Cubirds

Vorm volgt doorgaans functie, maar soms is het andersom. Bij Cubirds heeft dat duidelijk betrekking op de titel, die ontleend is aan de illustraties van de vogels op de kaarten. Ze zien er namelijk uit alsof ze zo uit de blokkendoos zijn gevlogen.

Met het spelidee heeft het verder weinig te maken. In Cubirds probeer je als eerste een winnende verzameling vogels te maken. Dat kunnen zeven verschillende soorten zijn, of drie exemplaren van twee soorten.

Op tafel leg je vier rijen met telkens drie verschillende vogels. Vervolgens leggen de spelers om beurten vogels uit hun hand aan bij een van de rijen. Je moet daarbij één vogelsoort spelen en dan direct alle exemplaren van die soort in je hand. Als je met de net gespeelde vogels en vogels van dezelfde soort die al in de rij lagen andere vogels insluit, neem je de ingesloten vogels in je hand. Daarna mag je met de vogels in je hand een soort als familie laten vliegen, mits je genoeg kaarten van die soort hebt. Van de familie mag je een of twee kaarten voor je neerleggen, de rest gaat naar de aflegstapel.

Cubirds kent één gemene regel, die het hart vormt van het spel. Als je namelijk geen kaarten meer in je hand hebt, leggen alle andere spelers hun handkaarten af en trekt iedereen acht nieuwe kaarten. Daarna ben je direct weer aan de buurt, en heb je dus eerste keus waar je je vogels uitspeelt. De andere spelers raken hun geduldig verzamelde vogels in de hand kwijt. Beter één vogel op tafel dan tien in de hand.

Het spel eindigt direct als een speler een winnende set vogels voor zich heeft; uiteraard wint zij het spel.

…en de waardering

Cubirds is een eenvoudig verzamelspelletje, waar je goed op moet letten. Het aanleggen en uitspelen van kaarten is eenvoudig genoeg, de listigheid zit vooral in de timing. Je moet vooral je tegenstanders in de gaten houden. Hoeveel kaarten hebben ze nog in de hand? Op welke vogels azen ze? Sparen kan zin hebben als je een grote familie wilt laten vliegen, maar is niet zonder risico. Wie te lang spaart loopt het gevaar alle kaarten af te moeten leggen voor het moment daar is.

Ook met dat trucje blijft Cubirds een eenvoudig kaartspelletje zonder al te veel geheimen, maar de manoeuvre tilt het spel uit boven het niveau van een al te kabbelend verzamelspelletje en geeft het voldoende pit om het vaker op tafel te willen leggen. Dat het ook met twee spelers erg geschikt is, is mooi meegenomen.