Hoe hoger we komen in de lijst, des te minder spellen we tegenkomen die nooit met Nederlandse regels zijn verschenen. Het enige spel zonder Nederlandstalige regels in dit rijtje is nota bene van een Belgische uitgever…
30. Ra
(Reiner Knizia, 1999)
Positie vorig jaar: 22
Verschil: -8
Knizia’s klassieke biedspel zakt weer een paar plaatsjes, zoals wel meer van zijn spellen dit jaar.
“De koning der biedspellen, dankt zijn top-20 positie mede aan de iPad.” (Anton)
“Klassieker onder de veilingspellen. Simpel spelverloop, redelijk complexe puntentelling, maar wel nog goed uit te leggen. Goed spelen is een combinatie van rekenen en intuïtie.” (Eugène)
“Leuk veilingspel. Licht verteerbaar met toch een aardige dosis diepgang.” (Sander)
29. Fresco
(Marco Ruskowski en Marcel Süsselbeck, 2010)
Positie vorig jaar: 42
Verschil: +13
Werkverschaffing is nog steeds populair, want ook deze recente titel boekt weer een mooie stijging.
“Goede workerplacement, lekker fris, lekker anders, met een kwast in de hand komen we er wel. Sterk spel.” (Vincent)
“Een prachtig uitgevoerd en goed opgebouwd spel. Heb nog niet alle uitbreidingen geprobeerd, maar vind het mooi hoe het spel door middel van de bijgevoegde uitbreidingen stap voor stap in complexiteit opgebouwd en geleerd kan worden.” (Sander)
“Leuk familiespel met origineel thema. Verf kopen op de markt, kleuren mengen, met de juiste kleuren een plafondschildering restaureren het past allemaal goed in het thema. Het spelbord en het materiaal ziet er ook nog eens prachtig uit!” (Dierik)
“Prachtig bord en het speelt ontzettend soepel. Door diverse kleine uitbreidingen is er genoeg variatie.” (Peter)
28. Goa
(Rüdiger Dorn, 2004)
Positie vorig jaar: 25
Verschil: -3
Nog steeds een veel gezocht spel. Dat zal mogelijk minder worden als de tweede editie verschijnt. Tegelijk kan die er voor zorgen dat Goa weer stijgt in de lijst.
“Als dit het antwoord is van 999 Games op Puerto Rico is, zijn ze daar in geslaagd. Buiten misschien een gelijkaardig thema is het spel minder te vergelijken.” (Erwin)
“Een strak spel, met interessante (veiling-)elementen.” (Sander)
“Van de al wat oudere strategische spellen is en blijft dit een van mijn favorieten.” (Robèr)
27. Hanzesteden
(Andreas Steding, 2009)
Positie vorig jaar: 21
Verschil: -6
Maakte vorig jaar indruk door bijna in de top-20 binnen te breken. Daalt nu een paar plaatsen, maar heeft nog steeds een mooie plaats.
“Na mijn eerste potje nu ongeveer een dik jaar geleden had ik zoiets van ‘nee dit is niks voor mij’. Maar onlangs herontdekte ik het spel en leerde het enorm appreciëren. Als dit vaker op tafel komt zal dit nog stijgen in mijn top 20.” (Pedro)
“Een mooi spel waar ik nog niet zo goed kan kiezen welke strategie het beste is.” (Anton)
26. De Kathedraal
(Michael Rieneck en Stefan Stadler, 2006)
Positie vorig jaar: 19
Verschil: -7
Hier wel een werkverschaffer die iets zakt, maar dit is nog steeds een van de meest geliefde.
“Het mooist uitgevoerde spel dat ik ken. De mate van detaillering op het speelbord is uniek, en het spelen is net zo genieten en spannend als het boek waar het op gebaseerd is.” (Sander)
“Wat mij betreft een klassieker. Dit spel introduceerde me in het workerplacement-mechanisme en daarvoor ben ik enorm dankbaar.” (Pedro)
“Een spel dat voelt als een heel groots spel maar wat altijd netjes in anderhalf uur afgelopen is. De stand ligt altijd bij elkaar en is daardoor altijd spannend.” (Guido)
25. Boonanza
(Uwe Rosenberg, 1997)
Positie vorig jaar: 13
Verschil: -12
Uwe’s klassieker onderhandelingsspel zakt een behoorlijk aantal plaatsen. Zijn we soms vergeten dat hij vroeger vooral vlotte kaartspellen ontwierp en niet van die eeuwigdurende monsterspellen?
“Als we hier aan beginnen zeggen we vaak even een potje. Als je eenmaal bezig bent merk je weer hoe verslavend het is en je bent zo vijf potjes verder.” (Guido)
“Een geweldig sjacherspel. Herintrede in mijn top-20.” (Bart)
“Een van de betere kaartspellen, eenvoudige regels maar de o zo belangrijke kaartvolgorde in je hand geeft een tactische draai aan het spel.” (Dierik)
“Geweldig gezelsschapspel dat vele mensen aanspreekt. Het onderhandelen is perfect ontworpen in dit spel en houdt mensen actief. Ik ben nu ongeveer vijf jaar woonachtig in China en ben toe aan mijn derde baan. Dit spel is altijd mee in de koffer gegaan en is altijd goed ontvangen door, mijn niet spellen spelende, collega’s.” (Roel)
“Het enige spel waarbij onze drie tieners aan willen schuiven.” (Rien)
“Leuk en levendig kaartspel, knap gevonden hoe de vaste kaartvolgorde spelers verplicht om met elkaar te ruilen.” (Bart)
“Zeer sociaal onderhandelingsspel. En iedereen kent het, dus altijd en met iedereen te spelen.” (Eugène)
24. Small World
(Philippe Keyaerts, 2009)
Positie vorig jaar: 15
Verschil: -9
Zakt ook een paar plaatsen, maar voor de populariteit maakt het weinig uit. Hier zijn inmiddels ook al massa’s uitbreidingen en varianten van verschenen.
“Bijzonder leuk veroveringsspel, combineert de fun van een fantasy-spel met de subtiliteit van een eurospel.” (Bart)
“Dit is nu voor mij een klassieker geworden. Het blijft een leuk spel met alle spelersaantallen. Ik raak niet uit gekeken op de mogelijkheden met de verschillende fantasie volkeren en hun specials, die elke keer weer anders liggen.” (Axel)
“Dit jaar zijn er wat uitbreidingen bij gekomen. Maar dat heeft het spel niet echt nodig. Nu het nieuwe er af is blijkt het solide genoeg te zijn om het tot de klassiekers te mogen rekenen.” (Herman)
“Een enorme hit in mijn spellengroep. Een verre van perfect spel qua ontwerp, maar enorm leuk. De interactie tussen spelers over wie er aangevallen moet worden, snelle beurten waardoor het met vijf ook leuk is en het luchtige thema maken dit een grote hit.” (Roel)
“Klassieker, deze komt altijd met plezier op de speeltafel. Broertje Underground voegt de nodige pit toe waar nodig.” (Rafaël)
23. Machiavelli
(Bruno Faidutti, 2000)
Positie vorig jaar: 18
Verschil: -5
Nog steeds een van de best verkochte kaartspellen van 999 Games en in deze lijst het op één na populairste. Maar dit is al meer dan tien jaar oud.
“Al een oudje, maar veruit het meest versleten spel in mijn kast. En dat zal wel iets willen zeggen … Vind ik eigenlijk nog het leukst met twee spelers.” (Peter)
“Heerlijk spel om elkaar dwars te zitten. De spanning stijgt soms ten top. Mooie kaarten. Met de uitbreiding Donkere landen erbij nog meer variatiemogelijkheden. Sterkste punt: prachtige uitvoering, sfeer, psychologie.” (Tonny)
22. Cuba
(Michael Rieneck & Stefan Stadler, 2007)
Positie vorig jaar: 20
Verschil: -2
Opnieuw een spel van Rieneck en Stadler in dit overzichtje. Afgaande op de commentaren vooral geliefd in combinatie met de uitbreiding.
“De uitbreiding blijft onontbeerlijk, Stadler en Rieneck op hun best.” (Rafaël)
“Dit is voor mij de perfecte combinatie tussen spelsysteem en thema. Ik voel me echt een Cubaan. Maar El Presidente moet er wel echt bij.” (Robèr)
“Zit zo goed ineen dat je nooit een vorige tactiek kan herhalen omdat zoveel afhangt van de acties van de tegenstanders; dit wordt nóg leuker met de El Presidentie-uitbreiding.” (Chantal)
21. Troyes
(Xavier Georges, Sébastien Dujardin en Alain Orbain, 2010)
Positie vorig jaar: 44
Verschil: +23
Een superstijger hoog in de lijst. Troyes weet een snaar te raken. Werk verschaffen aan dobbelstenen, je moet er maar op komen!
“Van mijn persoonlijke oogst 2011 is dit mijn favoriete, zelden heb ik een spel zo indringend beleefd. Dobbelen, workerplacement een beetje kaarten combineren en goed geldmanagement. Van al die elementen zijn al talloze spelen op de wereld en toch staat Troyes wel in mijn top 20.” (Vincent)
“Dobbelstenen mogen dan wel geluksfactors zijn, maar daar is in dit spel weinig van te merken. Deze bepalen welke acties er zijn, en hoevaak je ze mag doen, en dat geeft elke ronde weer interessante mogelijkheden. Topspel, hoewel het soms wel wat lang kan duren.” (Rick)
“Nieuw in mijn top-10 – suf gespeeld voor het EK. Lange leercurve – erg veel verschillende kaartjes, maar als je doorbijt en het leert doorgronden is het een lekker strategisch spelletje. Leuk om ‘treintjes’ uit te vissen – waarmee opeenvolgende kaartjes met elkaar een sterke combi vormen.” (Rolf)
“Qua gebruik van dobbelstenen alleen al een top-notering waard! De dobbelstenen gebruik je om het juiste motortje op te zetten om je aan overwinningspunten te krijgen. Het is soms even zoeken naar de juiste volgorde om je acties te doen, maar het kan heel bevredigend zijn wanneer dat motortje eindelijk begint te lopen en de punten binnen komen. Ik voorspel dat dit spel over 10 jaar tot de groten behoort!” (Bartjan)
“Vernuftig spelsysteem met lekker veel dobbelstenen en een hoge herspeelbaarheidsfactor.” (Els)
Voor het eerst tref ik hier een lijstje aan van spellen die ik allemaal gespeeld heb. Op Cuba na heb ik ze zelfs allemaal in de kast staan. Dat vind ik gelijk de minst leuke van deze lijst. Van de rest had ik Ra en Hanzesteden in mijn lijst, waarvan Ra toch echt de beste is.