Das Amulett

Het spel …

Das Amulett is een van de drie spellen van dit auteursduo die tijdens de spellenbeurs van Neurenberg in februari gepresenteerd werden. Zijn de thema’s van de andere twee spellen (San Marco en Capitol) historisch, bij Das Amulett putten de auteurs hun inspiratie uit het fantasy-genre, waaronder het kaartspel Magic: the Gathering.

In dit bordspel reizen de spelers als tovenaars door het land, op zoek naar edelstenen voor hun amuletten. Aan het begin van het spel krijgen alle spelers tien energiestenen, twee toverkaarten en vier metaalkaarten. In iedere ronde vinden er twee soorten veilingen plaats: eerst worden nieuwe toverkaarten geveild, vervolgens edelstenen.

Aan het begin van elke beurt worden evenveel toverkaarten omgedraaid als er spelers zijn; hierop kan geboden worden met energiestenen. Iedereen mag precies één bod doen; de winnaar plaatst net zoveel energiestenen op de toverkaart als het bod dat hij gedaan heeft. Hoe meer energiestenen er op een toverkaart liggen, des te langer is de werking ervan. Aan het eind van iedere ronde worden er namelijk een of twee energiestenen van iedere toverkaart gehaald. Deze toverkaarten verlenen de spelers bepaalde krachten en metaalkaarten. Hier doet het spel sterk aan Magic denken, want net als in dat spel zijn er sterke combinaties van toverkaarten mogelijk.

Vervolgens wordt een fiche getrokken om te bepalen hoeveel edelstenen er geveild zullen worden, en wordt een speelfiguur zoveel stappen over het speelbord verplaatst. Op ieder gebied van bestemming wordt een daar aanwezige edelsteen geveild. Dat gebeurt met de eerder verkregen metaalkaarten. Er zijn vier soorten, en in principe mag er per gebied maar met één metaalsoort geboden worden. Tenzij je natuurlijk toverkaarten hebt die je meer mogelijkheden bieden…

Na deze veilingen worden energiestenen verwijderd van de toverkaarten en begint de volgende ronde. Wie als eerste zijn amulet kan completeren door zeven verschillende of in totaal acht edelstenen te verzamelen, wint het spel.

… en de waardering

Van de drie Alan & Aaron spellen die dit jaar op de Auswahlliste van Spiel des Jahres stonden, was dit de enige finalist. Enigszins onverwacht, want de meeste spelers lijken een voorkeur te hebben voor San Marco. Dat geldt ook voor mij, al vind ik Das Amulett zeker geen slecht spel. Het speelt lekker snel weg (met vier spelers nog geen uur), en de regels zijn vrij eenvoudig. Minpunten vind ik het wanstaltige bord en dito doos, en het feit dat het erop lijkt dat er één dominante strategie is: ga altijd voor de toverkaarten die je de meeste metaalkaarten leveren, en de kans is groot dat je gaat winnen. Toverkaarten kunnen soms erg leuke eigenschappen hebben, maar uiteindelijk draait het om de metaalkaarten. Leuk om te spelen, maar niet heel bijzonder.