Dracula

Het spel …

De strijd tussen graaf Dracula en dr. Van Helsing is al in veel films en spellen vastgelegd. Daar komt nu ook een fraai vormgegeven tweepersoonsspel van Kosmos bij, in een dreigende zwarte doos met op de voorkant niets dan twee rijen scherpe tanden, met een drup bloed aan een van de hoektanden.

De spelers kruipen in de rol van de graaf en de doctor. De actie speelt zich af in een wijk van Londen, onderverdeeld in twaalf vakken: tien huizen, de haven en het koetsstation. Het doel van Dracula is om voor het einde van de nacht vijf slachtoffers gevonden te hebben, terwijl Van Helsing de vijf toevluchtsoorden van Dracula moet lokaliseren.

Deze doelen staan op de kaarten van de tegenpartij. Daarnaast heeft elke speler nog negen hulpjes (vampiers of vampierjagers) en een ‘teken der macht’. Voor het spel begint, kiezen beide spelers zes kaarten uit hun hand. Deze twaalf kaarten worden geschud en gesloten over het bord verdeeld.

Vervolgens bewegen de spelers hun pion over het bord. Dit lopen gaat op een typische manier, die even wennen is als je het voor het eerst speelt. Eerst beslis je hoe ver je loopt. Als je niet meer verder wilt of mag, moet je een actiekaart spelen met minstens zoveel bewegingspunten. Als je tekort komt, moet je bijpassen in energiestenen. Pas hiermee op, want je hebt er maar vier; en als je je laatste steen inlevert verlies je automatisch.

De actiekaarten bepalen ook je kracht, die je soms nodig hebt als je een hulpje van de tegenpartij tegenkomt. Daarnaast hebben ze allemaal een speciale eigenschap, en mag je een hindernis (ver)plaatsen, om je tegenstander te blokkeren.

Tijdens het lopen mag je de kaarten bekijken waar je langs komt. Vind je een doelkaart, dan mag je die van het bord halen. Een andere manier om je doelkaarten op te sporen is om bij je tegenstander te gaan staan en zijn handkaarten te bekijken (hij mag dat dan ook bij jou). Bevinden zich daar de ontbrekende doelkaarten, dan heb je ze gelokaliseerd en heb je gewonnen. Anders bevinden ze zich nog ergens op het bord en moet je verder zoeken.

… en de waardering

Dracula is een spel met leuke elementen. Goed onthouden welke kaarten zich waar bevinden is belangrijk, maar je kunt ook bluffen door je eigen kaarten op het bord te verwisselen met kaarten uit je hand, of juist niet. De spanning stijgt als beide spelers nog maar een of twee kaarten nodig hebben voor de overwinning; het wordt dan een race op zoek naar de laatste kaart. Zorg dus dat je deze niet in je hand houdt!

Dit klinkt allemaal heel positief, maar jammer genoeg was de spanning er na een paar potjes er wel af. Ieder spel verloopt eigenlijk op dezelfde manier, en voor een spel dat het vooral van de spanning moet hebben is dat dodelijk. Daar komt bij dat geluk nog best een grote rol speelt: de beste tactiek is nutteloos als je tegenstander telkens toevallig op zijn doelkaarten belandt.

Door dit alles valt Dracula helaas toch een beetje tegen. Jammer, want ik had dit mooie spel graag leuk gevonden.