2-4 spelers
60-90 minuten
Auteur: Alan Moon en Aaron Weissblum
Uitgever:
Schmidt Spiele
(2001)
Het spel …
2001 was een productief jaar voor Alan Moon en Aaron Weissblum. Op de jaarlijkse speelgoedbeurs in Neurenberg werden maar liefst drie spellen van dit duo gepresenteerd (Capitol, Das Amulett en San Marco), die ook nog eens allemaal op de nominatielijst van Spiel des Jahres 2001 terecht kwamen.
Op het bord staan negen wijken in drie kleuren afgebeeld. In deze wijken kunnen gebouwen en fonteinen geplaatst worden. Alleen voltooide gebouwen mogen geplaatst worden. Iedereen begint met vier voltooide gebouwen, en nog een verzameling daken, die rond zijn of een nok hebben. Daarnaast krijgt iedereen een aantal kaarten, met verschillende functies. Er worden vier rondes gespeeld. Ben je aan de beurt, dan mag je een kaart spelen of passen. Als iedereen gepast heeft, eindigt de ronde en vinden er een veiling en puntentelling plaats.
Er zijn drie soorten kaarten: je kunt twee bouwstenen uit de voorraad nemen en een nieuw gebouw beginnen of een onvoltooid gebouw hoger maken; je kunt een dak op een onvoltooid gebouw plaatsen en het gebouw zo ‘af’ maken; of je kunt een voltooid gebouw in één van de wijken plaatsen. Dat plaatsen is aan bepaalde voorwaarden gebonden, en bovendien moet de kaart die je uitspeelt dezelfde kleur hebben als de wijk waarin je het gebouw wilt neerzetten.
Zoals in wel meer spellen (denk aan El Grande), hebben de kaarten nog een functie: op elke kaart staat een getal, dat van belang is in de veiling. Na iedere speelronde worden er achtereenvolgens twee fonteinen en één bijzonder gebouw geveild. In de eerste twee veilingen is dat een amfitheater, daarna een tempel. Iedereen legt blind een bod neer. De hoogste bieder mag het object in een wijk naar keuze plaatsen en moet zijn bod inleveren.
Na iedere veiling volgt een puntentelling. De speler die in een wijk de meeste bouwstenen (de totale hoogte van alle gebouwen samen) heeft staan, scoort twee punten plus één punt per fontein in die wijk. De tweede plaats scoort alleen punten voor de fonteinen, de rest krijgt niets. Is er een tempel aanwezig, dan worden de punten verdubbeld.
Tenslotte mogen alle spelers zes kaarten trekken van de openliggende stapels; je kunt dus zien wat je trekt. Spelers die de meerderheid hebben in een wijk met een amfitheater, mogen extra kaarten trekken. Na vier rondes wint de speler met de meeste punten.
… en de waardering
De verschillende onderdelen van Capitol klinken misschien weinig origineel, maar toch heeft het spel zeker iets te bieden. Er zijn allerlei dingen die je in de gaten moet houden: waar ga ik bouwen? Zal ik eerst een dak plaatsen of toch maar meer bouwstenen nemen? Wat houd ik achter voor de veiling? Timing is erg belangrijk, en met je kaarten smijten is geen goed idee, want dan zit je tijdens de veiling met lege handen. Gezien de hoeveelheid materiaal is de prijs ook aan de schappelijke kant. Capitol is gewoon één van de beste spellen van het afgelopen jaar.