2-4 spelers
60-120 minuten
Auteur: Martin Kallenborn en Jochen Scherer
Uitgever: alea (2022)
Het spel…
De tijden dat alea toonaangevend was in spellen voor liefhebbers is al even geleden, toch kijkt menig spellensnob ieder jaar weer uit naar de nieuwe titels van dit label van Ravensburger. De afgelopen editie van Spiel was dat Council of Shadows.
Council of Shadows valt grafisch op door een overdaad aan paarstinten, zowel op de doos als op het bord. Dat bord stelt een deel van het universum voor. De spelers representeren verschillende ruimtevolkeren, die eropuit zijn om onbekende delen van de ruimte te ontdekken, koloniseren en ontginnen.
Thematisch bekende kost, speltechnisch is Council of Shadows lastiger vast te pinnen. Iedere speler begin met dezelfde set kaarten, waarmee je je acties plant. In de eerste ronde leg je drie van die kaarten neer. Daarna schuift er elke ronde een op en leg je er in principe ook een bij. Met die kaarten kun je grondstoffen winnen, planeten ontdekken of ontginnen en kolonies stichten.
Al die kaarten hebben een zeker verbruik, dat je bijhoudt met een schijfje. Hoe beter een kaart, des te groter het verbruik. Het doel van al die acties is het verzamelen van energie. Die houd je bij met een speciale dobbelsteen, die op nul begint. Als je energiedobbelsteen je verbruiksschijf inhaalt, stijg je een niveau en gaat de dobbelsteen terug naar nul. Je schijf gaat alleen maar verder, dus ieder niveau kost zo steeds meer energie om te bereiken.
Het spel eindigt als iemand het derde niveau heeft bereikt. Als de ronde waarin dat gebeurt is afgerond volgt er nog een eindtelling, waarna de speler met het hoogste energieniveau toe mag treden tot de raadselachtige Council of Shadows en zich winnaar van het spel mag noemen.
…en de waardering
Spellen van alea krijgen altijd veel aandacht, maar zelfs in deze tijd waarin spellenhypes elkaar in een hoog tempo aaneenrijgen heb ik verrassend weinig over het spel gelezen. Wat mij betreft is dat onterecht, want het is een van de beste spellen die ik de afgelopen jaren heb gespeeld.
Veel mechanismen zijn bekend uit andere spellen, maar het idee hoe je hier kosten en punten in balans moet houden ben ik geen enkel ander spel tegengekomen. Je kunt het spel heel agressief spelen, met een hoog verbruik en dito opbrengsten, maar ook heel zuinig, of juist er iets tussenin. Met iedere aanpak valt het spel te winnen of te verliezen.
Er komt veel slimme planning bij kijken, maar de opbouw is ook echt strategisch. Je moet wel een langetermijnplan hebben om als winnaar uit de strijd te komen. Echt spannend wordt het als ineens iemand het derde niveau bereikt, want de laatste ronde en de eindtelling kunnen nog voor grote verrassingen zorgen.
Als klap op de vuurpijl kan dit feestmaal met gemak in anderhalf uur genuttigd worden. Wat mij betreft de Geheimtipp des Jahres.