Kaiser

Het spel …

Kaiser zit in eenzelfde formaat doos als kaskraker Carcassonne. Dit, de gunstige prijs en de vrolijke afbeelding op de voorkant was voor mij reden genoeg om het op Spiel aan te schaffen. Het spelmateriaal is al net zo bont gekleurd als de doos. De illustraties zouden dan ook niet misstaan in een kinderboek over de middeleeuwen. Laat dit je niet op het verkeerde been zetten, Kaiser is geen lichte kost.

In het spel stuur je jouw adellijke familie in het Duitsland van de late middeleeuwen aan. Je probeert zoveel mogelijk aanzien (overwinningspunten) te krijgen door op belangrijke posities te veroveren, je dochters uit te huwelijken, steden te bouwen en op zijn tijd wat aflaten te kopen. Wie dit op het eind van het spel het best gedaan heeft, wint.

Op het spelbord staan zeven gebieden in Duitsland afgebeeld. De speler die in deze gebieden de meerderheid heeft, mag de keurvorst leveren. De keurvorsten op hun beurt kiezen de keizer (alle families watertanden natuurlijk bij het idee de volgende keizer te mogen leveren). Zowel het betreden van een keurvorsttroon als een keizertroon levert lekker wat punten op.

Het spel zelf wordt in vijf ronden gespeeld. Iedere ronde is vervolgens in zes fasen verdeeld. De eerste drie fasen zijn formaliteiten. Je krijgt inkomsten, je edelen worden ouder en je krijgt kinderen. Als je een zoon krijgt, plaats je hem op een vrije plaats op het bord. Als je echter een dochter krijgt, mag je kiezen. Je kunt haar proberen uit te huwelijken of haar naar het klooster sturen.

De belangrijkste fase is de vierde fase waarin acties worden uitgevoerd. Er zijn in totaal twaalf mogelijke acties, zoals het bouwen van een stad, het inhuren van een ridder, het verhuizen van je edelen en het huwen van een importbruid. Elke actie kan per ronde maar een bepaald aantal keren worden uitgevoerd. Bovendien moet je betalen voor de acties. Je zult dus goed moeten opletten wat je denkt dat de andere spelers willen doen en daar je acties op moeten aanpassen, anders is een gewilde actie al voor je neus weggekaapt. Verder moet je op de achtergrondkleur van de kaarten letten. Sommige kaarten zijn blauw, sommige roze. Als je deze ronde meer blauwe dan roze actiekaarten kiest, krijg je de volgende ronde een zoon. Kies je meer of evenveel roze kaarten dan ben je de minder gelukkige ouder van een dochter geworden. Tenslotte is er nog een grijze kaart. Wie deze kaart pakt geeft daarmee aan de huidige keizer uit te willen dagen. Als je deze kaart pakt, mag je daarna echter geen kaarten meer spelen.

In de vijfde fase wordt in elk gebied bepaald hoeveel macht de spelers hebben. Degene met de meeste macht, komt (of blijft) op de keurvorsttroon zitten. Als meerdere spelers even veel macht hebben, mag de huidige keizer kiezen. In de zesde en laatste fase mogen vervolgens de keurvorsten kiezen wie de volgende ronde in gaat als keizer: de huidige keizer of degene die de keizer uitdaagt.

… en de waardering

Kaiser is een spel voor de liefhebber van zware kost. Het spel zit gelukkig goed in elkaar, na één ronde spelen vallen de complexe regels wel op zijn plaats. Ook het thema is leuk doorgevoerd. In de middeleeuwen had nog niemand van vrouwenrechten gehoord, dus hupsakee, dochters worden uitgehuwelijkt en zijn vanaf dan ondergeschikt aan hun mannen. Ik vind het leuk om een soort van verhaaltje te maken van de acties die op het bord plaats vinden en dat gaat bij dit spel heel goed. Maar uiteindelijk draait het in dit spel om het zo handig mogelijk kiezen van je acties. En je hebt, zoals het een goed spel betaamt, nooit genoeg geld om alle uit te voeren die je graag zou willen, laat staan dat je daar de kans voor krijgt aangezien alle spelers uit dezelfde beperkte hoeveelheid acties moeten kiezen. Onder het lieve uiterlijk zit dus een spel dat dwingt tot moeilijke keuzes: ga ik nu een importbruid huwen of toch maar liever een aflaat kopen…