Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Helène, Niek, Peter Hein, Roger en Wendy
Gespeelde spellen:
National Geographic Expedition
Bootleggers
Colossal Arena
Wings of War
De eerste week van de zomervakantie, maar de meeste spelers waren deze week nog aanwezig om een spel te doen. Roger wilde al een tijdje eens langskomen, en had deze avond gekozen om een retourtje Amersfoort-Rotterdam te doen.
National Geographic Expedition
Spelers: Bas, Dirk Jan, Helène en Wendy
Drie expedities in de kleuren rood, blauw en geel vertrekken vanaf Europa op weg naar een reis om de wereld. Iedere keer als een speler aan de beurt is mag hij of zij een nieuwe pijl aanleggen aan een bestaande route en bepalen waar men heen gaat. In de hand hebben alle spelers een aantal bestemmingskaartjes, die allemaal bezocht moeten worden. Zodra een expeditie één van je kaartjes aandoet (en je ziet het op tijd…) dan mag je je kaartje afleggen. Een aantal van die kaartjes zijn openbaar gemaakt aan het begin van het spel omdat op die plaatsen steentjes gelegd zijn in de kleuren van de spelers. Bij deze plaatsen vallen dus extra (straf) punten te verdienen.
De spelers kunnen ook tickets verdienen waarmee ze een extra beurt mogen uitvoeren, waar je ook nog eens speciale acties mag doen zoals het ruilen van een bestemmingskaartje of het weghalen van de laatste pijl van een route. Per beurt mogen er maximaal twee tickets ingeleverd worden. Op het bord kan je nieuwe tickets verdienen door op rode punten te eindigen. Bij blauwe punten mag je nog een keer. Een route mag geen aftakkingen krijgen. Het is wel mogelijk een lus te maken waardoor er geen duidelijk vertrekpunt meer is, de speler die de lus veroorzaakt heeft mag bepalen vanaf welk punt de route verder gaat.
In het begin werden vooral de plaatsen dicht bij Europa gescoord. Daarna werd het wat lastiger. Helène slaagde er aardig in haar bestemmingen te bezoeken. Wendy had de pech dat men haar behoorlijk dwars zat als ze bij één van haar trekpleisters dreigde te komen. Bas was van tevoren pessimistisch omdat hij veel plaatsen in Australië had. Maar toen de reis daar eindelijk was aangekomen werden wel meteen al zijn plaatsen aangedaan. Een tijdje leek het er op dat Helène zou gaan winnen. Haar laatste twee plaatsen waren bekend en binnen bereik. Natuurlijk werd dit door Bas en Dirk Jan verijdeld. Wendy had hier ook last van omdat haar plaatsen bij die twee laatste van Helène in de buurt lagen. Zo kwam het dat Bas als eerste door zijn bestemmingskaartjes heen was en Dirk Jan er in zijn laatste beurt één punt bij kon scoren, maar bij lange na niet voldoende kon scoren om een bedreiging te zijn.
Uitslag: Bas 14, Helène 9, Dirk Jan 7, Wendy 4
Waardering: Bas en Helène 3, Dirk Jan en Wendy 2½
Spelers: Dagmar, Niek, Peter Hein en Roger
Peter Hein wilde Bootleggers wel spelen, dat Roger had meegenomen. Ook Dagmar en Niek waren wel in voor een potje whisky stoken en verkopen. Het spelmateriaal was met de vele vrachtwagens en gewapende maffiosi in ieder geval al indrukwekkend.
De speluitleg deed vermoeden dat het een complexer spel was dan het in werkelijkheid is, zo werd de eerste speelronde al duidelijk. Doel van het spel is om zoveel mogelijk geld te verdienen met het illegaal stoken van whisky ten tijde van de Drooglegging, en dit te leveren aan illegale kroegen, de zogeheten speakeasies. Sowieso barst het spel van het gangsterjargon specifiek voor dit tijdperk, zodat iedereen er weer een paar woorden bij leerde. Voor het begrijpen van de regels was het alleen soms een belemmering.
Roger ging goed van start door al snel het meerderheidsbelang in de eerste kroeg te verkrijgen. Dagmar had daar ook een belang, Niek en Peter Hein probeerden het in andere kroegen. Deze waren echter een stuk groter, zodat het langer duurde voor ze vol genoeg waren om drank in te kunnen kopen. Roger verdiende in de eerste ronden groot geld, terwijl Peter Hein af en toe zelfs verlies leed om de steekpenningen aan de vakbonden (voor het gebruik van de trucks) te kunnen betalen.
Toen iedereen eenmaal invloed had in een aantal kroegen, werden de inkomsten hoofdzakelijk bepaald door de dobbelsteenworpen. Die bepalen in de eerste plaats hoeveel whisky je produceert, en vervolgens hoeveel er geconsumeerd wordt. Je kunt je capaciteit wel uitbreiden, maar dan loop je het risico dat je gesnapt wordt door de smeris, en je zelfs helemaal niet produceert. Bovendien kunnen de actiekaarten soms voor veel ellende zorgen.
Omdat Roger op kop lag, werd hij veelvuldig door actiekaarten getroffen. Omdat hij ook de hoogste productie had, kreeg hij regelmatig de smeris op bezoek. Daardoor kon hij tegen het einde van het spel een paar keer niets produceren, wat niet opwoog tegen zijn grote inkomsten aan het begin van het spel. Peter Hein begon wat meer op gang te komen, maar had nergens een meerderheidsaandeel, zodat hij nooit de winstmarge op kon strijken. Niek had hetzelfde probleem, maar bespaarde een hoop geld doordat hij geen steekpenningen hoefde te betalen.
Dagmar begon steeds beter te draaien, en had wonderwel nooit last van ronduit slechte productie of verkopen. Daardoor was het uiteindelijk misschien toch geen verrassing dat ze won. De voorsprong van Roger was als sneeuw voor de zon verdwenen, en hij eindigde uiteindelijk als derde.
Hij gaf het spel nog wel een eigenaarbonus, de rest was minder genadig. Te langdradig en teveel geluk, was het algemene oordeel.
Uitslag: Dagmar 145, Niek 127, Roger 119, Peter Hein 102
Waardering: Roger 2½, Dagmar, Niek en Peter Hein 2
Spelers: Bas, Dirk Jan, Helène en Wendy
Eerst werden neutrale dieren, waar nog geen weddenschappen op waren gedaan afgeslacht. Daarna was Helène als eerste aan de beurt. Wendy probeerde Bas zijn Troll te doden omdat ze voorzag dat het moeilijk werd om dit dier tegen te houden als er te vaak gebruik was gemaakt van de speciale kracht (namelijk het terugpakken van een kaart uit de vorige ronde en dus steeds de negen terug gepakt kon worden). Helaas voor haar werkten de anderen hier niet aan mee en bleef dat beest leven. In plaats daarvan delfden Wendy?s dieren het onderspit.
Uitslag: Dirk Jan 13 (als laatste aan de beurt), Bas 13, Helène 10, Wendy 7
Waardering: Dirk Jan en Wendy 3, Bas en Helène 2½
Spelers: Peter Hein en Roger
Het was al laat, maar terwijl iedereen naar huis ging was Roger nog wel in voor een spel. Hij wilde graag Wings of War spelen, dat hij onlangs zelf ook had gekocht. Peter Hein had het alleen nog met vier spelers gedaan, en wist niet hoe leuk het met twee zou zijn. Het leek beter om allebei met twee vliegtuigen te spelen, en ze apart te bedienen. De kans op een vergissing is dan aanwezig, maar gelukkig deden ze zich niet voor (of anders kwamen de spelers er niet voor uit).
Roger leek wel aanleg voor het spel te hebben, want hij maakte het de kisten van Peter Hein erg moeilijk. Ze waren echter moeilijk te raken, want Peter Hein bleef maar schadekaarten met waarde 0 of 1 trekken. Omgekeerd ging het een stuk beter, want de vliegtuigen van Roger kregen aardig wat schade te verduren. Toch ging het redelijk gelijk op, en bleef het spannend. Dit duurde totdat Rogers zwakste en meest gehavende vliegtuig uit de lucht geschoten werd. Zijn kansen waren nog niet helemaal verkeken; zijn overblijvende vliegtuig kon wel een stootje hebben, en een van de vliegtuigen van Peter Hein stond ook op neerstorten. Bovendien vlogen beide vliegtuigen van Rogers enkele vliegtuig af, dus kon hij eenvoudig de achtervolging inzetten. Dat deed hij dan ook, maar zijn schrik was groot toen beide vliegtuigen een Immelmann-manoeuvre inzetten! Opeens hadden beide vliegtuigen van Peter Hein die van Roger van nabij in het vizier. Rogers laatste vliegtuig ging zo kansloos ten onder, waarna zijn aartsvijanden nog een aantal vreugderondjes vlogen.
Het was een spannend en leuk potje geweest.
Waardering: beiden 4