Fresco

Het spel …

Een van de eerste zogenaamde werkverschaffingspellen was Silberzwerg van Queen Games. Daarin stuurden de spelers hun dwergen de mijnen in om verschillende edelstenen te delven en andere klusjes op te knappen. Het inzetten van de dwergen deed iedereen achter een eigen schermpje. Een groot verschil met de meeste latere spellen van dit genre, waarin iedereen om beurten in alle openheid zijn mannetjes inzet.

Fresco, misschien toevallig ook van Queen, keert terug naar het principe van Silberzwerg. In Fresco zijn de spelers kunstenaars die de een opdracht van een bisschop om het fresco in de lokale kathedraal te herstellen. Daartoe heeft iedereen vijf gezellen in dienst. Die kun je naar de markt sturen om verf te kopen, of naar de dom om te schilderen (als je de juiste verfsoorten hebt), maar ook om verf te mengen of kleine bijverdiensten als de baas krap bij kas zit. De bisschop keert namelijk liever uit in prestige of hemelse vooruitzichten.

Dit inzetten van gezellen doet iedereen in het geniep, achter een eigen scherm. Maar voor het zover is moeten de meesterschilders eerst bepalen hoe laat de knechtjes uit de veren moeten. Blijkbaar delen ze een kazerne en houden ze daar de badkamer en refter bezet, want iedere ploeg moet een ander tijdstip kiezen. Vroeg opstaan heeft als voordeel dat je overal als eerste bent en dus de beste verf en leukste klussen voor het uitkiezen hebt. Maar nadelen zijn er natuurlijk ook: de gezellen zijn geen ochtendmensen en al te vroeg opstaan vergalt hun humeur. Dat kan zelfs zo erg zijn dat eentje van ellende in bed blijft liggen en je er deze beurt maar vier hebt. Gelukkig kun je hun humeur verbeteren door ze naar het theater te sturen. Mogelijk houd je daar zelfs een tijdelijke kracht aan over.

Als het fresco bijna af is, gaat het spel de laatste ronde in. Wie na de laatste ronde de meeste punten heeft verdiend wint het spel.

… en de waardering

Fresco voelt weldadig ouderwets, zonder ongeïnspireerd aan te doen. Dat is nogal een prestatie in het overvolle genre van het werkverschaffingspel. Het heeft de bekende elementen van het zorgvuldig beheren van je schaarse resources, het goed plannen van wanneer je wat gaat schilderen en hoe je aan de noodzakelijk verf komt. Allemaal puzzels en sommetjes die regelmatige spelers van eurospellen bekend zullen voorkomen.

Toch is Fresco niet het zoveelste droge eurospel en dat komt in belangrijke mate door het thema. Dat is uitstekende verweven met het spelverloop, van het kiezen van de tijd van het opstaan tot het mengen van de verf. Maar het is niet alleen het thema, ook de spelmechanismes dragen bij aan een boeiend spel. Dat merk je vooral aan de drie optionele ‘modules’. Zonder die extra opties blijft het spel een beetje kleurloos en blijven er maar weinig interessante keuzes over. Met alle modules erbij valt er een stuk meer na te wikken en wegen over de beste tactieken en valt hier ook voor de verwende veelspeler het nodige aan te genieten.