Kwakzalvers van Kakelenburg Junior

Geplaatst door

TIP
2-4 spelers (vanaf 6 jaar)
30 minuten
Auteur: Wolfgang Warsch
Uitgever: 999 games (2022)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 2 Gemiddelde: 3]

Het spel…

Het is feest in Kakelenburg! Terwijl de volwassenen zich op de jaarmarkt door kwakzalvers liefdesdrankjes en andere onzin laten aansmeren, vermaken de kinderen zich met een wedstrijdje. De kinderen proberen namelijk zo snel mogelijk met hun favoriete dier naar de finish te racen. De dieren zijn hier minder enthousiast over dan de kinderen en moeten dus met lekkere hapjes overgehaald worden om in beweging te komen. Gelukkig zijn de kinderen goed voorbereid en verschijnen ze aan de start met een zak vol lekkers, zoals appels, mais, sla en druiven.

Het parcours dat de spelertjes gaan afleggen staat op een dubbelzijdig bord. Je kan voor de korte of de lange route kiezen. Alle spelers vullen hun zak met een aantal fiches, daarna zetten ze hun dieren (koe, varken, ezel of schaap) bij de start en kan de race beginnen.

De spelers trekken om de beurt een fiche uit hun zak. Aan het begin van het spel zitten er drie soorten fiches in de zak: appels, mais en droomkruid. Als je een appel of mais trekt dan loopt jouw dier net zo veel stappen als de waarde van het fiche. En daarna voer je de actie uit die bij deze snack hoort. Appels leveren bijvoorbeeld robijnen op waar je later in het spel extra fiches mee kan kopen. En als je mais trekt dan mag je met een speciale dobbelsteen gooien waardoor je iets extra’s krijgt, variërend van een extra stapje lopen tot een hele extra beurt. De fiches die je trekt en de robijnen die je krijgt, bewaren de spelers op hun eigen spelersbordje en gooien ze niet meteen terug in de zak.

Als je droomkruid trekt, dan heb je pech en beweegt je dier deze ronde niet omdat het even een dutje doet. Maar als je je derde droomkruid trekt, dan mag je al je fiches weer terug in de zak gooien én daarnaast van je robijnen nieuwe fiches kopen. Je mag zelf weten wat je koopt en kan dus kiezen of je bijvoorbeeld liever drie fiches van waarde één koopt of dat je één fiche van waarde vier koopt (die ook drie robijnen kost). Duurdere fiches zijn sterker als je ze trekt, maar het voordeel van veel fiches is natuurlijk dat je de kans kleiner maakt dat je dat vervelende droomkruid trekt.

Er zijn zeven verschillende soorten fiches te koop en ieder fiche doet wat anders. Zo kan je bijvoorbeeld een slakrop kopen en daarmee mag je een fiche dat je eerder getrokken had, weer terug in de zak stoppen. Of je kan een druif kopen en daarmee mag je je dier een stukje verder bewegen.

Het doel van het spel is om als eerste je dier over de finish te krijgen. De speler die dat doet, wint de gouden ketel. Dat is vast een knipoog naar de volwassen versie van Kwakzalvers, maar vind ik toch een beetje rare prijs om aan kinderen te geven.

…en de waardering

De Kwakzalvers van Kakelenburg junior is een geslaagde bewerking van het bag builden uit de volwassen variant naar een kinderspel. De regels zijn simpel waardoor kinderen het spel snel oppakken: trek een fiche en loop zo veel stappen als de waarde van het fiche en voer daarna de bijbehorende actie uit. De acties staan duidelijk uitgelegd op kartonnen bordjes die je naast het bord kan leggen als geheugensteuntje. Ieder bordje is dubbelzijdig waardoor je kan variëren met de acties die je krijgt. De uitdaging van dit spel zit hem natuurlijk in de keuzes die je maakt over welke fiches je aan je zak toevoegt als je mag gaan shoppen. Kinderen komen door trial and error er snel genoeg achter wat werkt en wat niet en daardoor zijn ze prima in staat om zelf goede keuzes te maken.

Natuurlijk zit er een zekere geluksfactor in het spel. Als je vooral droomkruidfiches trekt, dan kom je niet vooruit. Maar het fijne van geluk is, dat het ook weer kan keren waardoor een koploper toch in eens weer met de rode lantaarn kan komen te zitten. Dit houdt het spel lang spannend. Tenzij er natuurlijk vals gespeeld wordt door stiekem in het zakje te kijken voor er een fiche getrokken wordt (een junior waar ik dit spel mee speelde ontkende dit gedaan te hebben, maar had de schijn desondanks ietwat tegen). Dit laatste risico is goed af te dichten met de huisregel dat het zakje eerst geschud moet worden voor er getrokken mag worden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *