Top-100 2014: 41-50

Twee nieuwe binnenkomers vandaag, de rest zijn bekende titels die alweer een paar jaartjes meegaan.

50. Keyflower (Sebastian Bleasdale en Richard Breese, 2013)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Het nieuwste spel van Richard Breese is direct het hoogst geklasseerde in de lijst. Helpt zijn coauteur een handje?
“Keyflower weet het voor elkaar te krijgen om beproefde elementen toch fris aan te laten voelen. En de vormgeving is natuurlijk altijd dik in orde bij de spellen van Richard Breese.” (William)
“Biedspellen zijn er naar mijn aanvoelen iets te veel, maar dit spel wist toch zeker zijn plekje te verdienen met behulp van enkele vernieuwende elementen.” (Stefaan)

49. Puerto Rico kaartspel (Andreas Seyfarth, 2004)
Positie vorig jaar: 43
Verschil: -6
Zakt ietsje, maar het is toch nauwelijks voor te stellen dat dit ooit uit de lijst verdween.
“Het Puerto Rico bordspel blijft een topper. Het kaartspel is een welkome afwisseling en ideale reisgezel.” (Bart)
“Speelt fantastisch met z’n tweeën, weer zo’n race voor wie het eerst twaalf gebouwen heeft gebouwd. Dit spel was m.i. zijn tijd ver vooruit.” (Henk)

48. Brugge (Stefan Feld, 2013)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Weer een nieuwe Feld. Slaapt die man nog wel?
“Zo slank als Feld zelf.” (Robèr)
“Het leukste nieuwe spel dat ik het afgelopen jaar gespeeld heb. Ik heb nog geen spel van Stefan Feld gespeeld dat ik niet leuk vond, maar dit is verreweg de leukste.” (Roel)

47. Ra (Reiner Knizia, 1999)
Positie vorig jaar: 55
Verschil: +8
Knizia’s klassieke biedspel is een stabiele middenmoter, nu in het linkerrijtje.
“Het ultieme veilingspel, waarin je naast geluk vooral de wijsheid nodig hebt om in te kunnen schatten wat je tegenstanders willen betalen.” (Eugene)
“Ondergewaardeerd in mijn ogen! Een rekenspel waarbij de weg naar de winst moeilijk te vinden is!” (Hilbert)

46. Fresco (Marco Ruskowsi en Marcel Süsselbeck, 2010)
Positie vorig jaar: 40
Verschil: -6
Wederom een werkverschaffer, nu eens met een thema dat best goed werkt.
“Dit blijft een zeer toegankelijk spel voor nieuwe spelers. Zeer mooi uitgevoerd spel.” (Peter)
“Een prachtig uitgevoerd en goed opgebouwd spel. Heb nog niet alle uitbreidingen geprobeerd, maar vind het mooi hoe het spel door middel van de bijgevoegde uitbreidingen stap voor stap in complexiteit opgebouwd en geleerd kan worden.” (Sander)

45. Hanzesteden (Andres Steding, 2009)
Positie vorig jaar: 47
Verschil: +2
Zoals de meeste spellen in dit rijtje komt Hanzesteden weinig van zijn plaats. Het heeft zijn ereplekje wel verdiend.
“De eerste twee keer vond ik het niets, maar daarna openbaarde zich een rijk spel met een minimalistische hoeveelheid spelmateriaal, waarin vele wegen naar de overwinning leiden. Ik ben er alsnog voor gevallen.” (Bart)
“De charme van dit spel ontdekte ik niet meteen, maar nu raad ik het iedereen aan.” (Roger)

44. Lost Cities (Reiner Knizia, 1999)
Positie vorig jaar: 41
Verschil: -3
Ook Lost Cities blijft heel vast op zijn plek. Alweer vijftien jaar oud, dit is echt een klassieker voor twee aan het worden.
“Briljant concept van de meester Knizia, kaart spelen en een kaart pakken, waar je uiteraard soms voor lastige keuzes wordt gezet.” (Gertjan)
“Ons favoriete spel voor twee personen: makkelijk om mee te nemen op vakantie. Schijnbaar eenvoudig maar steeds weer moet je die verschroeiende keuze maken: ga ik met deze kleur op expeditie gaan of wacht ik nog een ronde af?” (Jan)

43. Imperial 2030 (Mac Gerdts, 2009)
Positie vorig jaar: 52
Verschil: +9
Een van de wat pittiger spellen in de lijst, maar het doet het nog steeds goed. Geen standaard eurospel volgens mij.
“Met zo’n simpele regels zoveel diepgang creëren; een topper! En het speelt telkens anders. Met alle spelersaantallen goed en veel interactie.” (Geert)
“Het spelconcept is een bijna enge representatie van hoe de wereldeconomieën werkelijk in elkaar steken. Een gevoelsmatig ongrijpbaar spel wat niet zo ongrijpbaar blijkt met de juiste keuzes en politiek.” (Paul)

42. Maharadja (Wolfgang Kramer en Michael Kiesling, 2004)
Positie vorig jaar: 58
Verschil: +16
Het populairste spel van Phalanx doet het tien naar na dato nog steeds goed in de lijst.
“Waar laat ik het lopen om vervolgens toe te slaan? Ook hier is de ‘sudden death’ een puntje-van-je-stoel-garantie.” (Geert)
“Binnen mijn vriendenkring blijft dit de top “elkaar dwars zitter” door het volgordespoor te manipuleren.” (Dirk)

41. Small World (Philippe Keyaerts, 2009)
Positie vorig jaar: 39
Verschil: -2
Slechts een miniem verschil voor Small World, terwijl de marges hier maar heel krap zijn.
“De hele wereld veroveren en domineren kan nu ook op een leuke wijze! Risk naar de rommelmarkt, Small World in het midden van de tafel!” (Gregg)
“Een kleine wereld, maar een drukke bedoening. Een spel vol met ‘moodswings’. Het ene moment ben je euforisch omdat je iedereen trillende benen geeft met je vliegende reuzen, het andere moment zakt je de moed in de schoenen als er een plunderende rattenplaag over je landen trekt!” (Frank)

Hoe hoger we komen, des te meer klassiekers we zien. De twee nieuwe binnenkomers ken ik nog niet, nel als Imperial 2030. die wil ik nog steeds graag een keer spelen, net als Keyflower. Van de rest stonden Ra, Hanzesteden en Lost Cities in mijn eigen lijstje. Moeilijk kiezen, maar Ra is voor mij toch de beste.