Dominion: Intrige

Het spel …

Slechts zelden komt het voor dat een winnaar van de Spiel des Jahres ook een ontstellende hit is onder verwende veelspelers. Nog zeldzamer is het als een SdJ-winnaar al een uitbreiding krijgt voordat het daadwerkelijk die prijs heeft gekregen. Dan heb je met een bijzonder succesvol spel te maken, en dat is Dominion.

Die eerste uitbreiding, die al in de planning zat voordat Dominion goed en wel uit was (wat al iets zegt over het vertrouwen van de uitgever in het succes) is Dominion: Intrigue. Strikt genomen is het geen uitbreiding. Alles wat je nodig hebt om te spelen zit er in: geldkaarten, puntenkaarten, vloeken en 25 verschillende koninkrijkkaarten, van ieder tien stuks. Maar je kunt Intrigue prima combineren met het basisspel. Je zou kunnen zeggen dat het een kwestie van willekeur is geweest welke 25 kaarten er in de basisset terecht kwamen, en welke 25 in Intrigue zitten.

Maar die schijn bedriegt. De meeste kaarten uit Intrigue zijn namelijk een stukje complexer dan die van Dominion. Veel kaarten in Dominion hebben geen tekst, maar geven alleen extra geld, acties, kaarten of een aanschaf. In Intrigue vind je die kaarten niet. Wat Intrigue vooral onderscheidt, zijn de keuzes die de kaarten je bieden. Als je zo’n kaart speelt, kan hij verschillende effecten hebben, waarvan je diegene kiest die je op dat moment het beste uitkomt.

De enige verschillen betreffen dus de kaarten. De regels zijn nog precies hetzelfde. Je kunt Intrigue zelfstandig spelen of in combinatie met Dominion. Bij die optie bestaat de mogelijkheid om het ook met vijf of zes spelers te doen, waarvoor iets aangepaste regels gelden.

… en de waardering

Al zijn de regels hetzelfde, Intrigue heeft een heel eigen karakter. Een belangrijk kritiekpunt op Dominion is dat je je hand op de automatische piloot speelt en dat je alleen keuzes maakt over welke kaarten je koopt en wanneer je overgaat op het kopen van provincies. Dat is bij Intrigue zeker niet meer het geval, wat het spel eigenlijk alleen maar leuker maakt.

Wie dus zijn bedenkingen had bij het basisspel, kan toch aangenaam verrast worden door Intrigue. En voor de ervaren speler die na vele tientallen potjes misschien wat uitgekeken raakt op de kaarten biedt Intrigue een frisse mix nieuwe kaarten. Op zichzelf biedt dat al genoeg afwisseling voor eveneens tientallen spelletjes. En als je dat zat bent, kun je de twee sets nog naar hartenlust combineren, met in totaal 50 verschillende kaarten.

Het enige nadeel van Intrigue is eigenlijk dat het niet in het Nederlands beschikbaar is. Voor mij was het niet zo’n bezwaar, maar dat geldt niet voor iedereen. Maar gezien het succes dat het spel ook in Nederland is, kan ik me nauwelijks voorstellen dat een Nederlandse editie van Intrigue niet uit kan.