De afgelopen week was het herfstvakantie. Zodoende zat ik een paar dagen in een bosrijke omgeving vol herfstkleuren, was ik iedere dag lang de deur uit en draaide de stappenteller overuren. ‘s Avonds was er meestal nog wel energie voor een of twee spelletjes.
Helaas hielden daar de overeenkomsten met de gebruikelijke herfstvakanties van de afgelopen jaren wel op. De omgeving was de Veluwe, niet het Ruhrgebied, en de spellen had ik allemaal van huis meegenomen. Het was een plezierige en relaxte week, maar niet een van de hoogtepunten van het jaar zoals Spiel dat vrijwel altijd is.
Wat voor mij en tienduizenden andere spellengekken een vervelend gemis was, was voor de beursorganisatoren en de vele honderden uitgevers een stevige strop. Met Spiel Digital probeerden ze er wel wat van te maken, maar dat levert natuurlijk maar een fractie van het gevoel over.
Wat mij persoonlijk betreft is die fractie infinitesimaal klein. Spiel draait voor mij om de beleving: in grote hallen rondstruinen, met mijn medebeursgangers allemaal nieuwe spellen leren en als ze leuk genoeg zijn ook aanschaffen. Ook de voorbereiding is onderdeel van die pret. Weken van tevoren houd ik de Geeklist met nieuwe titels in de gaten en scan ik die op mogelijk interessante titels. De realiteit is dat je daarvan maar een fractie kunt spelen en vaak minstens zoveel spellen tegenkomt die je compleet over het hoofd gezien hebt. Ook dat is onderdeel van het plezier.
Zonder beursbezoek voelde ook die voorbereiding zinloos. Wat zou ik tijd steken in het inlezen van spellen die ik toch niet ga doen? Dat doe ik ook niet als Spiel niet voor de deur staat, dus waarom nu wel? Dat ik dus geen idee van alle nieuwe spellen heb merkte ik bijvoorbeeld op Boardgamearena. Daar zijn ineens uitbreidingen te spelen waar ik nog nooit van had gehoord. Het duurde nog zorgelijk lang voor ik doorhad dat het nieuwe titels waren die ik anders misschien wel op Spiel had gespeeld.
Ook voelde ik op geen enkel moment aanvechting om iets van de digitale beleving mee te maken. Ik zit nu thuis overdag al genoeg achter een PC. Daarbij kijk ik nooit naar wat voor bordspelgerelateerde video dan ook, dus die aantrekkingskracht miste het voor mij eveneens.
Kortom, Spiel 2020 was een groot gemis waarvoor geen alternatief bestaat. Ik moet nog maar even geduld hebben voor ik weer allemaal leuke nieuwe spellen kan ontdekken.
Hetzelfde gevoel ook hier