Jaaroverzicht 2015 Peter Hein

Geplaatst door

Huh? Het is toch al lang februari? Ja ja, maar als er zelfs nog nieuwjaarsrecepties gehouden worden en economische jaarcijfers gepubliceerd worden kan ik nog wel iets schrijven over wat ik vorig jaar zoal speelde. Bovendien zijn spellenindrukken altijd leuk…

Ik vond 2015 lang geen slecht spellenjaar. Het helpt als je daarbij de focus verlegt. Ik heb al een tijdje steeds minder interesse in het zoveelste nieuwste (relatief) zware bordspel van anderhalf uur of langer. Daar ken ik al genoeg leuke van. Mooi als er een nieuwe bij zit die me aanspreekt, maar het is niet waar ik naar zoek. Liever kijk ik uit naar kortere maar toch interessante spellen die ook goed met twee spelers te doen zijn. Kortom, spellen die je met gemak vijf tot tien keer per jaar op tafel krijgt zonder daar speciaal iets voor te plannen. Kwantiteit is ook een vorm van kwaliteit.

Wat dat betreft ben ik wel verwend in 2015. Elf spellen die ik vorig jaar voor het eerst deed kwamen direct vijf keer of vaker op tafel, waarvan vijf minstens tien keer. Geen verrassing dus dat die ook in mijn top-5 van leukste nieuwe spellen terecht kwamen.

Star Realms
Zonder twijfel het leukste nieuwe spel van het afgelopen jaar, en zelfs een van de leukste spellen in lange tijd. Ik had het niet verwacht, maar dit spel heeft toch wel Ascension naar het tweede plan verwezen, zeker online. Een geluksspel, absoluut, maar toch biedt het veel gelegenheid voor tactisch spel, vooral omdat de keuze van welke kaarten je koopt toch wat belangrijker is dan in bijvoorbeeld Ascension. De uitbreidingen vind ik zelfs na enkele honderden potjes niet eens noodzakelijk. Ook opvolger Colony Wars is dat niet, maar het geeft wel leuke afwisseling.

7 Wonders Duel
Ook de nummer twee is een snel kaartspel voor twee spelers. Had ik al gezegd dat ik een fan van het genre ben? Ondanks dat de variatie in kaarten niet heel groot is, is ieder potje toch weer spannend en onvoorspelbaar. De extra overwinningscondities helpen daar echt bij. Alleen punten rapen heeft een groot risico, want als je niet oplet heeft je tegenstander je ineens klem in wetenschap, of een militair overwicht. Dat laatste maak ik vrijwel nooit mee (één keer in zo’n vijftien potjes), maar je kunt de dreiging niet negeren.
Het duurde even voor ik het op tafel kreeg, maar toen bleek het een instant succes. Of het mee kon op vakantie, was het verzoek. Een beter compliment is nauwelijks denkbaar.

Roll for the Galaxy
Niet zo briljant als het kaartspel, maar zeker een topspel. Op het eerste gezicht lijkt het weer een vrij solitaire oefening, maar het loont absoluut om in te spelen op de vermoedelijke keuzes van je medespelers. Daarbij is een beetje plannen en manipuleren met dobbelstenen altijd leuk. Het willekeurige element van de dobbelstenen kun je op alle mogelijke manieren naar je hand zetten en de grote hoeveelheid tegels zorgt voor veel variatie. De uitbreiding heb ik nog niet nodig gehad en zit dus nog in het cellofaan,

Mysterium
Iedereen die het voor het eerst speelt zal je dit spel omschrijven van Dixit en Cluedo. Dat lijkt me een hele accurate stelling. Oh, en dan nog coöperatief ook. Alleen al door de duistere en mystieke sfeer word je het spel ingezogen. Ik heb al aardig wat mensen van het spel zien genieten die normaal niet, ik herhaal NIET, van spelletjes houden. Gek genoeg verliest het spel weinig herspeelbaarheid als je het met dezelfde groep speelt en alle kaarten al eens hebt gezien. Dat heeft het dus al voor op Dixit. Het opzetten is helaas wel even wat werk, maar het is de spelbeleving zeker waard.

Celestia
Over sfeer gesproken: dat zit bij Celestia dankzij de fraaie vormgeving ook wel goed. Mede daardoor is het een uitstekend familiespel, met eenvoudige regels, met bluf, risico’s nemen en af en toe lekker gemene kaarten spelen. Ik kan het ieder spellengek gezin aanraden.

Kwalitatief zat het dus wel goed met 2015, ook over het aantal gespeelde spellen heb ik niet te klagen. Ik ben er gelukkig weer in geslaagd meer dan de helft van de spellen in mijn verzameling op tafel te krijgen. Dat is ook weer het streven voor dit jaar. Verrassend genoeg was het weer Race for the Galaxy dat ik het vaakst speelde. Ik hoop dit jaar boven de 500 gespeelde potjes te komen. Met nog 36 te gaan moet dat lukken.

Na een paar jaar gekte begint Dominion wat te stabiliseren met enkele tientallen potjes per jaar. Ik merkte dat ik het vooral vaak speelde als er een nieuwe uitbreiding was verschenen. Binnenkort komt er weer een, die ik wel weer zal aanschaffen, maar als het aan mij ligt houdt de Donald X. er even mee op. De verschillende kaarten en mogelijke combinaties zijn inmiddels complex genoeg.

Nog een laatste wens voor dit jaar: klassiekers vaker spelen. In een kort tijdsbestek speelde ik Taj Mahal, Puerto Rico, Caylus en El Grande en bij elk van deze spellen bedacht ik dat ze toch echt te weinig in de roulatie zitten. Stuk voor stuk nog ontzettend leuke spellen, ook na meer dan tien jaar.

Eén reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *