3-5 spelers
75-100 minuten
Auteur: Wolfgang Kramer en Richard Ulrich/Jens Christopher Ulrich
Uitgever:
alea
(2000)
Het spel …
Jaren na het verschijnen van de moderne klassieker van alea verschijnt ‘Fursten von Florenz’ nu in een nieuwe jasje, inclusief Nederlandse versie. Het spel speelt zich af in de bloeidagen van Italië. Deze keer hoef je echter niet een rijk uit te breiden, maar mag je je beperken tot het verfraaien van je eigen hof. Iedere speler krijgt namelijk zijn eigen speelbord, en daarnaast komt in het midden een speelbord met een waardetabel en het rondeverloop te liggen. De bedoeling is om kunstenaars en geleerden naar je hof te halen en ze te verleiden tot het maken van grote werken. Je moet dus zorgen dat de werkcondities voor die personen optimaal zijn.
Het spel bestaat uit zeven ronden met ieder twee fasen. In de eerste fase wordt er geboden op dingen als jongleurs, diverse groenvoorzieningen, bouwmeesters en prestige- en wervingskaarten. Het bod begint altijd bij 200 florijnen en moet per 100 verhoogd worden. Als alle spelers een voorwerp gekocht hebben treed de tweede fase in. Iedere speler mag twee acties ondernemen. Er mogen gebouwen gemaakt worden, die drie prestigepunten opleveren, er mag een nieuw persoon naar het hof gehaald worden, er kan een vrijheid ingevoerd worden, een bonuskaart uitgezocht of een werk verricht worden.
Om de meeste prestigepunten te halen, en daarmee het spel te winnen, zul je veel werken moeten verrichten. Dit levert namelijk de meeste punten op. Op iedere persoonskaart staat aangegeven hoeveel werkpunten er met verschillende middelen verkregen kunnen worden. Als er in je hof bijvoorbeeld een hospitaal gebouwd is, levert dit voor geneeskundige personen vier werkpunten op. Jongleurs hebben op iederéén een positieve invloed van twee werkpunten. Per ronde loopt het minimaal benodigd aantal werkpunten om een werk te mogen verrichten op. De werkpunten kunnen geïncasseerd worden als geld of als prestigepunten. Per ronde wordt er gekeken welke speler het grootste werk heeft gemaakt, deze krijgt hiervoor drie extra prestigepunten.
Na de laatste ronde kunnen er nog punten vergeven worden voor prestigekaarten. Hierop staan voorwaarden waaraan de speler moet voldoen om een aantal punten te behalen. Wie na de laatste ronde en na het uitspelen van de prestigekaarten de meeste punten heeft, heeft zijn hof het beste ontwikkeld, en is dus de winnaar.
… en de waardering
De Vorsten van Florence is een spel waarbij je voornamelijk met je eigen bordje bezig bent. Alleen bij de biedrondes heb je direct met je medespelers te maken. Maar het bedenken van een strategie en het uitstippelen van je aankopen maakt de weinige interactie weer goed. Het is gewoon erg leuk om te spelen en proberen de juiste mensen bij de juiste aankopen te vinden. Dat kan soms een heel gepuzzel zijn!
Normaal gesproken vind ik weinig interactie in een spel een groot gemis, maar bij de Vorsten van Florence heb ik daar absoluut geen last van. Het is al complex genoeg de optimale strategie voor jezelf te vinden, dat je helemaal geen tijd hebt om je tegenstanders in de gaten te houden. Maar als je met meer spelers bent, valt op dat de concurrentie om bepaalde objecten soms erg groot kan zijn. Met El Grande is dit een onbetwist topspel van het duo Kramer & Ulrich. De nieuwe versie bevat diverse varianten, waaronder een voor twee spelers. Dat maakt de aanschaf van deze versie ook de moeite waard voor hen die de eerste editie al bezitten. En als je het spel helemaal nog niet hebt, is dit de kans om het aan je verzameling toe te voegen; daar zul je geen spijt van krijgen.