Brug naar de Hemel

Het spel …

De Duitse uitgever Kosmos is al een paar jaar bezig met het concept ‘Literatur im Spiel’, waarbij bekende boeken naar een spel vertaald worden. Bekende voorbeelden zijn In de Ban van de Ring en De Kathedraal. Dit bekende boek van Ken Follett kreeg een vervolg, Brug naar de Hemel, en voor het spel geldt hetzelfde.

Ondanks dat dezelfde auteurs hiervoor aan het werk zijn gezet, zijn de overeenkomsten tussen de spellen eerder thematisch dan speltechnisch. De Kathedraal is een typisch werkverschaffingspel, waarbij je poppetjes plaatst om grondstoffen en voordelen te krijgen en die om te zetten in punten. Brug naar de Hemel is kaartgestuurd. Iedere beurt wordt er een gebeurteniskaart omgedraaid; daarna speelt iedereen een actiekaart uit.

Zoals de naam al doet vermoeden, vindt er bij de gebeurteniskaarten een algemene gebeurteniskaart plaats, die positief of negatief is. Daarnaast levert het alle spelers inkomsten op, zoals graan, grondstoffen of vroomheid, met een beetje extra voor de actieve speler.

Daarna speelt iedere speler een actiekaart uit. Je hebt er twaalf, maar per fase (‘hoofdstuk’) voer je er maar zes uit. Iedere ronde speel je er een en leg je er een dicht af. Met die actiekaarten kun je meer inkomsten genereren, of deze omzetten in punten.

Na ieder hoofdstuk bekijken de spelers of ze hun zaakjes wel op orde hebben. Ze moeten voldoende vroom zijn en ook genoeg graan en geld hebben om een hongerige bevolking en hebzuchtige koning tevreden te stellen. Zo niet, dan volgen puntenaftrek en extra straffen. Harde tijden, die Middeleeuwen.

Alsof dat niet erg genoeg is, doet na het tweede hoofdstuk de Zwarte Dood zijn intrede. Erg voor de burgers dan, voor de spelers is het een buitenkans. Wie genoeg medische kennis heeft opgebouwd, kan nu de zieken gaan genezen en daar extra punten en bonussen voor verdienen. Cynische tijden, die Middeleeuwen.

Het spel eindigt na vier hoofdstukken. Wie na een kleine eindafrekening de meest punten heeft, wint het spel.

… en de waardering

Brug naar de Hemel is een spel waarbij je puntjes bij elkaar sprokkelt. Het uitstippelen van een strategie is schier onmogelijk, genoodzaakt als je bent om ieder hoofdstuk over voldoende vroomheid, graan en geld te beschikken. Daarnaast spelen de grillen van het lot, in de vorm van gebeurtenissen en de bijbehorende inkomsten, nog een grote rol.

Enige planning is nog wel mogelijk, maar dan toch vooral binnen het hoofdstuk. De straffen op het missen van de benodigde zaken zijn zodanig dat die zeker wilt vermijden. Tussendoor probeer je met slim spel de nodige punten bij elkaar te graaien en hoop je niet teveel last te hebben van de gebeurtenissen. Grillige tijden, die Middeleeuwen.

Hoogdravend is het allemaal niet, maar Brug naar de Hemel speelt lekker vlot en plezierig weg om er toch een kleine anderhalf uur plezier aan te beleven. De vormgeving helpt daarbij nadrukkelijk, net als het feit dat het erg goed met twee speelt.