Boomtown

Het spel …

Boomtown is het eerste spel van Face 2 Face dat niet van de hand van Sid Sackson is, maar van de beide Franse Bruno’s. Dan kun je een chaotisch spel verwachten, deze keer in een wildwest-setting.

Boomtown is een biedspel met wat nieuwe elementen, gecombineerd met het systeem van Kolonisten om inkomsten te genereren. Het spel bestaat uit meerdere ronden. Elke ronde worden er net zoveel kaarten omgedraaid als er spelers zijn. Kaarten zijn er in twee soorten: mijnconcessies in vijf kleuren en overige kaarten. De spelers bieden met geld op het voorrecht om als eerste een kaart te kiezen. Het geld van de hoogstbiedende wordt verdeeld onder de andere spelers: zijn rechterbuurman krijgt de helft, de volgende speler krijgt daarvan weer de helft, enzovoort. Het kiezen van kaarten gaat andersom, met de klok mee. De speler links van de hoogste bieder krijgt dus weinig geld, maar heeft weer tweede keus. Een simpel en doeltreffend veilingmechanisme.

In de tweede fase worden twee dobbelstenen gegooid om te bepalen welke mijnen geld opleveren. Op iedere mijn staat een getal van 2 tot 12 en de eventuele opbrengst van deze mijn. Ervaren Catanspelers (en iedereen met ook maar een beetje verstand van kansrekening) zien dus snel welke mijnen profijtelijker zijn dan andere.

Behalve het dobbelen zit er nog een Catan-element in: zodra iemand twee mijnen van een kleur heeft, ontvangt hij de burgermeesterpion van deze kleur. Deze is aan het eind vijf punten waard. Bovendien leveren ze geld op als een andere speler een mijn in die kleur neemt. Uiteraard raak je de burgervaderpost weer kwijt als iemand anders meer mijnen heeft.

Met de overige kaarten kun je extra geld verdienen of speciale acties uitvoeren. Het spel eindigt als alle kaarten geveild zijn. Iedereen telt zijn geld op bij de waardes van zijn mijnen en burgermeesters. De speler met de grootste som wint het spel.

… en de waardering

In Boomtown is de hand van Bruno Faidutti duidelijk te herkennen: een bekend mechanisme wordt op een nieuwe manier benaderd, en het geheel wordt aangevuld met wat chaotische (geluks)elementen. Bij sommige spellen werkt dat, in andere gevallen is het minder bevredigend. Helaas valt Boomtown wat mij betreft in de tweede categorie. Het veilingsysteem spreekt me aan, de rest een stuk minder. In een spel als Kolonisten wordt de geluksfactor van het dobbelen gecompenseerd doordat je de verschillende grondstoffen kunt ruilen. Hier gaat het alleen om geld, en komen slechte worpen veel harder aan.

Met een grote geluksfactor kan ik vaak nog wel leven. Het grootste probleem van Boomtown vind ik dat er net te weinig pit in zit. Na een tijdje vallen de veilingrondes voortdurend in herhaling. Van strijd om de burgermeesters is vaak weinig sprake, omdat het best veel kost om ze over te nemen, zonder dat je daar veel voor terug krijgt.

Al met al is Boomtown een spel met een paar leuke ideeën, dat jammer genoeg niet helemaal uit de verf komt.