkomen dat het heel frustrerend wordt dat je kansloos aan het verliezen bent. Bovendien komen er altijd nog wel wat momenten voorbij dat je de hoogste kaart hebt en je dus iets leuks kan doen, ook als je kansloos bent voor de eindzege. Verder kan je in dit spel lang blijven hopen dat de kansen zich keren (hoe onwaarschijnlijk dat ook is). Dat alles bij elkaar maakt dat dit korte spel voor een keertje nog best vermakelijk is. Maar uiteindelijk heb je te weinig invloed op het spelverloop waardoor de lol er snel af is.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *