Bedriegers Bedrogen

Het spel …

Als Wendy, Peter Hein en ik op een spellenbeurs zijn, is het altijd heel grappig om te zien welke spellen onder onze arm mee naar huis mogen. Peter Hein is altijd grondig voorbereid en weet precies over welke spellen goede verhalen de ronde doen. En hoe onooglijk het spel ook is, grote kans dat het met Peter Hein mee naar huis mag. Wendy en ik zijn doorgaans minder geïnformeerd en vinden het veel leuker om af te gaan op de doos en het thema van een spel.

Een spel dat onmiddellijk mijn warme aandacht had vanwege de uitstraling van de doos en het thema is Bedriegers Bedrogen. De doos, het spelmateriaal en het thema doen erg denken aan Machiavelli en aangezien ik dat spel leuk vind, wilde ik Bedriegers Bedrogen ook graag proberen.

Bedriegers Bedrogen is een biedspel met een blufelement. Alle spelers hebben dezelfde set met karakterkaarten. Sommige karakters hebben alleen een biedwaarde, anderen hebben ook een speciale eigenschap. Iedere ronde zijn er een aantal doelkaarten te verdelen. Omstebeurt leggen de spelers een kaart gesloten onder één van de openliggende doelkaarten neer. De vorige gesloten kaart wordt dan opengedraaid en de eventuele speciale eigenschap wordt van kracht. Zodra onder elke kaart een tenminste het op de kaart aangegeven aantal kaarten ligt, stopt de ronde en worden de doelkaarten vergeven aan de hoogst biedende.

Doordat 16 van de 25 karakters speciale eigenschappen hebben, wordt het spel voor een groot deel bepaald door deze eigenschappen. Sommige kaarten zijn meer punten waard als ze in dezelfde rij als een bepaalde andere kaart worden gespeeld, andere kaarten zorgen er voor dat niet langer de hoogst biedende maar juist de laagst biedende wint en weer andere kaarten verminderen de waarde van reeds gespeelde kaarten.

… en de waardering

De eerste keer dat ik Bedriegers Bedrogen speelde vond ik het nog best leuk. Ik verwachtte dat je door het spel vaker te spelen, je steeds handiger de verschillende karakterkaarten zou kunnen combineren. Deze vlieger ging echter niet op.

Doordat je altijd maar drie van de vijfentwintig kaarten in je hand hebt waar om uit te kiezen, valt de mogelijkheid om te combineren erg tegen. Als je pech hebt trek je heel vlot de kaart Romeo (die flink wat punten in waarde stijgt in combinatie met Julia) en komt Julia pas aan het eind van het spel in je hand terecht. Al die tijd heb je dan eigenlijk maar twee kaarten om uit te kiezen.

Een ander nadeel van de enorme hoeveelheid aan kaarten is dat je ook nauwelijks kan anticiperen op de speciale eigenschappen die je tegenstanders spelen. Ben jij net lekker aan het bieden op een bepaalde doelkaart, legt iemand anders er een kaart neer waardoor juist de laagste bieder wint. En bedankt…

Door deze combinatie wordt Bedriegers Bedrogen voor mij wel erg chaotisch en onvoorspelbaar en daardoor onbevredigend om te spelen. Ik vind het spel het niet halen bij mijn verwachtingen op basis van de doos, thema en het spelmateriaal. Misschien moet ik voortaan Peter Hein wat beter uithoren voor ik een spel uitkies.