Fairy Trails

In Fairy Trails proberen de elven en de gnomen zo snel mogelijk genoeg veilige bouwplekken te maken voor hun volk. En dat luistert nauw. Elven en gnomen voelen zich namelijk alleen veilig aan een weggetje in het bos dat goed is afgesloten zodat vreemdelingen het niet kunnen vinden.

In het midden van de tafel wordt een starttegel gelegd waarop al wat weggetjes staan en twee bouwplaatsen (een roze voor de elven en een gele voor de gnomen). De spelers trekken beide twee tegels. In je beurt leg je één van deze tegels aan en als je daarmee een weggetje afmaakt, worden beschermstenen geplaatst op de plek waar een elfen- of gnomenhuisje gebouwd gaat worden. Een weggetje is af als het aan alle kanten afgesloten is met een soort doodlopend stukje en er geen losse eindjes meer zijn. De speler die als eerste zijn of haar 19 beschermstenen op het bord heeft gelegd, wint het spel.

…en de waardering

Fairy Trails voelt als een tweepersoons spelletje waarin je het overzicht probeert te houden op een bord vol met roze en gele spaghetti die kris kras door elkaar heen kronkelen. Dat gevoel van naar een spaghetti van verbindingen te kijken, zit ook in het spel Metro. In beide spellen bouw je met vierkante tegels een netwerk van verbindingen. Hoe verder in het spel je komt, hoe onoverzichtelijker het hele netwerk wordt. In Metro heeft elke verbinding echter maar één begin en eind en daardoor hoef je niet continue op het hele plaatje te letten, maar kan je je vooral focussen op het einde wat je ergens naar toe probeert te bouwen. In Fairy Trails kunnen de paden echter ook nog splitsen waardoor je een echt netwerk krijgt dat zich alle kanten op aan het uitbreiden is.  En dan liggen er ook nog tegelijkertijd meerdere netwerken van zowel je zelf als van de andere speler op het bord. Ik vond het daardoor heel lastig om het overzicht te houden en dat ging ten koste van het speelplezier. Het kwam zelfs voor dat een weggetje afgesloten was, zonder dat ik (of mijn medespeler) het had doorgehad. Ik vond het best aardig om het spel een paar keer te doen, maar kwam uiteindelijk te weinig aan het leuke element van dit spel (paadjes puzzelen) toe om echt plezier aan dit spel te beleven doordat ik vooral bezig was het overzicht te houden.