Fabrieksmanager

Het spel …

Het meest succesvolle spel van Friedemann Friese is Hoogspanning (Funkenslag in het Duits, Powergrid in het Engels). Er zijn al flink wat uitbreidingen voor dit topspel op de markt (vooral veel nieuwe speelborden), maar waarom zou je als auteur niet proberen het succes nog wat verder te verzilveren. Op Spiel 2009 werd de spellenwereld dan ook verblijd met een nieuw spel in het Hoogspanningsimperium. Dit keer geen aanvulling of uitbreiding, maar een zelfstandig speelbare “spin off”.

In Fabrieksmanager start je als armlastige fabrieksmanager van een zeer eenvoudig fabriekje. In je enorme hal staan een paar stellingkasten en een paar verouderde machines. Deze machines vreten stroom en moeten bovendien bediend worden door flink wat personeel. Het enige goede nieuws is dat de machines verder schijnbaar van lucht iets verkoopbaars weten te maken, want grondstoffen hoef je er niet in te stoppen.

Het spel duurt vijf rondes lang en iedere ronde doorloopt dezelfde set fases. De spelersvolgorde in de verschillende rondes is duidelijk geïnspireerd op Hoogspanning. Wie mag (moet) beginnen wordt bepaald met startspelerfiches. De speler met het meest ongunstige fiche mag in de volgende ronde als eerste beginnen met bieden op de nieuwe fiches (dit is een voordeel).

Heel erg samengevat worden er iedere ronde eerst door alle spelers een aantal mogelijke investeringsprojecten door de spelers geselecteerd (robots om arbeid te vervangen, extra stellingkasten, extra machines, etc.). De adder is echter wel dat eerst de slechtste projecten gekozen moeten worden voor de meer rendabele verkiesbaar worden. Vervolgens mogen de spelers omstebeurt (afhankelijk van hun startspelerfiche) zoveel projecten kopen als ze kunnen betalen (zowel in geld als in personeel dat de boel komt installeren).

Op deze manier worden de fabrieken steeds beter: er kan meer geproduceerd worden en meer worden opgeslagen. Aan het eind van iedere ronde krijg je geld uitgekeerd. Bepalend hiervoor is de categorie (productie of opslag) waarin je het slechtste scoort.

Na de vijfde keer geld uitkeren is het spel afgelopen. De rijkste speler wint.

… en de waardering

Zelden heb ik een spel gespeeld dat ondanks een passend thema, zo ontzettend gortdroog was. In Fabrieksmanager moet je continue proberen de investering met de hoogste contante waarde te vinden. Ik kan een boel mensen bedenken die dit erg kunnen waarderen (geen geluksfactor, uitgebreid kunnen analyseren wat de beste actie is), maar ook een heleboel mensen die nog liever hun belastingaangifte gaan invullen. Ik hoor zelf meer bij de laatste groep dan bij de eerste vrees ik.

Uiteindelijk begon ik wel een beetje lol in Fabrieksmanager te krijgen, maar omdat ik meer een intuïtieve speler ben dan iemand die er van geniet om alles helemaal door te rekenen, verloor ik al mijn potjes kansloos. Bij Hoogspanning kom je daar nog een eind mee, bij Fabrieksmanager wordt dit genadeloos afgestraft.Voor mensen die wel dol zijn op alles doorrekenen, ren naar de winkel voor Fabrieksmanager. Hoor je niet tot deze groep (net als ik), loop dan maar met een grote boog om het spel heen.