A la carte

Het spel …

A la Carte is niet het eerste spel waarin het bereiden van voedsel centraal staat, denk bijvoorbeeld maar aan Veel Soeps en Wasabi. Maar nog nooit eerder was een kookspel zo realistisch uitgevoerd. In A la Carte krijgen alle spelers hun eigen fornuisje met een eigen pannetje waarin uit kleine plastic flesjes ingrediënten gegooid moeten worden. Je kan je wellicht zelfs afvragen of A la Carte niet meer speelgoed is dan spel.

In A la Carte is het de bedoeling dat de koks verschillende soorten gerechten gaan maken. Iedereen kiest een kaartje waarop het hoofdingrediënt staat (ossestaart, witte worst of nijlpaard) en waarop staat op welke temperatuur het gerecht moet worden bereid en welke specerijen nog moeten worden toegevoegd. In een beurt mag een speler drie keer een actie uitvoeren. Er zijn twee acties: het verhogen van de temperatuur en het toevoegen van ingrediënten.

Het verhogen van de temperatuur gaat door middel van een dobbelsteenworp: de dobbelsteen bepaald of en zo ja met hoeveel stapjes de temperatuur omhoog gaat. Het toevoegen van ingrediënten vergt wat meer handigheid. Je pakt één van de flesjes met specerijen en keert met een soepele, vloeiende beweging om boven je pannetje. En dan maar hopen dat er niet te veel specerijen uit de busjes komen!

Iedere ronde mag je ook eenmalig een korte koffiepauze nemen door een koffiekopfiche uit te spelen (deze kan je krijgen met de temperatuur-dobbelsteen). Op deze fiches staan extra acties waarmee je jezelf of anderen kan “helpen”. Denk aan het kruiden van andermans gerechten of het snel verwisselen van fornuis met een andere speler.

Zodra je gerecht tot de juiste temperatuur is gebracht en er de juiste specerijen inzitten (maar niet al te veel!) is het gerecht gelukt en mag je aan de volgende schotel beginnen. Als je een gerecht foutloos hebt gekookt krijg je er zelfs een ster voor. Als je gerecht mislukt, gooi je het in de vuilnisbak en begin je opnieuw met een ander gerecht.

Alle spelers mogen verder nog één keer in het spel een crèpe bereiden. Bereiden is wel een groot woord: je hoeft hem alleen maar even op te warmen aan beide zijden. Inderdaad: beide zijden, je zult hem dus succesvol moeten zien te keren door hem met een soepele polsbeweging in de lucht te gooien en weer op te vangen in je pannetje. Dit klinkt makkelijker dan het is, maar zorgt zeker voor veel hilariteit in de keuken.

Het spel is afgelopen zodra een speler drie sterren heeft (deze is winnaar), iemand zijn vijfde gerecht heeft bereid (degene met de meeste punten wint) of er geen gerechten meer zijn (degene met de meeste punten wint).

… en de waardering

A la Carte is een grappig spel, maar de vraag is wel hoe lang het houdbaar is. Na een paar keer spelen is het nieuwe van het spelmateriaal er wel af en wordt het spel daardoor ook minder leuk. Het is toch een beetje de gimmick van koken met echte fornuisjes, pannetjes en ingrediëntenstrooiers die het spel leuk maken. Zodra je daar niet meer van op kijkt, blijft er een spel met een hoge geluksfactor over (gooi je niet te hoog, vallen er niet te veel ingrediënten uit de strooiers). Het lijkt me een spel dat je goed op tafel kan zetten met gelegenheidsspelers, maar de verwende veelspeler zal snel op A la Carte zijn uitgegeken.