Cat Attack

Het spel …

Het bekendste bordspel ter wereld is ongetwijfeld Monopoly. Tegelijkertijd staat dit spel voor veel spellenliefhebbers voor alles waar ze niet van houden: hoge geluksfactor, lange speelduur en weinig variatie. Zeggen dat een spel doet denken aan dit spel is doorgaans geen reclame. Maar bij Cat Attack kan ik er niet onder uit om deze recensie te beginnen door aan te geven dat dit spel sterk doet denken aan Monopoly.

In Cat Attack zijn alle spelers verandert in je-weet-wel-katers (oftewel lekker dikke kroelkatten), die hun dagen doorbrengen met het vullen van hun maag en hier ook niet heel kieskeurig in zijn. Het doel van het spel is dan ook om van alle lekkernijen die in de wijk te krijgen zijn er eentje te verzamelen voor het zesgangendiner dat jouw kat aan het eind van de dag gepland heeft (in willekeurige volgorde: muis, vogel, blikje zalm, kommetje melk, blikje kattenvoer en tenslotte een pluk kattengras om de spijsvertering te bevorderen).

Het speelbord stelt de wijk voor waar de verschillende katten in wonen. Naast de huizen waar de katers wonen, zijn er een viertal winkels en paden om overheen te lopen. De wijk wordt begrensd door een heuse rondweg waar het verkeer met hoge snelheden doorheen rijdt en katten dus de kans lopen om plat gereden te worden. Gelukkig hebben katten negen levens, dus je kunt wat riscio’s nemen.

De katten moeten met bewegingskaarten naar de verschillende winkels lopen om daar (als ze open zijn) hun kostje bij elkaar te bedelen (wie kan de smekende blik die legendarisch is geworden door het optreden van Puss in Boots in Shrek 2 weerstaan). Muisjes en vogeltjes lopen gewoon vrolijk over het bord. Om deze te vangen moet je er echter wel precies opspringen, wat minder makkelijk is dan het klinkt. Daarnaast kan je nog naar binnen sluipen bij de huizen van je kat-collega’s om daar hun buit te pikken. Maar pas daarbij wel op dat de kat in kwestie niet in de buurt is, want anders kan het je zo een paar levens kosten.

In een spelersbeurt speel je altijd eerst een zogenaamde Mog-kaart (Mog is een engels koosnaampje voor kat). Je hebt vier verschillende soorten Mog-kaarten: kaarten om je kat te bewegen, kaarten om de vogels te bewegen, kaarten om de muizen te bewegen en speciale actiekaarten (waarmee je bijvoorbeeld bijzonder doeltreffend een andere kat kunt aanvallen, in kunt breken bij winkels die eigenlijk gesloten zijn of waarmee je extra hard kunt rennen). Vervolgens gooi je nog met een dobbelsteen om je kat nog wat extra stappen te laten lopen. Ongeveer de helft van de paden is gemarkeerd met een ‘curiosity’-symbool. Als je op zo’n vakje eindigt moet je een curiosity-kaart trekken en de actie op deze kaart uitvoeren. Er is een grote verscheidenheid aan curiosity-kaarten (winkels gaan open of dicht, de auto rijdt over de rondweg, je mag extra bewegen, etc.).

De kat die als eerste alle ingrediënten heeft verzameld voor zijn avondmaal, wint het spel. In de spelregels zijn verschillende varianten aangegeven waardoor het spel telkens net een beetje anders wordt. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om de katers wat minder levens mee te geven aan het begin van het spel waardoor de kans groter wordt dat ze het eind van de dag niet levend halen. Of je kunt het aantal snacks verminderen waardoor er van iedere soort één minder is en de katten dus gedwongen worden om bij elkaar in te breken om hun maal compleet te krijgen.

… en de waardering

Cat Attack is het eerste spel dat van de geijkte Monopoly-ingrediënten een fris en leuk spel weet te maken. Het thema klopt gewoon bij de spelbeleving. Het kan o zo irritant zijn (en dus o zo leuk om naar te kijken voor je medespelers) als het je maar niet lukt om bovenop die ene muis te springen omdat je keer na keer de verkeerde kaarten hebt of het verkeerde getal gooit. Doordat je de snacks ook uit het huis van andere katten mag stelen, wordt het spel meer dan alleen maar een race om zo snel mogelijk alle locaties aangedaan te hebben (bovendien gaan winkels soms dicht waardoor je je plannen moet herzien).

Het spel is bovendien oogstrelend mooi door de miniatuurkatten, -vogels, -muizen en -auto die hun weg zoeken door de wijk. Het enige nadeel van dit spel is dat het net iets langer duurt dan de aandacht van de meeste spelers aanwezig blijft (iedere beurt blijft toch hetzelfde en in de beurten van andere spelers doe je zelf niets). Het spel komt daardoor net te kort voor vier pionnen. Dit spel mag echter niet ontbreken in de collectie van kattenliefhebbers en wie is dat nou niet?