Tycoon

Het spel …

Tycoon is absoluut één van de lelijkste spellen in mijn spellenkast. Het zit in een grote onhandige doos, met een afgrijselijke jaren ’80 tekening van een zakenman die zo uit Dynasty zou kunnen zijn weggelopen. De beste man heeft bovendien een blik in zijn ogen die het midden houdt tussen agressie en depressie. Alles aan dit spel lijkt aan te geven dat het vooral geen gezellige avond gaat worden. Maar dat is slechts uiterlijke vertoning, hoe zit het met het spel zelf.

De spelers zijn belangrijke zakenmensen die niets anders doen dan van hot naar her vliegen om fabrieken en hotels uit de grond te stampen. Ieders doel is om dé succesvolste zakenman te worden en dit wordt natuurlijk gemeten in cold cash.

Het spel wordt gespeeld op een grote wereldkaart, waarop de belangrijkste handelscentra staan aangegeven. De spelers kunnen tijdens hun beurt naar deze steden toevliegen en hier hotels of fabrieken bouwen. Dit vliegen gebeurt met vliegtickets; er zijn altijd acht verschillende tickets te koop.

Het spel wordt gespeeld over drie rondes, met aan het eind van iedere ronde een betaalmoment. Er wordt geld uitgedeeld voor de meerderheden in hotels in de verschillende steden en voor het aantal steden waarin je hotels hebt. Je zult dus een goede mix moeten vinden tussen concentratie en spreiding. Verder kun je geld verdienen met fabrieken, deze leveren net zo veel geld op als de tweede plaats wat betreft het aantal hotels in een stad. Maar omdat fabrieken relatief duur zijn, worden ze pas in de loop van het spel aantrekkelijk, maar dan zijn ze vaak ook zo weg.

Als er in een stad steeds meer nieuwe hotels bij komen, worden de oude steeds minder aantrekkelijk. Sterker nog, ze worden waardeloos! Maar gelukkig hoef je als zakenman alleen maar even langs deze plaats te vliegen om het hotel weer op te knappen (dit kost geen geld, maar wel tijd aangezien je in iedere beurt maar één keer iets mag bouwen of renoveren).

… en de waardering

Tycoon is ondanks de verschrikkelijke jaren ’80 vormgeving een erg leuk spel. Het spel is verrassend simpel, maar heeft flink wat diepgang. Zoals het een goed spel betaamd, wil je overal wel bouwen, maar dat mag niet. En alsof het al niet moeilijk genoeg is om te kiezen waar je gaat bouwen, moet je ook nog eens rekening houden met de beschikbare vliegtickets! In dit spel spelen zowel strategie als tactiek een belangrijke rol, met nog een snufje geluk. Kortom een uitstekend familiespel dat ook veelspelers zal bekoren.