Canal Grande

Het spel …

Het is de laatste jaren traditie om van populaire (en soms minder populaire) spellen uitbreidingen en varianten op de markt te brengen. Meestal gebeurt dat bij dezelfde uitgever, die denkt een melkkoe aangetroffen te hebben. Bij San Marco, uitgegeven door Ravensburger, is dat niet het geval. Ondanks de hoge waardering onder veelspelers wordt het alweer tegen afbraakprijzen weggedaan; tegelijkertijd komt er een afgeleid spel uit bij een andere uitgever.

Canal Grande is een aantrekkelijk geprijsd kaartspel voor twee personen, en leunt erg tegen San Marco aan. Je zou het spel zelfs kunnen spelen met alleen materiaal uit het bordspel. Met San Marco deelt Canal Grande het spelmechanisme dat San Marco zo populair maakt: om beurten maken de spelers een verdeling van goede en slechte kaarten, waarbij de ander eerste keus heeft.

Net als bij San Marco zijn er actiekaarten en limietkaarten te verdelen. De actiekaarten zijn de vertrouwde wijkkaarten, gondels, spionnen, verraders en doges. De limietkaarten hebben waardes van 1, 2 en 3. Om beurten nemen de spelers vijf actiekaarten en drie limietkaarten. Van deze kaarten maken ze twee setjes, waaruit de ander er een mag kiezen. Wijkkaarten en gondels worden op de hand genomen. Spionnen en verraders worden direct uitgespeeld; hiermee kun je extra actiekaarten pakken of van de tegenstander stelen.

Doges worden ook direct gespeeld, en activeren een conflict. De uitdagende partij kiest een wijk uit en speelt hier een of meerdere kaarten van. De andere speler kan hierin meegaan, als hij meer kaarten van deze wijk uitspeelt. Beide spelers kunnen zo op elkaar blijven reageren tot eentje past en het conflict beslist wordt. De winnende speler legt één wijkkaart voor zich en legt alle andere kaarten af. De andere speler moet één wijkkaart afleggen, maar neemt de rest weer in de hand.

Bij wijkconflicten kunnen ook gondels ingezet worden. Voor iedere gondel mag je een onbeperkt aantal kaarten uit een andere wijk inzetten. Voorwaarde is wel dat je minstens één kaart van de wijk hebt uitgespeeld waar het om gaat.

Een ronde eindigt als een speler in totaal minstens tien limietpunten heeft gescoord; de andere speler mag drie actiekaarten trekken, en de volgende ronde begint. Het spel eindigt zodra een speler van iedere wijk een kaart voor zich heeft liggen, of van één wijk vier of meer kaarten. Deze speler wint.

… en de waardering

Liefhebbers van het koekjesmechanisme uit San Marco zullen vol verwachting aan dit spel beginnen. Het spelverloop heeft veel met San Marco gemeen, maar mist één cruciaal aspect: meerdere medespelers. Het mooie van het maken van een verdeling bij San Marco is dat je je medespelers tegen elkaar uit kunt spelen. Dit is onmogelijk bij Canal Grande, en vaak is het dan ook niet mogelijk om een evenwichtige verdeling te maken en je medespeler voor een lastige keuze te plaatsen. Wie een gelijkwaardige tweepersoonsvariant van San Marco verwacht, komt teleurgesteld uit. Er is wel een variant voor vier spelers, maar aangezien je dan in koppels speelt heb je nog steeds geen extra tegenstander. En met vier zou ik altijd de voorkeur aan San Marco geven.