Het jaar is nog niet voorbij, maar omdat ik me deze laatste paar dagen geen nieuwe spellen meer zie doen, kan ik al aan een terugblik beginnen.
2008 was wat mij betreft een redelijk jaar. Er waren vooral veel nieuwe best goede spellen, zonder echte uitschieters. Met werkverschaffingspellen heb ik het nu echt wel een beetje gehad, en leuke nieuwe meerderhedenspellen heb ik ook niet echt gezien. Bovendien merk ik dat mijn tolerantie voor langdurige rekenspellen steeds lager wordt. Zo staan Cavum en Le Havre nog op mijn lijst van te spelen spellen, maar tegen allebei zie ik een beetje op. Doe mij dan maar een vlot en subtiel kaartspel of een middelzwaar biedspel van Knizia.
Voor het jaaroverzicht gebruik ik weer dezelfde indeling als vorig jaar: een top-5 en dan nog verder wat categorieën. In alle gevallen begint 2008 bij mij met Spiel 2007, omdat ik veel spellen die toen uitkwamen pas dit jaar voor het eerst kon spelen. Zo heb ik van deze Spiel-jaargang ook veel nog niet gedaan (bijvoorbeeld Diamonds Club of Ghost Stories), dus misschien dat die volgend jaar op mijn lijstje opduiken.
Voor de top-5 had ik het nog moeilijk. Eigenlijk waren er maar twee spellen die er echt een beetje bovenuit steken. De andere drie hadden er evengoed buiten kunnen vallen en vervangen kunnen zijn door andere spellen. Zoals ik al zei, voor veel best goede spellen. Maar daar gaan we dan:
5. Caylus Magna Carta
Deze heb ik lang aan me voorbij laten gaan, omdat het zo veel op Caylus zou lijken. Dat blijkt waar, maar ook weer niet. Het is een stuk sneller en door de toevalsfactor ook een stuk variabeler dan Caylus. Er worden daarvoor wel wat offers gebracht in diepgang en complexiteit, maar per saldo vind ik het zeker zo leuk als de grote broer. Van verdringing is nog geen sprake, want Caylus zelf heb ik dit jaar twee keer weer met veel plezier gespeeld.
4. Chicago Express
Misschien is het met pas twee potjes onder de riem nog wat te vroeg om te zeggen, maar ik heb er wel vertrouwen in dat Chicago Express een blijvertje is. Ik ben niet zo lyrisch als sommige 18xx-fans, maar ik ben dan ook geen 18xx-fan.
3. Strozzi
Ja hoor, weer een (soort van) biedspel van Knizia, hebben we daar niet genoeg van? Niet als ze zo leuk zijn als Strozzi. Intuïtie, een klein beetje rekenen, wat risicomanagement en een korte speelduur, allemaal ingrediënten die maken dat Knizia mijn favoriete spelauteur is geworden. Klein minpuntje is dat er eigenlijk vier spelers nodig zijn. Maar ach, met drie doen we toch gewoon Ra?
2. Agricola
Daar is natuurlijk al genoeg over geschreven. Ik vind Agricola een leuk spel, dat ik ook in 2009 weer regelmatig verwacht te spelen. Maar dat komt vooral omdat het zo goed met twee spelers te doen is. Het spel springt er niet zo ontzettend bovenuit dat ik het met meer spelers keer op keer wil blijven spelen. In mijn recensie gaf ik het destijd vier pionnen en daar sta ik nog steeds achter. Ondanks alle verschillende kaarten is het soms toch wat te rechtlijnig.
1. Dominion
Dat zal geen verrassing zijn. Ik houd van dit genre kaartspellen, waar efficiency, flexibiliteit en combinaties een grote rol spelen. Andere favorieten in dit genre zijn Magic, het Kolonisten kaartspel en Race for the Galaxy. Van die vier vind ik Dominion het minste spel. Inmiddels heb ik het zo vaak gedaan dat ik bij de selectie van de tien actiekaarten (ik speel altijd met een willekeurige selectie) al een behoorlijk beeld heb van hoe het spel zich gaat ontvouwen. Niet altijd, maar het berooft het spel van een deel van zijn charme. Maar het blijft een verschikkelijk verslavend en flexibel spel, dat met gemak de concurrentie van dit jaar achter zich laat. Ik heb het deze maand met ruim twintig potjes voor het eerst grootschalig ‘echt’ gespeeld (dus niet op BSW) en ondanks het vele geschud lust ik zo nog eens twintig.
Ook leuk, maar (net) buiten de top-5:
-Handelsfürsten, een erg leuk Knizia-kaartspel (en hij heeft veel slechte gemaakt);
-Keltis, een geslaagde bewerking van Lost Cities met een duidelijk eigen karakter;
-Thebes, sfeervol spel met minder geluk dan je eerst zou denken;
-Ticket to Ride kaartspel, lekker vlot en makkelijk mee te nemen.
Oudere spellen, maar nieuw voor mij:
-Kutschfahrt zur Teufelsburg, mijn keuze als er zes spelers zijn;
-Risk Express, uitstekend dobbelspel. bijna net zo leuk als Can’t Stop en vele malen leuker dan het matige Kolonisten dobbelspel.
Leuke en vlotte tweepersoonsspellen:
-Hängenden Gärten, doet wat aan Alhambra denken en is net zo goed voor twee. Haalt toch zeker de 20 potjes wel.
-Big Points, abstract, simpel, maar leuk. Misschien iets te voorspelbaar, maar zeker goed voor 10 spelletjes;
-zie ook Ticket to Ride kaartspel.
Tegenvallers:
De twee enige echte tegenvallers zitten dit jaar allebei bij QWG Games. Dat zijn Demetra en League of Six. Demetra loopt op de ene of andere manier altijd volledig vast als ik het spel (en dat komt niet door foute regelinterpretatie), omdat het systeem van tegels aanbieden gewoon niet goed werkt. League of Six is gewoon een vrij saai en monotoon spel, zonder enig sprankje leven.
En dan is er nog Stenen Tijdperk. Het is niet slecht genoeg om een echte tegenvaller te zijn, maar het was ook zeker niet wat ik ervan verwacht had. Weer meer van hetzelfde, dat gelukkig wel snel speelt. Doe mij dan toch maar Caylus en consorten.
Herontdekking van het jaar:
30 seconds! De eerste editie is alweer een paar jaar oud, en ik heb altijd spijt gehad dat ik mijn exemplaar destijds weg heb gedaan. Ik was dus erg blij met de nieuwe editie van 999 Games. Het spel is verder nog wat gestroomlijnd en up-to-date gemaakt. Als je niet van lachen houdt, moet je dit spel zeker laten liggen. Anders moet je het echt eens met een groep van een man of zes (of meer) spelen. Plezier gegarandeerd! Ik citeer:
Omschrijving: “We hebben een paar publieke zenders, die zijn genummerd 1, 2, en…?”
Antwoord: “Uh, RTL 4?”
Verwachting voor 2009:
Daar heb ik me nog te weinig mee bezig gehouden. De lijst te spelen spellen van Spiel is nog lang genoeg, dus ik steek mijn kop nog even in het zand. Wel ben ik erg benieuwd naar Municipium, het nieuwe topspel van Knizia. Die 40 euro is het vast wel waard.
Ach, als we dan toch bezig zijn…
1. Dominion
2/3/4. Chicago Express, Pandemic en Stone Age – ik heb deze nog niet vaak genoeg gespeeld om de rangorde al te kunnen bepalen.
Slechts een top-4 dus. De rest van de 2008-spellen heb ik eenvoudigweg niet gespeeld, of vind ik niet goed genoeg voor een eervolle vermelding.
Bij ons is dit onze top 5 van het voorbije jaar:
1. Race for the Galaxy (met uitbreiding)
Door onze zoon (14jaar) kunnen we geen dag zonder Race. Door de uitbreiding is nog zo leuk geworden.
2. Dominion
Met dit spel krijgen we de dochter (12jaar) er ook aan tafel.
3. Agricola
Speel ik meestal alleen met de vrouw. Wij bezitten wel de Duitse versie en dit is niet altijd even gemakkelijk.
4. Age of Empires
Hier spelen wij het spel wel met een paar aanpassingen. De $20 in het 1e tijdperk vliegt eruit. Ook bij het mislukken van een ontdekking leggen wij een nieuwe tegel.
5. Wasabi
Kort en leuk spelletje
Bij deze wil ik jullie bedanken voor de toffe blog. Ik lees hem altijd.
Voorts een goed eindejaar en een speels 2009.
Phill
Dan wil ik ook wel even!
1. Race for the Galaxy (met uitbreiding)
2. Agricola
3. Dominion
4. Tzaar
5. Le Havre
Voorlopige tegenvallers:
Pandemic & Galaxy Trucker. Beiden beslist leuk en origineel, maar had verwacht dat ik ze nog leuker zou vinden. Dacht ik overigens eerst ook van Le Havre, maar dat wordt met elk potje wel steeds leuker en interessanter…
Lijstjes! Ik ben gek op lijstjes! Ik hoop dat je het niet erg vindt als ik je blog misbruik om mijn top-5 2008 te geven…
1. Funkenschlag Korea/China
2. Dominion
3. Steam over Holland
4. Le Havre
5. Minoes
Niet veel overlap… al is het maar omdat ik de rest van je top-5 te weinig of al in 2007 gespeeld heb.
En neem 30 seconds een keertje mee! Ik ben wel een liefhebber van dat spel.