Industria

Het spel …

Een van de populairst mechanismen die je in spellen tegenkomt is de veiling. Het is daardoor weinig origineel, maar zoals iedere econoom weet is het een efficiënte manier is om de juiste prijs van het geveilde goed te bepalen. Dat natuurlijk alles onder de aanname van volledige rationaliteit. En iedere spelliefhebber weet dat rationaliteit soms ver te zoeken is; bij de medespelers althans.

Sommige spellen zijn weinig meer dan zuivere veilingspellen met wat toeters en bellen om de score te bepalen. Reiner Knizia is een meester in dit genre, en Ra is misschien wel zijn meest bekende en beste veilingspel. Industria doet me erg aan Ra denken, zoals de spellen van Michael Schacht wel vaker een hoog Kniziagehalte hebben.

Net als Ra is Industria een zuiver veilingspel, en het wordt nog in meerdere tijdperken gespeeld ook. Er worden nu alleen geen fiches geveild met monumenten en farao’s, maar met fabrieken, grondstoffen en technologieën.

Bieden doe je in Industria met daalders, die het hele spel door erg schaars zijn. Een manier om aan meer geld te komen is om in de rol van veilingmeester de fiches aan je medespelers te veilen. Dat klinkt eenvoudiger dan het is, want meestal wil je de fiches ook graag zelf houden. Dat mag altijd, en nog eens voor niks ook. Het probleem is alleen dat je buurman dan de nieuwe veilingmeester wordt, en je kans om je tegenstanders hun kostbare geld af te troggelen voorbij is.

Sommige fabrieken produceren grondstoffen. Een tweede manier om geld van je medespelers te krijgen is om hen deze grondstoffen te leveren die ze voor fabrieken en technologieën nodig hebben. Grondstoffabrieken leveren echter weinig punten op, en daar gaat het in dit spel natuurlijk om. Punten verdien je vooral met andere fabrieken en de lucratieve technologieën. Maar daar heb je natuurlijk wel weer geld en grondstoffen voor nodig! Zie hier de dilemma’s.

… en de waardering

Industria is een listig en lastig veilingspel, waarbij je op alles moet letten. Het is belangrijk om de positie van veilingmeester optimaal te benutten, en daarvoor moet je goed in kunnen schatten wat je medespelers willen. Een verkeerde keuze betekent geen geld en een fiche dat je eigenlijk niet had gewild. Maar soms ben je weer zo verblind door hebzucht dat je meteen het fiche pakt dat je had willen hebben, en het geld willens en weten misloopt.

Industria heeft genoeg in zich om een leuk spel te zijn. Jammer genoeg lijkt het net iets te lang te duren, waardoor het op een gegeven moment wat monotoon wordt. Het mist een beetje de spanning en de snelheid van Ra, maar is nog altijd een prima veilingspel te noemen.