Flussfieber

Het spel …

Racespelletjes zijn er in alle soorten en maten. Van racen met auto’s, speedboten tot sledehonden het bestaat allemaal Op Spiel 2008 werden zelfs opvallend veel nieuwe racespellen geïntroduceerd, één daarvan is het nieuwste spel van Friedemann Friese.

In Flussfieber (Fast Flowing  Forest Fellers in het Engels) racen groepen houthakkers over de rivier waarin ook nog flink wat reeds omgehakte boomstammen drijven. Iedere speler heeft twee of drie houthakkers onder zijn hoede en moet proberen deze zo snel mogelijk bij de finish te krijgen.

Iedere beurt mag je één houthakker bewegen door het uitspelen van een kaart. Je hebt altijd vijf verschillende kaarten tot je beschikking en daarop staan de houthakkers afgebeeld en het aantal stappen dat ze mogen varen (variërend van één tot vijf). De houthakkers kunnen alle kanten op en zijn beresterk: ze kunnen maximaal twee andere houthakkers en/of boomstammen voor zich uit duwen. Houthakkers van jouw team help je natuurlijk graag een handje terwijl je de concurrenten het liefst de verkeerde kant op stuurt.

De rivier is natuurlijk geen kalm voortkabbelend stroompje, maar een verraderlijke snelstromende stroom. Op sommige plaatsen wordt je dan ook zonder dat je er iets tegen in kan brengen genadeloos meegesleurd door de woeste stroom. Soms is dit een aangename meevaller, maar vaker eindig je ergens waar je niet wezen wilt.

… en de waardering

Flussfieber doet mij denken aan Mississippi Queen en Finstere Flure. Dit zijn beide racespellen die ik met heel veel plezier heb gespeeld. Flussfieber vind ik minder leuk dan deze twee voorgangers en ik denk dat ik weet hoe dat komt. In Mississippi Queen moet je niet alleen zo snel mogelijk de finish bereiken, je moet ook onderweg nog twee passagiers ophalen. In Finstere Flure moet je onderweg uit handen van het hongerige monster Furunkulus zien te blijven. Kortom in de andere twee spellen kan je niet met de blik op oneindig en het verstand op nul naar de finish gaan, je moet onderweg nog een taak uitvoeren.

In Flussfieber moet je gewoon zo snel mogelijk naar de finish. Doordat niet iedereen dezelfde kaarten heeft op elk moment en de mogelijkheden veranderen door de positie van de dobberende boomstammen en de andere spelers moet je nog wel een beetje nadenken, maar vaak is wel redelijk duidelijk wat je (gezien je handkaarten) het beste kunt doen. Je kunt elkaar een beetje dwars zitten maar vaak profiteren daar vooral de niet-pestende en -gepeste speler(s) van en is het dus geen goede tactiek als je wilt winnen. Het spel blijft daardoor een beetje oppervlakkig en sfeerloos. Het spel is best leuk voor een keertje, maar er zijn echt betere spellen in dit genre.