Dinosaur Island: Rawr ‘n Write

Het blijft een heerlijk idee om over te fantaseren, wat nou als Jurasic Park geen film was maar werkelijkheid. Hoe gaaf moet het wel niet zijn om in een echte dino-dierentuin te lopen. Deze fantasie kan je nu ook in de roll & write versie van Dinosaur Island beleven. In Dinosaur Island Rawr ‘n Write (briljante naam) kan je namelijk spelenderwijs jouw ideale dino-dierentuin vormgeven. Zijn er alleen hokken met dino’s, of kan je er ook een ritje in een achtbaan maken? Waar zet je de merchandisestands en de horeca? Niets is te gek, zo lang je maar zorgt dat alle dino’s in hun goed beveiligde hokken zitten.

Dinosaur Rawr ’n Write is een behoorlijk complex spel waar heel veel in gebeurt en dat alles houd je bij op twee drukbedrukte velletjes papier. Grofweg bestaat het spel uit drie verschillende fasen. In de eerste fase kiezen de spelers om de beurt dobbelstenen en krijgen ze wat er op de dobbelsteen staat (bijvoorbeeld geld waarmee je werknemers kan huren of DNA dat je kan gebruiken om dino’s te klonen). In de tweede fase kiezen de spelers twee acties waarmee ze bijvoorbeeld de dino’s daadwerkelijk gaan klonen van het eerder verzamelde DNA of wegen aan gaan leggen om de verschillende attracties en dino-verblijven in hun park met elkaar te verbinden. En de derde fase is de fase waarin je park echt tot leven komt. Je maakt dan stapsgewijs gebruik van alle gebouwen (horeca-stands leveren geld op bijvoorbeeld), werknemers (de security chief zorgt voor de beveiliging) en daarna levert je park inkomsten op (hoe interessanter het park is, hoe meer je krijgt). En ten slotte wordt je bestraft als je je beveiliging niet op orde hebt (dino’s vernietigen hun hok of stampen een horeca-gelegenheid aan gort). De derde fase doe je niet elke ronde, maar nadat je twee keer de beide andere fasen hebt doorlopen.

Natuurlijk neemt het ontwerpen van je park een belangrijke rol in. Je tekent je park ook echt op je briefje en als je een beetje talent hebt (dat ontbreekt bij mij) dan kan je er vast een mooie tekening van maken met kleine mini dino’s die door hun verblijven lopen, bezoekers die in de achtbaan zitten en bezoekers die in groepjes achter de gidsen aan lopen. Maar ook zonder tekentalent kan je dit spel natuurlijk spelen, maar dan ziet je briefje er wat abstracter uit. Maar je bent tijdens het spel niet alleen bezig met het tekenen van je dino-park. Je bent net zo goed bezig met beslissen aan welk personeel of gebouw je je schaarse geld gaat uitgeven en in welke volgorde je dit gaat doen. Het personeel en de gebouwen leveren behalve punten ook voordeeltjes op die je meteen en in de rest van het spel mag gebruiken. Door dit slim te plannen, kan je daar optimaal gebruik van maken.

Je bent daarbij continue de verschillende elementen tegen elkaar aan het afwegen en met elkaar in balans aan het brengen. Je wilt graag grote indrukwekkende dino’s bouwen, maar dan moet je wel je beveiliging op orde hebben. Durf je dus nu die dino al te bouwen in de hoop dat je het je zo kan veroorloven om de beveiliging nog te verhogen of speel je op zeker en upgrade je eerst je beveiliging, maar loop je daardoor nu wel wat inkomsten mis.

Na de derde park-activatiefase is het spel afgelopen. Op dat moment wordt alles gewaardeerd wat je hebt bereikt (dino’s, medewerkers, gebouwen, etc.) en verpest (tekort schietende beveiliging). De speler met de meeste punten wint.

…en de waardering

Dinosaur Island Rawr ’n Write is een goede toevoeging aan de Dinosaur Island familie. Dinosaur Island zelf is een pittig expertspel waar je echt even voor moet gaan zitten (alleen het opzetten is al een klusje). Dinosaur Island Rawr ’n Write blijft thematisch trouw, maar het gaat allemaal een stuk sneller en vlotter. Maar tegelijkertijd is het, zeker voor een roll & write spel, nog steeds een behoorlijk complex spel door alle onderdelen die op elkaar inwerken. Het is dus geen spel dat je kan geven aan je neefje van acht die zo van dinosaurussen houdt.

Ik vind het een leuke puzzel om te de ontwikkeling van mijn park te plannen. En het pleit voor het spel dat dat nooit helemaal goed gaat en ik altijd ergens in het spel denk “had ik toen maar…”. Je doet altijd iets suboptimaal en dat zorgt er voor dat ik het spel iedere keer graag nog een keer wil doen.  En dan liggen er weer andere kaarten met gebouwen en werknemers, waardoor je weer nieuwe fouten kan maken.

De neon-nineties illustraties en de verwijzingen naar Jurassic Park voegen bovendien nog een flinke portie sfeer toe. Je ziet gewoon voor je hoe de social media manager de ene enthousiaste post na de andere de wereld in slingert en daarmee jouw park op de kaart zet, geholpen door de PR Guy die zelfs het meest suffe T-shirt voor de hoofdprijs weet te verkopen, terwijl ondertussen je lawyer zelfs de meest kritische rechter er van overtuigd dat het de schuld van de mensen zelf is dat ze zijn opgegeten door een uitgebroken T-Rex en dat het niets te maken heeft met de openstaande vacature voor de Security Chief.